Eνας υπάλληλος του υπουργείου Πολιτισμού εισηγήθηκε, πριν από λίγες ημέρες, να χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο και έργο τέχνης το ταφικό μνημείο του σπουδαίου ευεργέτη του 19ου αιώνα Α.Φ. Παπαδάκη, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Το ταφικό αυτό μνημείο (βρίσκεται απέναντι από την Κοιμωμένη του Χαλεπά) είναι πράγματι και... ιστορικό και έργο τέχνης για δύο λόγους: πρώτον, γιατί είναι ένας από τους τρόπους που τίμησε η πολιτεία τον μεγάλο ευεργέτη Α.Φ. Παπαδάκη, από την Κρήτη, ο οποίος είχε δωρίσει (μεταξύ άλλων ευεργετημάτων) και τεράστια χρηματικά ποσά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Καθώς ο ίδιος δεν έκανε ποτέ οικογένεια (ούτε παντρεύτηκε, ούτε είχε παιδιά), όρισε το Πανεπιστήμιο Αθηνών ως κληρονόμο ολόκληρης της περιουσίας του με αποτέλεσμα, έως σήμερα, να δίνονται υποτροφίες χάρη σ’ αυτό το κληροδότημα (143 χρόνια μετά τον θάνατό του!). Και δεύτερον, γιατί στο μνημείο υπάρχει το γλυπτό ίσως του μεγαλύτερου Ελληνα γλύπτη του 19ου αι. (δικό του έργο υπάρχει και έξω από την Εθνική Γλυπτοθήκη, δίπλα στην Εθνική Πινακοθήκη), του Γεωργίου Βρούτου.
Ελάχιστες μέρες μετά, την προαναφερόμενη εισήγηση για χαρακτηρισμό ως ιστορικού του ταφικού μνημείου του Παπαδάκη ανακάλεσε η υπουργός Πολιτισμού με έγγραφό της.
Ένας δικηγόρος ευχαρίστησε δημόσια για την «άμεση παρέμβασή τους» τους: πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη, υπουργό Λ. Μενδώνη, υπουργό Επικρατείας, Γ. Γεραπετρίτη και γ.γ. της Κ.Ο. του κόμματος και «αγαπημένου του συμφοιτητή», Ι. Μπούγα, «που θεώρησαν από την πρώτη στιγμή το θέμα ΖΗΤΗΜΑ ΤΙΜΗΣ μιας οικογένειας και μιας Κυβερνήσεως»! Σε τι αναφέρεται;
Στο προαναφερόμενο σπουδαίο μνημείο πολιτισμού, το οποίο αποχαρακτήρισε ως τέτοιο η υπουργός Πολιτισμού. Το θέμα όμως είναι ακόμη σοβαρότερο αν πάρουμε υπόψη μια σειρά ιστορικά στοιχεία.
Ας δέσουμε τα κομμάτια του παζλ: Όπως είπαμε, ο Παπαδάκης δεν άφησε απογόνους. Ωστόσο, ο συνεργάτης των Γερμανών, αντισυνταγματάρχης επί δωσιλογικής, κατοχικής κυβερνήσεως Τσολάκογλου, Παναγιώτης Δεμέστιχας και καταδικασμένος για τη δωσιλογική του δράση, κατόρθωσε το 1946-1947, ενώ μαινόταν ο Εμφύλιος, προσκομίζοντας μια απλή υπεύθυνη δήλωση, να «υποχρεώσει» το Πανεπιστήμιο Αθηνών να του παραχωρήσει το ταφικό μνημείο του Παπαδάκη, ισχυριζόμενος πως «ανήκει στην οικογένειά του», καθώς είναι «απόγονος». Οι καιροί ήταν δύσκολοι, ο ίδιος ανήκε στους μελλοντικούς «νικητές του Εμφυλίου», οπότε ποιος θα τον εμπόδιζε;
Με τον τρόπο αυτό, για χρόνια, το μνημείο αυτό είχε περάσει στην οικογένεια Δεμέστιχα. Η κόρη του δωσίλογου αντιστράτηγου έκανε ένα παιδί, που σήμερα είναι δικηγόρος (παρεμπιπτόντως από τους συνηγόρους του Μ. Φουρθιώτη), ονόματι Πάνος Λαζαράτος. Ο τελευταίος είδε πως ένας υπάλληλος του υπουργείου Πολιτισμού πήγε να κάνει τη δουλειά του, να διορθώσει δηλαδή τα όσα είχαν συμβεί το '47 και να επαναχαρακτηρίσει το μνημείο ως διατηρητέο, ιστορικό και έργο τέχνης.
Αυτό έγινε στις 30.3.2021. Πέντε μόλις μέρες μετά (5.4.2021), με νέο έγγραφο του υπουργείου Πολιτισμού (υπογράφει η αναπλ. προϊσταμένη της ΔΠΑΝΣΜ, αρχιτέκτων μηχ. με Α΄ β., Ιωάννα Καράνη), η εισήγηση ανακαλείται και το μνημείο αποχαρακτηρίζεται. Ο ίδιος ο Π. Λαζαράτος, με ανάρτησή του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, «αποδίδει τα ευχαριστήρια» για την «άμεση παρέμβαση» στον ίδιο τον πρωθυπουργό, στην υπουργό Πολιτισμού ονομαστικά και στους κ.κ. Γεραπετρίτη και Μπούγα.
«Αυτό ήταν το τελος μιας μικρής – μεγαλης εσωτερικής περιπέτειας. Χάρη στην άμεση προσωπική παρέμβαση του ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ και στη συνέχεια της Υπουργου ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, Λ. ΜΕΝΔΩΝΗ, που ευχαριστω και από τη θέση αυτή δημοσίως. Καθώς και χαρη στο αδελφικό ενδιαφέρον του Υπουργού ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, συναδέλφου πανεπιστημιακού καθηγητή, Γ. ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗ και του ΓΕΝΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ της κοινοβουλευτικης ομαδας Της Ν.Δ., αγαπημενου συμφοιτητή, Ι. ΜΠΟΥΓΑ που θεώρησαν από την πρώτη στιγμή το θέμα ΖΗΤΗΜΑ ΤΙΜΗΣ μιας οικογένειας και μιας Κυβερνήσεως. Αλλά και ΙΔΙΩΣ χαρη στη δίκη σας αγάπη. Σας ευχαριστω μέσα από την καρδιά μου» σημειώνει χαρακτηριστικά.
Τα ερωτήματα είναι πολλά: Ο κ. Λαζαράτος μπορεί να ισχυρίζεται ό,τι θέλει. Η κυβέρνηση γνωρίζει την ιστορία του θέματος; Γνώριζαν ο κ. Μητσοτάκης, η κ. Μενδώνη και οι κ.κ. Γεραπετρίτης και Μπούγας την υπόθεση και πράγματι ήταν «άμεση» και «προσωπική» η παρέμβασή τους, όπως λέει ο ίδιος ο κ. Λαζαράτος; Και αν ναι, με βάση όλα τα παραπάνω, ποιο το σκεπτικό της άμεσης αυτής και προσωπικής παρέμβασής τους;...
Νόρα Ράλλη
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου