... και με τα δυο του χέρια...
Πριν από κάποια χρόνια –όχι τόσα ώστε να μη θυμάται κανείς διάφορα μικρά και μεγαλύτερα αίσχη της ιδιωτικής τηλεόρασης-, όταν ήταν πολύ της μόδας οι δημοσιογράφοι των «σοβαρών» εφημερίδων να παρουσιάζουν πρωινά ενημερωτικά μαγκαζίνο, ο κ. Λοβέρδος, δημοσιογράφος ακόμη τότε, αρνείτο να αναγνώσει τους τίτλους εξωφύλλου μεγάλης ελληνικής tabloid.
Τους έβρισκε πολύ trash, πολύ κιτς για... το δικό του επίπεδο και τη μενταλιτέ του κοινού στο οποίο απευθυνόταν. Προσπερνούσε το φύλλο με γνήσια απέχθεια και συνέχιζε αγέρωχα με την ανάγνωση των τίτλων του λοιπού Τύπου. Σιγά τα ωά. Tout le monde διαβάζει τίτλους, γελάει, πικραίνεται, προβληματίζεται, εξοργίζεται, προσπερνάει ή ασκεί δριμεία κριτική, αρκεί να διαθέτει την παιδεία για να το πράξει αυτό.
Στα χρόνια που θα ακολουθούσαν, ο δημοσιογράφος και σήμερα βουλευτής, θα εμπλεκόταν χωρίς καμία απόσταση και κριτική σκέψη σε διάφορους ανόητους τηλεοπτικούς καβγάδες μικροπολιτικής και μικρομάνατζεντ, θα αποχωρούσε με κρότο, θα φωνασκούσε , θα συμμετείχε με πάθος σε όλον αυτόν τον πολτό των τηλεπαραθύρων, μέχρι να το αποφασίσει ότι η δημοσιογραφία του είχε δώσει ήδη αρκετά εφόδια –ή μήπως όχι και τόσα;- για να πάρει το στρατί που τόσοι πριν και μετά από αυτόν πήραν και να οδηγηθεί στη ρούγα της πολιτικής.
Κανένα πρόβλημα ως εδώ, τουλάχιστον όχι ενοχλητικό, όχι απειλητικό, όχι θεσμικό, όχι υποδηλωτικό της κουλτούρας που τρώει, δεκαετίες τώρα, καρδιές γυναικών και συντηρεί το σάπιο σύστημα της πατριαρχίας που κουκουλώνει τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται. Που χαϊδολογάει τον βίαιο σύζυγο, αυτόν με το βαρύ χέρι, το κακοποιητικό μέλος της οικογένειας με μία υπεράσπιση – ξεπέτα προς χάριν της ομαλής ανατροφής του παιδιού.
Αυτό έπραξε σήμερα ο κ. Λοβέρδος, όχι πια ως δημοσιογράφος που εκφράζει μια προβληματική άποψη, αλλά ως βουλευτής, ως εκπρόσωπος μιας μερίδας ανθρώπων μέσα στο Κοινοβούλιο.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο της Χριστίνας Γαλανοπούλου, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου