Μιάμιση μέρα αφότου έγιναν γνωστά, με κάθε λεπτομέρεια, όλα τα περί ομολογίας τού δολοφόνου στα Γλυκά Νερά, ο κυριακάτικος Τύπος –αυτός που κυκλοφόρησε Σάββατο λόγω της αργίας τού Αγίου Πνεύματος– ήρθε να αναμασήσει στα πρωτοσέλιδά του στοιχεία που... είχαν γραφτεί στο διαδίκτυο, είχαν παρουσιαστεί από τις τηλεοράσεις και είχαν ειπωθεί από τα ραδιόφωνα.
Τίποτα καινούργιο –ούτε καν κάποιος «ψαγμένος» τίτλος, μια πιο φρέσκια ματιά στο, κυριολεκτικά πρωτοφανές, γεγονός. Είναι η μοίρα τής εφημερίδας, θα πείτε.
Μια μοίρα που την υποχρεώνει να είναι δυσκίνητη και ετεροχρονισμένη στην παρουσίαση της επικαιρότητας.
Σύμφωνοι. Αλλά δεν είναι δουλειά τής εφημερίδας να ξαναπαρουσιάζει ό,τι ήταν γνωστό, ακόμα και ό,τι είχε γραφτεί από άλλες εκδόσεις την αμέσως προηγούμενη μέρα. Το «ομολόγησε ο πιλότος», «σκηνοθέτησε τη ληστεία», «τον πρόδωσε το βιομετρικό ρολόι» και όλα τα άλλα ήταν το πρωί τού Σαββάτου χιλιοειπωμένες πληροφορίες.
Στους δύσκολους καιρούς τής επιβίωσής του ο Τύπος χρειάζεται προεκτάσεις των ειδήσεων, εμβάθυνση, μια θεματολογία «ΜΕΤΑ». Δηλαδή κάτι μετά από την πασίγνωστη πληροφορία, που θα δοθεί μεν σε περίληψη, αλλά από εκεί και πέρα θα πρέπει να προστεθεί κάτι νέο.
Σε εξελίξεις με την ταχύτητα που είχαν αυτές του εγκλήματος στα Γλυκά Νερά, ο Τύπος μοιάζει να έχει σηκώσει πάλι τα χέρια, να έχει υποταχθεί στην ξεπερασμένη φύση του και να έχει εκχωρήσει δικά του δικαιώματα στα άλλα Μέσα.
Γιατί, δηλαδή, στην Αλόννησο να έχουν απεσταλμένους μόνο τα κανάλια; Ποια εφημερίδα πρόβαλε κάποια αποστολή της για το θέμα; Πού πήγαν τα παλιά αντανακλαστικά τού Τύπου; Και γιατί, μετά από αυτά, τόση μοιρολατρία για το «χαρτί που πεθαίνει»;...
Διον. Βραϊμάκης
harddog-sport.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου