«ΕΓΩ, ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ, ΣΕ ΠΙΣΤΕΥΩ» λέει το κίνημα που δίνει φωνή στα θύματα της έμφυλης βίας. Τι είπε προχτές ο βουλευτής Λοβέρδος; Εγώ δεν σε πιστεύω. Aυτό σημαίνει... «ένας σύζυγος που έδερνε και κακοποιούσε τη γυναίκα του μπορεί να είναι καλός γονιός». Η δήλωση προστίθεται στο υπόγειο ρεύμα αποδόμησης και στοχοποίησης των θυμάτων. Από το βήμα της Βουλής, με φωνή Λοβέρδου, μίλησαν όσοι αρνούνται ή σχετικοποιούν τη βία κατά των γυναικών.
Τι λέει ο Γ. Μπαμπινιώτης για όσα καταγγέλλονται για το σχολείο του; «Να κληθούν στη Δικαιοσύνη οι 285 καταγγέλλοντες». Τίποτε άλλο. Σε μία εβδομάδα οι καταγγέλλοντες έγιναν 399, μετά 433. Σαν να λέει σε εκατοντάδες πρώην μαθητές: δεν σας ακούω, έχει φασαρία, δεν ακούγεστε. Δεν απαντώ στις επιστολές σας, δεν μιλώ μαζί σας, δεν υπάρχετε. Δεν ξέρω τίποτα για κανέναν Λιγνάδη. Λέτε πως έλαβα επιστολή με καταγγελίες εναντίον του. Λέω όχι. Την επιστολή βρήκε η αστυνομία στο υπόγειο του Λιγνάδη. Λέω όχι. Καμία επιστολή. Κανένα υπόγειο. Όλα κατασκευασμένα.
Δεν αναφερόμαστε σε τυχόν ευθύνες ποινικές. Άλλοι να τις αναζητήσουν. Στο μήνυμα στεκόμαστε. «Πες πες, εγώ δεν ακούω». Καμία ενσυναίσθηση. Καμία συντριβή, ούτε ίχνος αναστοχασμού. Καμία επίγνωση για ποιο πράγμα μιλάμε. Δεν βλέπουν λεηλατημένα σώματα, ψυχικά τραύματα, σακατεμένους ανθρώπους αλλά κάποιους που προσβάλλουν το ιερό τέμενος του Εθνικού Θεάτρου ή του Αρσακείου.
Τι έκαναν ξένα πανεπιστήμια και κολέγια όταν έγιναν αποδέκτες καταγγελιών για κακοποίηση σπουδαστών/-τριών; Έτριξαν τα δόντια στα παιδιά; Αρνήθηκαν τα πάντα; Έκαναν την πάπια; Όχι βέβαια. Άνοιξαν εσωτερικές διαδικασίες διερεύνησης, κάλεσαν τα θύματα να μιλήσουν με ασφάλεια και εμπιστευτικότητα, έφτιαξαν κώδικες δεοντολογίας και πρωτόκολλα ενεργειών, ανέλαβαν ευθύνες. Κυρίως, φρόντισαν να μην ξανασυμβεί.
Δεν έσπευσαν να στεγανοποιηθούν από διαρροές και να οχυρωθούν. Δεν έκαναν τα θύματα μπαλάκι, επισείοντας για εκφοβισμό τη Δικαιοσύνη. Δεν εργαλειοποίησαν τους εκπαιδευτικούς, λέγοντας στα παιδιά: «Ντροπιάζετε τους δασκάλους και το σχολείο σας». Υποθέτω, επειδή ο Αμερικανός ή Ευρωπαίος επικεφαλής ιστορικού πνευματικού ιδρύματος αναλαμβάνει την ευθύνη για όσα συνέβησαν όταν κρατούσε το πηδάλιο. Αίρεται στο ύψος των περιστάσεων. Ξέρει τι σημαίνει ευθιξία και παραίτηση. Δεν είναι παντοτινός πρόεδρος υπεράνω λογοδοσίας, χάρη σε συσχετισμούς ισχύος, διασυνδέσεις και πολιτικές πλάτες.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Κωστή Παπαϊωάννου, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου