"Τελεία έβαλε κι ο Χρυσοχοΐδης. Οχι που θα τους άφηνε ν’ αλωνίζουν στην πρώην σοσιαλιστική καμπούρα του"...
Κατ’ αρχάς, θέλω να μου είσαι ήρεμη. Μη μου άγχεσαι, μη μου τσιτώνεις, δεν θέλω έντονες, γκριματσοειδείς εκφράσεις τρόμου, αποτροπιασμού και (αυτής της λιγδερής λεξούλας που ταιριάζει στην πλεμπαναρία) εξαγρίωσης! Γιατί θα κόψει το μπότοξ κι ούτε να κλαις δεν θα μπορείς μετά, γιατί θα κόψει και το υαλουρονικό! Υπομονή και... ηρεμία. Πασιάνς και κάλμα. Στα όρια βουδιστικής απάθειας. Μαζί θα τα πάρουμε ένα ένα από την αρχή, και θα δεις που δεν θα βγάλουμε μεν άκρη, αλλά... Βασικά δεν έχει άλλο. Αλλά -τελεία.
Τελεία έβαλε κι ο Χρυσοχοΐδης. Οχι που θα τους άφηνε ν’ αλωνίζουν στην πρώην σοσιαλιστική καμπούρα του. Εχει κι άλλες δουλειές να κάνει, από το να ασχολείται με -άκου τώρα!- την Ενωση Αστυνομικών Υπαλλήλων ΒΑ Αττικής. Και κάτι πρώην υπουργούς (εδώ έχουμε ξεχάσει τα ονόματα των πρώην πρώην, τους πρώην υπουργούς θ’ αναστήσουμε;) και κάτι φωτορεπόρτερ και κάτι δημοσιογράφους και ζήσε Μάη μου να δεις αν έχει πίσω η αχλάδα την ουρά. (Αυτό με τον Μάη θυμήσου το).
Επανέρχομαι στον Προστάτη μας. Σιγά μην τον νοιάζει η «ΒΑ Αττικής»! Μια χαρά τα πάει σ’ αυτά τα προάστια. Δεν είναι δα και «Βασική Ανάγνωση» αυτό το «ΒΑ» - γεωγραφικός προσδιορισμός είναι. Γιατί από αυτή, την ανάγνωση τη βασικιά, δεν σκαμπάζει και πολύ. Το ’χε πει κι από μοναχός του: δεν το διάβασε το μνημόνιο, τότες παλιά. «Μα σοβαρολογείτε;» είχε πει στον δημοσιογράφο. «Οχι, δεν το διάβασα, γιατί απλούστατα είχα άλλες υποχρεώσεις».
Αλλες υποχρεώσεις... Λογικό. Αυτό είχε ο Μιχάλης ο Προστάτης μας τότε, αυτό είχε και τώρα. Αλλες δουλειές, άλλες μπίζνες, πρότζεκτ, καΐλες, πώς να το πω; Βουλευτής ξε-βουλευτής, υπουργός ξε-υπουργός, αυτός ορίζει τις δουλειές του. Οχι οι της ΒΑ Αττικής. Ούτε ο κάθε δημοσιογράφος της συμφοράς. Μωρέ μήτε ο θεός ο ίδιος μη σου πω. Γιατί αυτός είναι ο Μιχάλης ο Χρυσοχοΐδης ο... Αδιάβαστος μεν, Παμμέγιστος δε! (Σου ’πα μη σουφρώνεις τα φρύδια - χαλάει η μεσοθεραπεία!)
Τώρα θα μου πεις, πώς μπερδεύτηκε ο Παμμέγιστος; Κάτσε να σ’ τα πω. Δεν μπερδεύτηκε - γεύτηκε. Τη δόξα τού να είναι ο άνθρωπος που έπιασε τη «17 Νοέμβρη». Αυτό του θύμισε ο Μένιος, το καμάρι της ερευνητικής, αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας, ο κοριός της αλήθειας, ο ατζέντης της εξερευνητικής, αποκαλυπτικοτάτης πορνογραφίας, ο κοσμήτωρ της θωρακισμένης μερσεντές, αυτής που δεν ονειρεύτηκες ποτές. Πήγε ο Μένιος και του είπε πως τον καταδιώκει η «17 Νοέμβρη». Ακουσε το Μιχαλιό τις λέξεις-κλειδιά, στέλνει μια ντουζίνα αστυνομικούς και κάμερες και θωρακίσεις και της Παναγιάς τα μάτια. Πέρασε ο καιρός, ένας δήμαρχος το πήρε πρέφα, κάτι είπε, ένας φωτογράφος κάτι τράβηξε (μετά τράβηξε χειρότερα στο τμήμα), ε και τότε θυμήθηκε ο Παμμέγιστος ότι αφού την έχει πιάσει τη «17 Νοέμβρη», πώς αυτή καταδιώκει τον Μένιο; Ανοίγει, ψάχνει τα τεφτέρια, τους καταλόγους κηδειών και φυλακών, ησυχάζει πως όλοι μέσα είναι, κανείς δεν λάκισε, οπότε απέσυρε τη φρουρά. Τόσο απλό.
Επειδή όμως, άρχισαν οι λαϊκάντζες τα σούξου και τα μούξου και τα πού πάνε τα λεφτά και δεν είναι και ο Πρόεδρος της Ουαγκαντούγκου ο Μένιος να τον φυλάμε και τι πράγματα είν’ αυτά, ξύπνιος ο Προστάτης (και της ΒΑ Αττικής - για να δείτε αχαριστία δηλαδή!), σου λέει θα πω πως «ξανανοίγει ο φάκελος της Marfin»! Ασος στο μανίκι - έτσι λέγεται αυτό μητσοταρχικά. Marfin και Εξάρχεια: ιδού οι άσοι της Δεξιάς (είχαν και τις Πρέσπες, αλλά εκεί τα πήραν πίσω, οπότε δεν! Είχαν και πανεπιστημιακό άσυλο και εργασιακά, αλλά μ’ αυτά ξεμπέρδεψαν, οπότε πάλι δεν). Από την άλλη, βοηθάει και Μητσοτάρχα το παιδί. Που τα ποσοστά του πέφτουν. Να δεις που με την κατρακύλα που ’χουν πάρει, σε λίγο θ’ ανοίξουν και τον φάκελο καταστροφής της Ατλαντίδας και δολοφονίας της Ιφιγένειας (όχι της Βλαχογιάννη της Ν.Δ., που ακόμα «αγωνίζεται για την αυθεντική Μακεδονία», αλλά της άλλης, που την έφαγαν για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη...).
Γι’ αυτό σου λέω: Ασ’ τα Νινέτα μου!
Ασ’ τα. Και αν ξανάρθει ο καιρός τους, β(ρ)άστα.
Νόρα Ράλλη
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου