Ο αξιοπρεπής κύριος Ταραντίλης...

Νίκος Μπίστης

 Ο κύριος Ταραντίλης άντεξε μία φορά, τη δεύτερη κατάλαβε και παραιτήθηκε πριν τριτώσει το κακό.    Ακούγοντας χθες την Αριστοτελία Πελώνη στον Παύλο Τσίμα (ΣΚΑΪ), ανέβηκε περισσότερο στην εκτίμησή μου ο ολίγων ημερών προηγούμενος κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Ταραντίλης.

 Αν... μάλιστα αληθεύουν οι πληροφορίες των κυβερνητικών Παραπολιτικών ότι με εντολή του οργισμένου Κυριάκου Μητσοτάκη «κόβεται» από τις λίστες της Ν.Δ., τότε η εκτίμησή μου για τον πολύπαθο άνδρα εκτοξεύεται. Μπορεί να χάσει την έδρα, αλλά σώζει την προσωπική του αξιοπρέπεια και την τιμή των σοβαρών ανθρώπων της παράταξής του, που βλέπουν εμβρόντητοι το κόμμα τους να εκπροσωπείται άλλοτε από γραφικούς και μη ακροδεξιούς και άλλοτε από πρώην κεντροαριστερούς - πασόκους που δίνουν εισαγωγικές εξετάσεις για να εισέλθουν δόξη και τιμή στο ιερόν της συντηρητικής παράταξης. 

Πρώτα ήταν η κυρία Σπυράκη, τώρα η κυρία Πελώνη. Βέβαια, όπως απέδειξε η πρώτη περίπτωση, ότι ανεβαίνει κατεβαίνει, αλλά αυτό το συνειδητοποιούν στην πτώση. Ο κύριος Ταραντίλης άντεξε μία φορά, τη δεύτερη κατάλαβε και παραιτήθηκε πριν τριτώσει το κακό. Την πρώτη φορά είχε αναλάβει να υποστηρίξει ότι ο Τσίπρας «αποδέχθηκε» το ρίσκο μετάδοσης κορωνοϊού. Το είπε κομπιάζοντας και κοιτώντας κάτω. Εγγράμματος είναι, ήξερε ότι ένα «από» αντιστρέφει το νόημα. Στην υπόθεση Λιγνάδη μετέφερε την αρχική γραμμή συγκάλυψης που είχε υιοθετήσει η κυβέρνηση και δήλωσε ότι ο Λιγνάδης παραιτήθηκε για «προσωπικούς λόγους». 

Με την αλλαγή γραμμής, ο κ. Γεραπετρίτης τον άδειασε ψυχρά δηλώνοντας ότι τον υπόδικο υποχρέωσε σε παραίτηση η κυβέρνηση. Αμέσως μετά παραιτήθηκε ο Ταραντίλης. Ίσως και να μην έκανε γι’ αυτή τη δουλειά. Καλύτερα πάντως γι’ αυτόν και για κάθε άνθρωπο που θέλει να κοιμάται ήσυχος το βράδυ και να βλέπει το πρωί το πρόσωπό του στον καθρέφτη. Θα έπρεπε τώρα να δώσει πολιτική κάλυψη στον κουκουλοφόρο Κυρανάκη. Δεν μπορούσε ο άνθρωπος. Το έκανε ανενδοίαστα η Πελώνη. Να δηλώνει ότι τον ενόχλησαν (sic) -λίγο, όσο πατάει η γάτα- οι σκηνές αστυνομικής βίας, αλλά περισσότερο τον ενόχλησε η εκμετάλλευση από τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. 

 Όσο και να διαφωνεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να αντιστρέψει τους ρόλους θύτη και θύματος, να αναζητήσει ηθικούς αυτουργούς στην αντιπολίτευση όταν έχει μπροστά του τον κύριο Χρυσοχοΐδη. Στο ερώτημα για το αν νομιμοποιείται η αστυνομία να δέρνει πολίτες για τα πολιτικά τους φρονήματα, θα έπρεπε αισχυντηλά να ταμπουρωθεί πίσω από το επιχείρημα ότι «το βίντεο δεν το έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση». Υπάρχουν άνθρωποι που μπροστά στην εφήμερη ανέλιξή τους μπορούν να φέρονται έτσι. Υπάρχουν και άλλοι, σε όλους τους πολιτικούς χώρους, που δεν το αντέχουν. Ο Ταραντίλης δείχνει να είναι από αυτήν την πάστα. Ίδωμεν... 

 Πηγή:avgi.gr