Πόσο βαθιά νυχτωμένος μπορεί να είναι ένας δημοσιογράφος...

Παρουσιάζει ενδιαφέρον πως βλέπουν τις πλατείες και τους νέους δύο αρθρογράφοι, σε δύο μεγάλες εφημερίδες...

 O Αλέξης Παπαχελάς σε άρθρο του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ τους κατανοεί τους νέους και τους δικαιολογεί εν μέρει. Αντιθέτως, ο Γιώργος Παπαχρήστος στα ΝΕΑ γράφει πράγματα με τα οποία γελάς. Ο... Παπαχελάς λέει πως οι νέοι στρέφονται και ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ (σωστό!), ο Παπαχρήστος υπονοεί πως τους νέους στις πλατείες τους υποκινεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Πόσο βαθιά νυχτωμένος μπορεί να είναι ένας δημοσιογράφος...

O Αλέξης Παπαχελάς με τίτλο «Νέοι στα ‘‘κάγκελα’’» γράφει:

Οι σημερινοί νέοι έχουν όμως λόγο να είναι οργισμένοι. Η πανδημία ήταν το «κερασάκι». Τους στέρησε παρέες, τα βιώματα του σχολείου ή του πανεπιστημίου, επαγγελματικές ευκαιρίες και πολλά ακόμη… Ο ιός προκάλεσε και ένα ιδιότυπο χάσμα γενεών, με τους νέους να νιώθουν ότι καταπιέζονται προς όφελος των μεγαλυτέρων. Ολα αυτά μαζί, συν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που αποτελούν τη μοναδική πηγή ενημέρωσης σε αυτές τις ηλικίες, έχουν δημιουργήσει μια εκρηκτική κατάσταση. Το επεισόδιο στην πλατεία της Νέας Σμύρνης λειτούργησε σαν θρυαλλίδα, βάθυνε και άπλωσε ακόμη περισσότερο τον θυμό. Ο κοινός παρονομαστής σήμερα είναι η αντισυστημικότητα. Στο «σύστημα» συμπεριλαμβάνονται όλοι, και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο θυμός και η αμφισβήτηση μπορούν να οδηγήσουν πολιτικά οπουδήποτε. Πολύ δεξιά ή και πολύ αριστερά. Ιστορική μνήμη άλλωστε δεν υπάρχει και δεν παίζει κανένα ρόλο. Υπάρχει λύση; Προφανώς όχι τα υφυπουργεία Νέας Γενιάς περασμένων δεκαετιών. Οι νέοι μιλάνε –ουσιαστικά– άλλη «γλώσσα». Το ζητούμενο όμως, το ξαναλέμε, είναι να κλείσει το «εργοστάσιο της οργής», να βρεθούν δουλειές με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και μια προοπτική που θα επιβραβεύει όσους προσπαθούν.

Ο Γιώργος Παπαχρήστος ψάχνει να βρει «Τι κρύβουν τα κορωνοπάρτι» και γράφει:

Πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι αυτό που γίνεται κάθε βράδυ σε διάφορες πλατείες της πρωτεύουσας δεν είναι και τόσο αθώο. Ούτε και τόσο αυθόρμητο. Αντιθέτως μοιάζει να έχει οργανωθεί από κάπου (το πού νομίζω ότι θα πάει εύκολα ο νους σας - έξυπνοι είστε) ώστε να προκαλέσει δύο πράγματα: ένα, την περαιτέρω πίεση στο ΕΣΥ, με τη διατήρηση της καμπύλης της ασθένειας σε τέτοια επίπεδα ώστε να καθίσταται απαγορευτική οποιαδήποτε σκέψη για άνοιγμα της οικονομίας, και ειδικότερα συγκεκριμένων κλάδων όπως η εστίαση (όπως αποκαλύφθηκε χθες μάλιστα, τριπλασιάστηκε ήδη το ιικό φορτίο στην Αττική, και ανεβαίνει...) δεύτερο, την ενδεχόμενη επανάληψη ενός νέου γύρου επικοινωνιακής στρατηγικής με άξονες που αναφέρονται στην «αστυνομοκρατία», τη βία, και την υπονόμευση των θεσμών, έπειτα από πιθανές επιχειρήσεις της Αστυνομίας για την εκκένωση των πλατειών. Γνωρίζω

ότι η κυβέρνηση η οποία διαθέτει μια εικόνα για το τι είναι όλο αυτό που εξελίσσεται καθημερινά σχεδόν στις πλατείες της Αθήνας, έχει αποφασίσει να μην ακολουθήσει τακτικές που θα μπορούσαν να δώσουν αφορμή για επεισόδια, και στην άλλη πλευρά το υλικό για να τροφοδοτήσει τη σχετική προπαγάνδα. Το ζήτημα είναι τι άλλο θα χρησιμοποιήσουν για να προκαλέσουν, και ποιος είναι ο εγκέφαλος που τα σκέφτεται όλα αυτά και εν μέρει τα καθοδηγεί κιόλας...».

Οσο για τον Αρη Πορτοσάλτε, απλώς γελάς...  

πηγη e-tetradio.gr