Το μεροκάματο της ακροβασίας...

Στη σφοδρή χιονόπτωση του Φεβρουαρίου, με τις πολυήμερες διακοπές ρεύματος, οι εναερίτες της ΔΕΗ ήταν οι ήρωες των ημερών. Οι τεχνικοί τής ακροβασίας αντιμέτωποι με την τάση χιλιάδων βολτ, το κρύο, το ύψος από τη... γη και το ύψος των περιστάσεων στο οποίο ήταν ανεβασμένοι. 

Η σκέψη μας βρισκόταν, κυρίως, σε αυτούς που ξεπάγιαζαν στα σπίτια τους χωρίς θέρμανση, φως, νερό, τηλέφωνο –γιατί ταυτιζόμασταν μαζί τους· γιατί θα μπορούσαμε να είμαστε κάποιοι από εκείνους, να μας είχε βρει εμάς η εισβολή τού άγριου χειμώνα ανυπεράσπιστους στα σπίτια μας –ανέστιους στην ίδια μας την εστία. 

Μόνο κάποιες φορές το μυαλό έκανε και κάνα άλμα σε εκείνους τους «γάτους» που σκαρφαλώνουν στην κολώνα και κρέμονται, αιωρούμενοι με τα εργαλεία στα χέρια. Σκεφτόμασταν την αγριότητα ενός επαγγέλματος του τρόμου, το μεροκάματο του κινδύνου, της κακουχίας, της εγγύτητας με τον τραυματισμό ή ακόμα και με τον θάνατο. 

Και να που ενάμιση μήνα μετά ήρθε η τραγωδία στη Εύβοια: τρεις νέοι άνθρωποι κεραυνοβολήθηκαν από το ρεύμα και έχασαν τη ζωή τους μπροστά στα μάτια κατοίκων τού χωριού Γυμνό. Φυσικά και δεν έχει σημασία ότι ήταν εργάτες εργολάβου και όχι της ΔΕΔΔΗΕ. 

Σημασία έχει ότι υπάρχουν πολλά επαγγέλματα –κάποια από αυτά που δεν μπορούμε να διανοηθούμε– με πολύ πόνο, πίκρα και κίνδυνο. Και όπου η παραμικρή ανευθυνότητα αυτών που έχουν την τυπική ευθύνη μπορεί να είναι μοιραία και καταληκτική. Όπως στο Γυμνό... 

harddog-sport.blogspot.com