Σκέτος ρεαλισμός…

Γιώργος Καρελιάς

Αυτές οι μέρες δεν προσφέρονται για πολιτικές αναλύσεις και πολύ περισσότερο για αντιπαραθέσεις, έστω κι αν είναι γόνιμες. Τι γίνεται, όμως, αν τον εθιμικό αυτόν κανόνα  παραβιάζει ο ίδιος ο πρωθυπουργός με το πασχαλινό μήνυμά του; (ακούτε το ή διαβάστε το εδώ).

Όποιος το άκουσε ή το διάβασε σε... ένα βασικό συμπέρασμα πρέπει να κατέληξε: ότι η πανδημία τελείωσε, τα δύσκολα πέρασαν, σ’ αυτό το διάστημα όλα έγιναν καλύτερα και η χώρα και η κοινωνία είναι έτοιμες για απογείωση. Αν είχε άλλο ταπεραμέντο ή  ένας(μη δεξιός) σύμβουλός του είχε χιούμορ, θα τον συμβούλευε να πει το ΠΑΣΟΚικό σύνθημα «ΝΔ, για ακόμα καλύτερες μέρες»!

Ο πρωθυπουργός, λοιπόν, ξεκίνησε το μήνυμά του με μια αφ’ υψηλού συμβουλή: «Όχι στις μικρόψυχες αντιπαραθέσεις ούτε μίζερες προσεγγίσεις», αφού «όσοι επιμένουν σ’ αυτές «ου γαρ οίδασι τι ποιούσι»".

 

Ο κ.Μητσοτάκης δεν προσδιόρισε ποιοι είναι οι-κατ’ αυτόν- «μικρόψυχοι» και «μίζεροι» που χαλάνε την πασχαλινή ευφορία(του). Προφανώς, αναφέρεται στους πολιτικούς αντιπάλους του, πρωτίστως στον Αλέξη Τσίπρα, αλλά μπορεί να συμπεριλαμβάνει και όσους δεν συμμερίζονται το αισιόδοξο αφήγημά του ασκώντας κριτική στα μη αισιόδοξα πεπραγμένα της κυβέρνησής του.

 Ας επιχειρήσουμε, λοιπόν, να δούμε πώς περιγράφει ο πρωθυπουργός τη δική του αισιόδοξη εικόνα και τον αντίλογο, που μπορεί να είναι «μίζερος», μπορεί όμως να είναι και σκέτος ρεαλισμός.

 1.Είπε ο πρωθυπουργός: «Προχωράμε στην τελική ευθεία προς τη λήξη της δοκιμασίας με βασικό όπλο τον εμβολιασμό». Αν η διαβεβαίωση αυτή δινόταν τώρα για πρώτη φορά, θα μπορούσε κανείς να πει «εντάξει, μακάρι να επιβεβαιωθεί». Όμως, είναι η πολλοστή φορά που ο κ. Μητσοτάκης και οι υπουργοί του κηρύσσουν «το τέλος της πανδημίας» και βλέπουν «φως στην άκρη του τούνελ». 

Ας πούμε και τώρα «μακάρι, επιτέλους». Όμως, θυμόμαστε ότι καθημερινά πεθαίνουν πολλές δεκάδες ασθενείς, οι διασωληνωμένοι είναι σταθερά περί τον αριθμό 800 και δεν γνωρίζουμε τι έρχεται, μετά το γενικό άνοιγμα που επιχειρήθηκε και τις (άλλες και όχι των νεαρών «ανεύθυνων» και «ασυνείδητων») εικόνες συνωστισμού που είδαμε σε διάφορα μέρη. Ούτε η πορεία των εμβολιασμών δικαιολογεί την υπερχειλίζουσα αισιοδοξία για κάποιο επικείμενο «τείχος ανοσίας». 

Μέχρι στιγμής ούτε το 9% του πληθυσμού που έχει κάνει και τις δύο δόσεις του εμβολίου. Ούτε και το 20%, που έχει κάνει τη μία δόση, συνιστούν κάποιο τείχος ανοσίας και θα χρειαστούν πολλοί μήνες για να φτάσουμε κοντά στο 50% που έχουν ήδη φτάσει το Ισραήλ και η Μεγάλη Βρετανία.

2.Είπε ο πρωθυπουργός: «Η πατρίδα μας φαίνεται να βγαίνει από τη κρίση ισχυρότερη». Και τα δύο ρήματα που χρησιμοποίησε δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα. Ούτε «φαίνεται» ούτε «βγαίνει». Επί ένα χρόνο η μισή της οικονομία αδρανεί ή υπολειτουργεί. 

Χιλιάδες ή και εκατομμύρια εργαζόμενοι και επιχειρηματίες ζουν από τα κρατικά επιδόματα και όσοι δεν μπορούν να τα πάρουν καλύτερα να μην πούμε πώς «ζουν». Επομένως, το να ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός ότι η χώρα «βγαίνει" από τη κρίση και μάλιστα «ισχυρότερη» είναι είτε ευσεβής πόθος είτε παραπλανητικός ισχυρισμός. Τίποτα από τα δύο δεν βοηθάει τους πολίτες να συνειδητοποιήσουν την πραγματική κατάσταση.

3. Είπε ο πρωθυπουργός: «Η  οικονομία είναι θωρακισμένη  και έτοιμη να αναπτυχθεί». Η αλήθεια είναι ότι, πριν εμφανισθεί η πανδημία, ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ κατηγορούσαν την προηγούμενη κυβέρνηση ότι τους παρέδωσε περίπου κατεστραμμένη οικονομία, αλλά στην πορεία παραδέχτηκε  ότι τους άφησε ένα μαξιλάρι ασφαλείας άνω των 30 δισεκατομμυρίων. 

Επομένως, οι ίδιοι, ερχόμενοι στην κυβέρνηση, δεν είχαν μπροστά τους «καμένη γη»-κάθε άλλο- αλλιώς δεν θα μπορούσαν να εμφανίζονται τόσο γαλαντόμοι προς τα οικονομικά  θύματα της πανδημίας. Αυτό, όμως, δεν είναι «θωράκιση» της οικονομίας. Είναι απλώς ένας τρόπος για να μην καταρρεύσει εντελώς ένα κομμάτι της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας και για να «τη βγάζουν» όσοι εργαζόμενοι έμειναν χωρίς δουλειά. Αν ο πρωθυπουργός εννοεί ότι επίκειται «θωράκιση» της οικονομίας με το-όντως μεγάλο- πακέτο των ευρωπαϊκών πόρων, θα μπορούσε να είναι ένα βάσιμος ισχυρισμός. 

Μόνο που ακόμα δεν βρισκόμαστε σ’ αυτό τα σημείο. Το Ταμείο Ανάκαμψης δεν έχει ακόμα εγκριθεί οριστικά από ορισμένες χώρες. Αν όλα πάνε καλά, οι πόροι θα εκταμιευθούν σταδιακά και θα αποτελέσουν τη μεγάλη ευκαιρία για την ανάπτυξη της χώρας. Από αυτό μέχρι την κατηγορηματική διαβεβαίωση του κ. Μητσοτάκη ότι «η χώρα είναι έτοιμη να αναπτυχθεί» αμέσως μετά την πανδημία,  η απόσταση είναι μεγάλη.

 Πράγματι, η μικροψυχία και η μιζέρια στην πολιτική αντιπαράθεση είναι συνήθης και δεν θα μπορούσε να λείπει σήμερα. Κατά τούτο έχει δίκιο ο νυν πρωθυπουργός, (ότ)αν αποδίδει αυτά τα κουσούρια στη σημερινή αντιπολίτευση. Μόνο που ακριβώς το ίδιο έκανε και αυτός όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση: επιδιδόταν στην καταστροφολογία, ακόμα και όταν η προηγούμενη  κυβέρνηση έπαιρνε σωστές και θετικές αποφάσεις(πχ η Συμφωνία των Πρεσπών).

Το ανησυχητικό θα ήταν ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτών, εκτός από τη συνήθη μέθοδο των ενέσεων αισιοδοξίας, να έχουν πιστέψει ότι, μετά την πανδημία, όλα θα είναι ρόδινα και φωτεινά, με κρυστάλλινα νερά να τρέχουν παντού και πουλάκια να κελαϊδούν, αφού  η Ελλάδα θα έχει μετατραπεί σε έναν τύπο Κήπου της Εδέμ.

Όμως, η εικόνα αυτή δεν απαντά στους-κατά Μητσοτάκη- «μικρόψυχους» και «μίζερους». Απλώς είναι παραπλανητική, απέχοντας έτη φωτός από την πραγματικότητα. Δεν ταιριάζει σε πολιτικούς που(πρέπει να) έχουν τον ρεαλισμό σαν ευαγγέλιο.

Η ουσία αυτών που εξέπεμψε  ο πρωθυπουργός στο πασχαλινό μήνυμά του αποτυπώνεται στη ρήση του Αμερικανού φωτογράφου ‘Ανσελ ‘Ανταμς : «Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από τη λαμπρή εικόνα μιας θολής ιδέας»…