Φαίνεται πως τίποτα δεν μπορεί να σώσει τον Τύπο από την ψυχορραγία του που διαρκεί χρόνια. Τουλάχιστον τίποτα από τις θεραπείες που εφαρμόζονται.
Δηλαδή, συνεχείς περικοπές στα έξοδα, προσφορές που επαναλαμβάνονται και... κουράζουν, μείωση σελίδων, αδυναμία να προστατευτεί από το διαδίκτυο που απομυζά οποιαδήποτε δημοσιογραφική επιτυχία του που θα μπορούσε να δώσει κάποια φύλλα.
Σοκάρει η εκπληκτική αποτίμηση του 2020 (έρευνα ΕΛΣΤΑΤ), σύμφωνα με την οποία στο δωδεκάμηνο αυτής της χρονιάς οι εφημερίδες πώλησαν 8.627.866 λιγότερα φύλλα συνολικά, που μεταφράζεται σε απώλεια ανάλογου ύψους εκατομμυρίων ευρώ.
Οι εκδότες, αλλά και οι επιτελικοί των εφημερίδων, δείχνουν να έχουν αποδεχτεί μοιρολατρικά τη σκοτεινή τύχη τους. Καμιά λυσιτελής αντίδραση. Περιμένουν την ποτιστική, αλλά όχι σωτήρια, βροχή της κρατικής βοήθειας –με το χέρι απλωμένο– για να μπαλώσουν τρύπες, να πληρώσουν ταμεία, να κλείσουν την ψαλίδα στις καθυστερήσεις της μισθοδοσίας και σε καμιά περίπτωση να επενδύσουν. Αλλά και αυτή η βοήθεια βρίσκεται σε διαρκή αναμονή.
Η καθημερινή παρακολούθηση των πρωτοσέλιδων δείχνει την ένδεια: ανακύκλωση ειδήσεων που έχουν ακουστεί στα ραδιόφωνα, ιδωθεί στις τηλεοράσεις ή γραφτεί στα σάιτ –σιτεμένες από τις πολλές ώρες που έχουν περάσει από την πρώτη δημοσιοποίηση και, το χειρότερο, χωρίς προεκτάσεις τους.
Που σημαίνει έρευνα, εμβάθυνση, πολύπλευρη ματιά στο γεγονός, δηλώσεις, γραφήματα –ό,τι μπορεί να ζωντανέψει μια επικαιρότητα που έχει μαραγκιάσει.
Σύμφωνοι, είναι δύσκολο να ζωντανέψεις ένα Μέσο που από τη φύση του έχει ξεπεραστεί και αργοσβήνει. Αλλά αυτό ακριβώς, απαιτεί μεγαλύτερη προσπάθεια, ψάξιμο και ιδέες. Υπάρχουν τέτοιες; Υπάρχει διάθεση και όρεξη να βρεθούν εκείνες που θα γυρίσουν το παιχνίδι;...
harddog-sport.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου