...και η σημασία της διεθνούς δικαιοσύνης...
Το Εφετείο της Χάγης που διαδέχθηκε το ad hoc Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο του ΟΗΕ για την πρώην Γιουγκοσλαβία επιβεβαίωσε την καταδίκη του Ράτκο Μλάντιτς για εγκλήματα πολέμου στη Βοσνία, με τους πανηγυρισμούς να είναι ανάμεικτοι με σχόλια για την αργοπορία της διεθνούς δικαιοσύνης.
«Εξαιρετικά! Η... διεθνής δικαιοσύνη λειτουργεί -αυτή είναι τουλάχιστον η εντύπωση» αναφέρει σε σχόλιό της η Taggespiegel του Βερολίνου, για την καταδικαστική απόφαση σε βάρος του Σέρβου στρατηγού, που βρέθηκε ένοχος για γενοκτονία στον πόλεμο της Βοσνίας (1992-1995).
Μετά την απόρριψη της έφεσης, η εφημερίδα εστιάζει στους αργούς ρυθμούς της διαδικασίας και αναφέρεται στην πρώην γενική εισαγγελέα του δικαστηρίου Κάρλα ντελ Πόντε «η οποία βλέπει τα πράγματα διαφορετικά, μολονότι καλωσορίζει την απόφαση (…) Ακόμη και όταν εκδόθηκε η πρώτη απόφαση κατά του Μλάντιτς, η Ελβετή νομικός διαφωνούσε με τους μηχανισμούς του ΟΗΕ»
Τον Οκτώβριο του 2017 η ίδια διαμαρτυρήθηκε και εγκατέλειψε την εξεταστική επιτροπή για τη Συρία και «η αδράνεια των Ηνωμένων Εθνών ενάντια στην καταστροφική βία σε εστίες πολέμων και κρίσεων δεν είναι σκανδαλώδης μόνο για την Κάρλα ντελ Πόντε» σχολιάζει το έντυπο.
Δικαστές του ΟΗΕ για εγκλήματα πολέμου επικύρωσαν την καταδίκη του «σφαγέα της Βοσνίας» σε ισόβια κάθειρξη για γενοκτονία, επιβεβαιώνοντας τον κεντρικό ρόλο του σε μία από χειρότερες θηριωδίες στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο 78χρονος πρώην στρατιωτικός ηγέτης των Σέρβων της Βοσνίας είχε καταδικαστεί το 2017 για γενοκτονία, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου, μεταξύ των οποίων για την τρομοκράτηση των αμάχων του Σεράγεβο κατά τη διάρκεια της 43μηνης πολιορκίας και για τον θάνατο περισσοτέρων από 8.000 μουσουλμάνων ανδρών και αγοριών στη Σρεμπρένιτσα το 1995.
Το τμήμα προσφυγών «απέρριψε συνολικά» την έφεση του Μλάντιτς και επιβεβαίωσε την ποινή της ισόβιας κάθειρξης που του επιβλήθηκε.
Η σφαγή
Ο Μλάντιτς ήταν αρχηγός του στρατού των Σερβοβόσνιων κατά η διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία (1992-1995). Το 1995, Σέρβοι από τη Βοσνία σκότωσαν πάνω απο 8.000 Βόσνιους μουσουλμάνους άνδρες, γέρους και αγόρια στη Σρεμπρένιτσα.
Η πόλη είχε κηρυχθεί ασφαλής περιοχή από τα στρατεύματα του ΟΗΕ δυο χρόνια νωρίτερα και φυλασσόταν από Ολλανδούς στρατιώτες. Όταν οι Σέρβοι την κατέλαβαν, οι πολύ λιγότεροι σε αριθμό Ολλανδοί, δεν έκαναν καμία προσπάθεια να υπερασπιστούν την πόλη.
Πολλοί Βόσνιοι πήγαν στο στρατόπεδο του ΟΗΕ για να ζητήσουν προστασία και αρκετοί δεν έγιναν δεκτοί. Οι στρατιώτες του ΟΗΕ ζήτησαν απεγνωσμένα υποστήριξη, η οποία δεν τους δόθηκε ποτέ. Οι Σέρβοι ξεχώρισαν τους άνδρες, τους γέρους και τα αγόρια από τις γυναίκες και τους σκότωσαν, περίπου 8.000 ανθρώπους, ρίχνοντας τα πτώματά τους σε ομαδικούς τάφους. Η σφαγή αυτή ήταν η μεγαλύτερη της Ευρώπης μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Μετά από την εξέταση των όσων συνέβησαν, η Ολλανδική κυβέρνηση παραιτήθηκε.
Στις 26 Φεβρουαρίου 2007, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης εξέδωσε την απόφασή του στην υπόθεση της Βοσνίας Ερζεγοβίνης κατά της πρώην Γιουγκοσλαβίας σχετικά με τη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα το 1995. Σύμφωνα με την απόφαση, η σφαγή συνιστά μεν γενοκτονία, δεν μπορεί όμως να αποδοθεί στα εναγόμενα κρατικά όργανα της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Το δικαστήριο έκρινε, επιπλέον, ότι η Σερβία, ως μόνη διάδοχος της πρώην Γιουγκοσλαβίας μετά την αποχώρηση του Μαυροβουνίου από την ομοσπονδία, παραβίασε το διεθνές δίκαιο, καθώς δεν έλαβε κανένα μέτρο για να εμποδίσει τη γενοκτονία.
Ο Μλάντιτς συνελήφθη στις 26 Μαΐου του 2011 στο χωριό Λαζάρεβο στη Βοϊβοντίνα, ύστερα από έφοδο μονάδων της ειδικής αστυνομίας στο σπίτι στο οποίο διέμενε. Μετά τη σύλληψή του μεταφέρθηκε στο Βελιγράδι. Μετά το τέλος του πολέμου, δικάστηκε και βρέθηκε ένοχος από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία για γενοκτονία, εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά τις ανθρωπότητας.
«Οι αποδείξεις για τερατώδη εγκλήματα ήταν συντριπτικές. Eπανόρθωση για τέτοιες πράξεις δεν μπορεί να υπάρξει» υπογραμμίζει η Osnabrücker Zeitung για τη δίκη Μλάντιτς. «Το γεγονός όμως ότι το δικαστήριο του ΟΗΕ προσδιορίζει με σαφήνεια τα εγκλήματα πολέμου και τις γενοκτονίες και δεν αφήνει τους υπαίτιους να ξεφύγουν δεν έχει αποτιμηθεί όσο ψηλά του αξίζει, ως μια προσπάθεια απόδοσης δικαίου ενάντια στην αδικία μέσω νομικών οδών, σπάζοντας έτσι το σπιράλ της βίας και των αντιποίνων»...
lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου