Να γιατί οι αποκαλύψεις των «New York Times»...

... δεν θα μπορούσαν να γίνουν ποτέ στην Αθήνα...

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος

Ένα editorial της 06/11/2020 που απέκτησε νέο νόημα με τη δολοφονία του Καραϊβάζ

Διάβασα, με το δέον ρίγος, τις αποκαλύψεις των ΝΥ Τimes για τη φοροδιαφυγή του Τραμπ. Διότι ο Τραμπ συνοψίζει όσα μισώ στη ζωή. Είναι... ωραίο να επιβεβαιώνεται με πρόσθετα στοιχεία (σαν να μην έφταναν όσα μαζεύονται χρόνια τώρα) πόσο τσίγκινη είναι η φιλοπατρία του, πόσο κυνικό το παραμύθι που άπλωσε σαν δηλητηριώδη τραχανά πάνω από τις ρατσιστικές αλάνες του Νότου.

Είναι ωραίο να αποκαλύπτεται η σάπια πρώτη ύλη ενός ανθρώπου που έσυρε βιαίως τον κόσμο προς τα πίσω, απείλησε τις ελευθερίες του, ασέλγησε πάνω στις έννοιες του δικαίου.

Στάθηκα στα πρόσωπα των τριών δημοσιογράφων που κατόρθωσαν αυτόν τον δημοσιογραφικό άθλο: ο ένας γελά, η γυναίκα είναι σοβαρή, ο τρίτος έχει κάτι το βλοσυρό. Τρεις δημοσιογράφοι αξιοζήλευτοι, που ξεγύμνωσαν τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, κάνοντας μεθοδικά και ατρόμητα τη δουλειά τους.

Ενστικτωδώς, αναρωτήθηκα: αν αυτοί οι τρεις δημοσιογράφοι ζούσαν στην Ελλάδα και έγραφαν ένα κομμάτι ανάλογο για ένα πρόσωπο μεγάλης δύναμης ή μεγάλης οικονομικής επιφάνειας –ένα κομμάτι αποκαλυπτικό, με σοβαρή έρευνα και αδιάσειστα στοιχεία–, τι θα αντιμετώπιζαν;

Θα κινδύνευε η ζωή τους ή, έστω, η σωματική τους ακεραιότητα; Κάποιος θα πίεζε ή θα εξανάγκαζε τον εργοδότη τους να τους απολύσει; Θα τους συκοφαντούσαν ασύστολα και ιταμά τα μέσα που αναλαμβάνουν δολοφονίες χαρακτήρα;

Αυτά τα τρία πρόσωπα θα μπορούσαν να κυκλοφορούν προστατευμένα από τον νόμο και το δίκαιο σε αυτό το κακό χωριό με τα λίγα σπίτια που λέγεται Αθήνα; Ή θα τους γιαούρτωναν σε κάποιο φανάρι; Ή θα τους στρίμωχναν σε κάποιον ακάλυπτο; Ή κάτι χειρότερο;

Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ...