Για τις απόπειρες βιασμού στην περιοχή του Αμαρουσίου...

«Τον τελευταίο καιρό μας έχουν γνωστοποιηθεί 3 περιστατικά απόπειρας βιασμού, στην ευρύτερη περιοχή από την πύλη της Β. Ηπείρου του δάσους Συγγρού, ως τη Νέα Λέσβο. Πριν από ένα εξάμηνο περίπου, στη γειτονιά γύρω από τον Αρίωνα, είχαν επίσης σημειωθεί σεξουαλικές επιθέσεις από άτομο προς νεαρά κορίτσια. Παράλληλα...κόσμος έχει μοιραστεί μαζί μας κι άλλα παραβιαστικά περιστατικά, όπως άτομα που αυνανίζονται, σε κοινή θέα, μπροστά από κοπέλες» αναφέρει σε κείμενο της η κοινότητα αλληλεγγύης Αμαρουσίου και καλεί σε ανοιχτή συνέλευση για δράσεις με αφορμή τα περιστατικά στην περιοχή.

«Μετά την δημόσια καταγγελία/ανακοίνωσή μας για τις απόπειρες βιασμού στη γειτονιά μας, γράψαμε την ανακοίνωση που ακολουθεί. Ο σκοπός μας δεν είναι να σπείρουμε τον πανικό, ούτε να νουθετήσουμε γενικά και αόριστα τα άτομα να είναι πιο προσεχτικά στο δρόμο. Θέλουμε να χτίσουμε αντανακλαστικά μηδενικής ανοχής σε κάθε περιστατικό βίας/σεξισμού» αναφέρει σε ανάρτηση της η κοινότητα αλληλεγγύης Αμαρουσίου και καλεί σε ανοιχτή συνέλευση την Κυριακή 11/04 στις 13.00, στη στέρνα, για περαιτέρω δράσεις.

Επίσης επισυνάπτει σύνδεσμο για την ανώνυμη φόρμα καταγγελιών σεξιστικών περιστατικών. «Αν κάποιος/α/ο επιθυμεί να μοιραστεί ανώνυμα το βίωμά του, σε μια λογική ενδυνάμωσης και ενημέρωσης».

Ακολουθεί η ανακοίνωση:

Για τις απόπειρες βιασμού στην περιοχή του Αμαρουσίου

Τον τελευταίο καιρό μας έχουν γνωστοποιηθεί 3 περιστατικά απόπειρας βιασμού, στην ευρύτερη περιοχή από την πύλη της Β. Ηπείρου του δάσους Συγγρού, ως τη Νέα Λέσβο. Πριν από ένα εξάμηνο περίπου, στη γειτονιά γύρω από τον Αρίωνα, είχαν επίσης σημειωθεί σεξουαλικές επιθέσεις από άτομο προς νεαρά κορίτσια. Παράλληλα, κόσμος έχει μοιραστεί μαζί μας κι άλλα παραβιαστικά περιστατικά, όπως άτομα που αυνανίζονται, σε κοινή θέα, μπροστά από κοπέλες.

Όλα τα παραπάνω, ίσως σκεφτεί κανείς ότι είναι μεμονωμένα συμβάντα – δε συμβαίνουν αυτά εδώ, στα βόρεια της Αθήνας. Κι όμως, αποτελούν απλά την κορυφή του παγόβουνου, ενός φαινομένου που υπάρχει ακόμη κι εκεί που δεν το φανταζόμαστε: η πατριαρχία κι ο σεξισμός. Είμαστε σίγουρα πώς έχουν συμβεί πολύ περισσότερα περιστατικά, που όμως δεν έχουν φτάσει στα αυτιά μας. Κι αυτό γιατί σε όλες τις γειτονιές, η έμφυλη βία και η κουλτούρα του βιασμού είναι μια κανονικότητα που τα έμφυλα υποκείμενα* έχουν να αντιμετωπίσουν καθημερινά.

Η κοινωνική πραγματικότητα και οι εμπειρίες της/του καθεμίας/καθενός αποδεικνύουν ότι, ένα χρόνο τώρα, παράλληλα με την πανδημία του κορονοϊού, βιώνουμε και την πανδημία της έμφυλης βίας. Ο εγκλεισμός στο σπίτι, επέτρεψε στην ενδοοικογενειακή βία να θεριέψει. Κι αυτό καθώς πολλά άτομα (γυναίκες, ΛΟΑΤΚΙ) στην ουσία αναγκάστηκαν να ζήσουν φυλακισμένα μαζί με τον κακοποιητή τους. Για τα άτομα αυτά, τόσο ο δρόμος, άδειος και τρομακτικός, λόγω του lockdown, όσο και το σπίτι δεν ήταν ασφαλή πεδία.

Η πατριαρχία, άξονας της κοινωνία όπου ζούμε, έχει καθορίσει τους ρόλους των φύλων, έχει γίνει συνείδηση πολλών ατόμων και έχει πολλές εκφάνσεις. Ξεκινάει από το κορνάρισμα στο δρόμο, το «καμάκι» στη σερβιτόρα, τα σχόλια στη βόλτα, την παρενόχληση στο χώρο εργασίας και φτάνει ως την ενδοοικογενειακή βία, το βιασμό και τη γυναικοκτονία – την πιο ακραία, δηλαδή, μορφή της. Είναι ένα σύστημα που μαθαίνει στα άτομα πως οι θηλυκότητες είναι κτήμα των αντρών, πως η συναίνεση είναι κάτι αμελητέο, πως τα σώματά μας τους ανήκουν, πως μπορούν να τις κάνουν ό,τι θέλουν.

Όμως, εδώ και αρκετό καιρό, η ελληνική κοινωνία, σαρώνεται από το φεμινιστικό κίνημα του me too. Γνωστά και μη, πρόσωπα παίρνουν πια το θάρρος να μιλήσουν για κακοποιητικές εμπειρίες που έχουν βιώσει, να κατονομάσουν και να καταγγείλουν τους θύτες τους, που παραβίασαν τα σώματα τους.

Τη στιγμή που αρχίζουν να δημιουργούνται ρήγματα αντισεξισμού στο δημόσιο λόγο, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ήρθε η ώρα να άρουμε το πέπλο της σιωπής και του φόβου. Γι’ αυτό κι εμείς, ως Κοινότητα Αλληλεγγύης Αμαρουσίου, δημοσιεύουμε τα παραπάνω περιστατικά και γράφουμε αυτό το κείμενο. Όχι για να σπείρουμε τον πανικό, ούτε για να νουθετήσουμε γενικά κι αόριστα τα άτομα να είναι λίγο πιο προσεκτικά όταν περπατάνε μόνα στο δρόμο. Το κάνουμε για να σταματήσουμε επιτέλους να κοιτάμε πάνω από τον ώμο μας, να κρατάμε τα κλειδιά ανάμεσα στα δάχτυλα, να επιταχύνουμε το βήμα μας. Αυτό που θέλουμε είναι να χτίσουμε στη γειτονιά μας το αντανακλαστικό της μηδενικής ανοχής σε κάθε περιστατικό βίας/σεξισμού. Για να το πετύχουμε αυτό, δε ζητάμε περισσότερες περιπολίες από την αστυνομία, που πολλές φορές στο παρελθόν έχει υπάρξει θύτης και όχι “προστάτης” (ας δούμε και τι γίνεται αυτή τη στιγμή στην Αγγλία, μετά την απαγωγή και δολοφονία της Sarah Everard από αστυνομικό). Αντίθετα, επιθυμούμε τη συζήτηση μέσα στη γειτονιά, τη δημιουργία δεσμών αλληλεγγύης μεταξύ μας, και την ενδυνάμωση όλων μας, ώστε καμία/κανένας/α να μη νιώθει μόνη/ος/ο κι ευάλωτη/ος/ο/.

Γι’ αυτό, λοιπόν, για να στήσουμε αντιστάσεις ενάντια στα περιστατικά έμφυλης βίας και παρενόχλησης στις γειτονιές μας, καλούμε σε ανοιχτή συνέλευση την Κυριακή 11/4, στις 13:00μ.μ., στη Στέρνα, ώστε να συζητήσουμε και να οργανώσουμε τις δράσεις μας.

* Ο σεξισμός και η πατριαρχία δεν καταπιέζουν μόνο τις γυναίκες. Άτομα που ανήκουν στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, που έχουν άλλο σεξουαλικό προσανατολισμό, αλλά και όσα δεν συμπίπτει το φύλο τους με το βιολογικό τους (διεμφυλικά,non binary, κ.α) βιώνουν καθημερινά τη χλεύη, τη διάκριση ακόμα και τη βία της πατριαρχίας. Η συζήτηση για τα ζητήματα αυτά λοιπόν, δεν πρέπει να αφήνουν κανένα καταπιεσμένο χωρίς δικαίωμα έκφρασης και συμπερίληψης.

thepressproject.gr