Λίγες ώρες μετά τη δολοφονία στον Άλιμο, γέμισε το Διαδίκτυο με τη φράση «Γίναμε Κολομβία». Την επομένη η φράση «έπαιξε» και σε έντυπα.
Φυσικά, πρόκειται για κοινότοπη υπερβολή. Δεν γίναμε Κολομβία, διότι... τέτοια φαινόμενα δεν είναι καθημερινά στην Ελλάδα. Και αν θέλει να πει κανείς ότι δεν είναι έτσι, το σωστό δεν είναι «γίναμε», αλλά ότι «έχουμε γίνει» εδώ και χρόνια, αφού παρόμοια περιστατικά έχουν γίνει και στο παρελθόν, απώτερο και πρόσφατο. Επομένως, η απόπειρα να κάνουμε αντιπολίτευση με τέτοια γεγονότα είναι απαράδεκτη.
Όμως, εξίσου απαράδεκτη είναι η αντιμετώπιση που βλέπουμε από πολιτικής πλευράς. Η πρώτη κυβερνητική αντίδραση ήταν (τι άλλο;) αμιγώς επικοινωνιακή. Ανακοινώθηκε, με τη μέθοδο των διαρροών, ότι ο πρωθυπουργός κάλεσε τον αρμόδιο υπουργό για να…του δώσει εντολή να διαλευκάνει την υπόθεση. Και η συνέχεια ήταν η ίδια. Επισήμως αυτή τη φορά. Ο πρωθυπουργός έπεμψε τουίτ για να μας ενημερώσει ότι ζήτησε… «γρήγορη εξιχνίαση»! Και ο υπουργός, μόλις βγήκε από το Μαξίμου, δήλωσε (μαζί με άλλες πομφόλυγες) ότι έλαβε… «ρητή εντολή» να επισπεύσει τις έρευνες «στο μέγιστο».
Δηλαδή, χρειαζόταν ο πρωθυπουργός να καλέσει τον υπουργό και δια ζώσης να του δώσει εντολή να κάνει το αυτονόητο; Φαίνεται ότι δεν υπάρχουν τηλέφωνα. Και, επιπλέον, χρειαζόταν ο υπουργός να επαναλάβει ότι έλαβε την εντολή και θα επισπεύσει τις έρευνες; Δηλαδή, αν ο πρωθυπουργός δεν έδινε την εντολή, ο υπουργός θα άφηνε τις έρευνες να γίνουν με τον αραμπά;
Κωμωδία; Όχι, επικοινωνία ή αλλιώς προπαγάνδα. Και δεν είναι η πρώτη φορά που, αντί για την ουσία, ο νυν πρωθυπουργός και ο νυν υπουργός της δημόσιας τάξης κοιτάζουν την προπαγάνδα.
Τη μέρα που έγινε αυτό το μικρό σόου με τη μετάβασή του στο Μαξίμου και την «εντολή» που πήρε από τον κ. Μητσοτάκη, ο κ. Χρυσοχοΐδης δηλώνει (στα «Νέα») ότι οι ένοχοι για την Marfin θα βρεθούν…τους επόμενους μήνες. Θυμίζουμε ότι ο κ. Χρυσοχοΐδης ήταν στην ίδια θέση όταν διεπράχθη το έγκλημα στην τράπεζα πριν από 11 χρόνια. Το ίδιο είχε δηλώσει και τότε. Όμως, οι συλληφθέντες τότε αθωώθηκαν στο δικαστήριο, είχαμε μάλλον μια αστυνομική κατασκευή. Μόλις επανήλθε στη θέση του υπουργού, το 2019, ο κ. Χρυσοχοΐδης άρχισε να διοχετεύει ότι θα…ξαναβρεθούν(άλλοι, προφανώς…) ένοχοι. Και τώρα, με δική του εντολή, η υπόθεση ξανάνοιξε. Μακάρι αυτή τη φορά να βρεθούν οι δολοφόνοι και να τιμωρηθούν. Χίλιες φορές μακάρι. Όμως, αναρωτιέμαι, τι νόημα έχουν όλες αυτές οι προαναγγελίες; Σε τι βοηθάνε τις έρευνες; Δεν στέλνουν σήμα στους δράστες να εξαφανιστούν, να φυλάγονται ή να οργανώσουν καλύτερα την άμυνά τους; Προειδοποιήσεις του τύπου «ερχόμαστε να σας πιάσουμε» μόνο στις αμερικανικές ταινίες βλέπουμε. Εκτός αν τα ελληνικά σαΐνια του Χρυσοχοΐδη εζήλωσαν την δόξαν του CSI.
Και δεν είναι η μόνη υπόθεση που βλέπουμε προαναγγελίες και υποσχέσεις. Ο χρυσαυγίτης (πρώην υπαρχηγός) Χρήστος Παππάς, που το είχε σκάσει κάτω από τη μύτη της Αστυνομίας, παραμένει ασύλληπτος εδώ και έξι μήνες. Και γι’ αυτόν ο κ. Χρυσοχοίδης είχε κάνει την ίδια δήλωση: «ΘΑ συλληφθεί, τελεία και παύλα». Μέχρι στιγμής βλέπουμε μόνο το «θα»…
Τι δηλοί ο μύθος (και δεν είναι πλέον μόνον ένας); Ότι οι σημερινοί κυβερνώντες προτάσσουν την επικοινωνία σε όλα. Βαρύγδουπες δηλώσεις και προαναγγελίες, «ρητές εντολές» και άλλα ανούσια. Αντί να είναι φειδωλοί στα λόγια, ώστε να μπορούν να παινευτούν όταν θα έχουν μια απτή επιτυχία, κάνουν αυτό που ξέρουν καλά. Δουλεύουν με εικόνες και λόγια.
Προφανώς, νομίζουν ότι ισχύει για τα πάντα αυτό που έχει πει ο Γούντι Αλεν: «Το 80% της επιτυχίας είναι να κάνεις φιγούρα»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου