Την ώρα που ακόμα «52 ασθενείς κατέληξαν το τελευταίο 24ωρο από επιπλοκές της Covid-19» (σύνολο: 7.701 θάνατοι) και «οι διασωληνωμένοι σε ΜΕΘ αυξήθηκαν σε 706», οι άρχοντες της χώρας περνούσαν με τους καλεσμένους τους ένα χαρούμενο και πανηγυρικό διήμερο.
Στα χωριά, στις... μικρές πόλεις, στις γειτονιές, όταν υπάρχει πένθος ή κάποιοι είναι σοβαρά άρρωστοι, όλες οι γιορτές σταματούν. Αναβάλλονται. Δεν είναι λόγω αυτής της μαλακίας λέξης «ενσυναίσθηση» που μας προέκυψε εσχάτως, είναι κοινή λογική. Και είναι και σεβασμός στον πόνο και τις δυσκολίες του άλλου.
Στα νοσοκομεία που καταρρέουν, άνθρωποι πέθαιναν ή δεν έβρισκαν ΜΕΘ χθες το βράδυ, αλλά η πολιτική και η πολιτειακή ηγεσία του τόπου μαζί με πρίγκιπες δίχως αντικείμενο εργασίας, κάποιες εκατοντάδες μέτρα πιο πέρα, χαμογελαστοί, παρατηρούσαν πίνακες στην Εθνική Πινακοθήκη. Και μετά έτρωγαν και έπιναν στο Προεδρικό Μέγαρο, έτρωγαν «μπισκότο με μελάνι σουπιάς, κιμά γαρίδας και χριστόψαρο, κακαβιά με πεσκανδρίτσα» και έπιναν λευκό κρασί (δεν ξέρω αν άνοιξαν και καμία σαμπάνια). Και μετά το φαγητό, άκουσαν και λίγη μουσική από τον Καβάκο που ελπίζω να τους έπαιξε και κανένα χορευτικό, να έριξαν και καμία στροφή οι άνθρωποι.
Advertisement
Η επόμενη ημέρα τους βρήκε με υψηλό πατριωτικό αίσθημα να στήνουν γιορτές και φιέστες στο Σύνταγμα, με στρατιωτικές παρελάσεις, καταθέσεις στεφάνων και έπαρση σημαιών.
Οι θάνατοι εν τω μεταξύ αυξάνονται ώρα με την ώρα.
Δεν ξέρω αν έχουν ενσυναίσθηση αλλά ντροπή δεν έχουν σίγουρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου