Θα περίμενε κανείς από ανθρώπους των εργοδοτών ένα νομοσχέδιο που, κατά τα λεχθέντα του Κ. Μητσοτάκη στο Τwitter, «δίνει δύναμη στον εργαζόμενο»; Φυσικά και όχι.
Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του, για ακόμη μια φορά, μπλοφάρουν. Και παρουσιάζουν τις ρυθμίσεις που έφτιαξαν κατ’ απαίτηση της... εργοδοσίας ως φροντίδα για τους εργαζόμενους.
Οι άνθρωποι σκέφτονται πρακτικά. Σου λέει, υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που τα εργασιακά δεν τους αφορούν γιατί δεν είναι μισθωτοί. Αυτοί δεν θα ασχοληθούν καθόλου. Μετά υπάρχουν και αυτοί που δεν πολυασχολούνται - θα καταλάβουν όταν δουν ότι δουλεύουν δύο ώρες παραπάνω και παίρνουν τα ίδια λεφτά.
Και, τέλος, υπάρχουν και αυτοί που καταλαβαίνουν αλλά δεν μπορούν να κάνουν κάτι. Είναι τόσο τρομακτικά τα ποσοστά της ανεργίας, που δεν έχουν περιθώρια αντίδρασης. Οπότε η κυβέρνηση πουλάει παραμύθια. Και τα κανάλια είναι εδώ για να την υποστηρίξουν.
Τόσο αναίσχυντος και εξοργιστικός είναι ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεται αυτή η κυβέρνηση. Γιατί ένα νομοσχέδιο που θεσπίζει την δεκάωρη εργασία χωρίς υπερωριακή αποζημίωση, που θεσπίζει τις ατομικές συμβάσεις, που αυξάνει τις συνολικές ετήσιες υπερωρίες και επιτρέπει τις ανεξέλεγκτες απολύσεις, είναι ένα νομοσχέδιο για τους εργοδότες. Όσο και αν το επενδύσεις με φιλεργατικές ανοησίες.
Και το χειρότερο είναι ότι πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που φτιάχτηκε για τις συνθήκες της κρίσης.
Αντί η επιτελική κυβέρνηση να μεριμνήσει πώς θα διατηρηθούν οι σημερινές θέσεις εργασίας, πώς θα περιοριστούν οι απολύσεις και πώς θα ενθαρρυνθούν περισσότερες προσλήψεις, νομοθετεί ουσιαστικά την υποτίμηση της εργασίας, μέσα από περισσότερη δουλειά με χαμηλότερους μισθούς. Και από πάνω κοροϊδεύει και τον κόσμο.
Ή έτσι νομίζει. Γιατί ο κόσμος της εργασίας δεν έχει δώσει ακόμα την απάντησή του. Τώρα ξεκινάει η μητέρα των μαχών...
ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου