Το πάθημα δεν έγινε μάθημα...

Ο Αλέξης Τσίπρας μπροστά στην Ιστορία: θα θυσιάσει την κυβερνητική προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και της Δημοκρατικής Παράταξης για τον Κουφοντίνα;...

Το πάθημα δεν έγινε μάθημα. Τον Δεκέμβρη του 2008 ο ΣΥΡΙΖΑ -που κάλπαζε δημοσκοπικά από τις αρχές του χρόνου, χάρη στη φρεσκαδούρα του νέου επικεφαλής του -τα έχασε όλα.

Κάποιοι... θερμοκέφαλοι από τις γραμμές του θεώρησαν  ότι τα επεισόδια που ακολουθούσαν τη δολοφονία Γρηγορόπουλου ήταν «επανάσταση» και μπήκαν μπροστά για  να πάρουν τη δόξα της. 

Πήραν 4,6% στις εκλογές του επομένου έτους, λιγότερο από το 2007. Οι πολίτες είχαν τρομάξει.

Αυτή τη φορά οι πολίτες οργίζονται. Η χώρα βρίσκεται σε πιο κρίσιμη κατάσταση και από την περίοδο που οι άφρονες που κέρδισαν τις εκλογές του 2009 την οδήγησαν σε διεθνή οικονομικό έλεγχο και σακάτεψαν την κοινωνία της. 

Σήμερα εκτός από την ταξική λαίλαπα κατά των εργαζόμενων και των μικρομεσαίων που είχε στο πρόγραμμά της η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, η πανδημία στέλνει την οικονομία στα Τάρταρα, για να ακολουθήσει και η κοινωνία.

Η κυβέρνηση αξιοποιεί τους υγειονομικούς περιορισμούς για να στερήσει δικαιώματα, να αφαιρέσει κατακτήσεις, να περιορίσει ελευθερίες και να εγκαταστήσει μονομερώς καινοτομίες.

Επιδιώκει να επιβάλει ησυχία νεκροταφείου, με σκοπό να αναχαιτίσει τις αντιδράσεις στο καταστροφικό έργο της. Στο οποίο έχουν σειρά οι υποχωρήσεις που ετοιμάζεται να αποδεχθεί στο Αιγαίο.

Η προσδοκία της κοινωνίας εστιάζεται στη Δημοκρατική Παράταξη. Η συσπείρωση στον Αλέξη Τσίπρα -που είναι εκ των πραγμάτων ο φυσικός επικεφαλής της – και η μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ σε σύγχρονο ευρωπαϊκό ριζοσπαστικό κόμμα, θα είναι η εναλλακτική λύση στις εκλογές.

Για να αποκτήσει η χώρα προοδευτική κυβέρνηση που θα τη βγάλει από την κρίση, θα φέρει την ανάπτυξη, θα αποκαταστήσει την κοινωνική αδικία και θα ανοίξει το δρόμο για την ευημερία- με ταυτόχρονη διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας.

Ανεγκέφαλοι και τυχοδιώκτες, που εμφανίζονται να εκπροσωπούν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, απειλούν να ανατινάξουν αυτή την προοπτική, ρίχνοντας το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην παγίδα Κουφοντίνα.

Εκεί που τον περιμείνει πάνοπλη η κυβερνητική προπαγάνδα για να τον αφανίσει.

 Ο ισοβίτης εκτελεστής της 17Ν έχει ένα αίτημα νομικού χαρακτήρα και τίποτε περισσότερο. Το κράτος οφείλει να το ικανοποιήσει και να μην τον αντιμετωπίζει όπως επιδιώκει ο ίδιος: ως πολιτικό αντίπαλο, παίζοντας το παιχνίδι του.

Η στρατηγική της έντασης, που καταστρώνουν πάνω σ’ αυτό το θέμα οι κυβερνητικές δυνάμεις, είναι τόσο  χονδροειδής που μόνο ηλίθιοι ή προβοκάτορες δεν θα την έβλεπαν.

Αφελείς, ανόητοι, ιδεοληπτικοί και ανιστόρητοι, από  κάποια τμήματα του παλιού ΣΥΡΊΖΑ, βγαίνουν στο προσκήνιο για  να αναδείξουν τον Κουφοντίνα σε φορέα αντικυβερνητισμού.  Πόλο συσπείρωσης σε μια πλατφόρμα πέρα από ό,τι δικαιούνται κατά τον νόμο- που παραβιάζει η κυβέρνηση.

Ένας τύπος, που έδωσε στον εαυτό του το δικαίωμα να δικάζει και να εκτελεί ανθρώπους, εμφανίζεται ως «ηρωική» και «καθοδηγητική» φυσιογνωμία και κάποιοι από ένα κοινοβουλευτικό κόμμα τσιμπάνε.

Ήδη ζημιά έχει γίνει για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με αυτό το  θέμα. Αλλά απειλείται και με καταστροφή.

Αν, ο μη γένοιτο, ο Κουφοντίνας χάσει τη ζωή του -με τις επιλογές που δεν αφορούν μόνο το αίτημα του, αλλά κάτι περισσότερο- η αναταραχή που θα προσκληθεί δεν θα περιοριστεί σε ένα συγκεκριμένο εξωκοινοβουλευτικό χώρο. 

Τα σημάδια δείχνουν ότι θα συμπεριλάβει και ομάδες ή πρόσωπα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι όμως θα σύρουν ένα μεγάλο κόμμα – που κυβέρνησε και επιδιώκει να πάρει ξανά τη λαϊκή εντολή για να ξανακυβερνήσει -στον όλεθρο και το πολιτικό περιθώριο.

Θα πρέπει να είναι πολύ προβληματικοί και τυφλοί όσοι πιστεύουν ότι η εμπλοκή της αξιωματικής αντιπολίτευσης σ’ αυτή τη υπόθεση, με τη συμμετοχή της σε εντάσεις, θα την ωφελήσει. Ότι οι δημοκρατικοί πολίτες θα το εγκρίνουν και στις εκλογές θα το επιβραβεύσουν.

Ο καθένας μπορεί να πολιτεύεται με τις ιδέες, τις αντιλήψεις, το μυαλό που κουβαλάει και την πετριά του.  Αλλά ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να σταθεί στο ύψος του ρόλου και της ευθύνης του. Απολογείται στο 32% όχι στα εσωκομματικά γκρουπούσκουλα.

Είναι ο αρχηγός ενός μεγάλου κόμματος και ο εκπρόσωπος μια μεγάλης Παράταξης- με καθαρούς λογαριασμούς απέναντι στην τρομοκρατία και όσους την έχουν υπηρετήσει. Αλλά και με καθαρές αντιλήψεις για την πολιτική.

Η αποστολή του -και η εντολή που πήρε το 2019 από το 32%, -είναι να συμπτύξει Αριστερά και Κεντροαριστερά σε ένα νέο πολιτικό φορέα,  που θα αντιταχθεί στις αντικοινωνικές  πολιτικές της σημερινής κυβέρνησης και θα διεκδικήσει την επιστροφή της παράταξης στη διακυβέρνηση.  Ήδη η πορεία  εξελίσσεται.

Στο θέμα Κουφοντίνα πήρε καθαρή θέση και εξέφρασε τις δυνάμεις του δικαίου.  Τελεία και παύλα. Δεν θα γίνει η προοδευτική αξιωματική αντιπολίτευση δύναμη στήριξης του «πολιτικού» Κουφοντίνα. Η βασική υποχρέωση του Τσίπρα είναι να προστατεύσει το κόμμα του, την Παράταξη και την προοπτική της. 

Αυτό επιβάλει να αποσύρει από το μέτωπο της έντασης για τον Κουφοντίνα και το τελευταίο μέλος του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ. Τα μέλη του κόμματος δεν μποτοθ να λένε άλλα από τον επικεφαλής του . Ουτε να μετέχουν σε κινητοποιήσεις άλλων.

Ο Τσιπρας να διαφυλάξει την κυβερνητική προοπτική του και να μην πέσει στην παγίδα των αντιπάλων του. Σ’ αυτή την υπόθεση ας πάει ως εκεί που επιτρέπει ο θεσμικός ρόλος του. Και ήδη πήγε. 

Είναι εξωφρενικό να θυσιαστεί μια ολόκληρη παράταξη για τον Κουφοντίνα. Και μαζί της να ακυρώσει ο ίδιος ο Τσίπρας τον ρόλο που διάλεξε για τον ίδιο προσωπικά η μοίρα της πολιτικής.

Γ. Λακοπουλος

anoixtoparathyro.gr