Κανείς λογικός άνθρωπος, ακόμα και αν αντιτίθεται στην ιδέα της πίστης (της τραπεζικής) και του τόκου, δεν θέλει να καταρρεύσουν οι τράπεζες. Ακόμα και αν είναι «μπαταχτσής», αυτό που οι τράπεζες αποκαλούν συνήθως «στρατηγικός κακοπληρωτής», αντιλαμβάνεται ότι μια διάλυση του χρηματοπιστωτικού συστήματος θα... βύθιζε το οικονομικό σύστημα σε χάος. Ακόμα και αν στο χάος αυτό ο «μπαταχτσής» κατάφερνε να σβήσει την οφειλή του, θα έβρισκε μπροστά του πολλαπλάσια δεινά. Αυτός και ο κόσμος όλος.
Από το 2010 και μετά η ελληνική κοινωνία βρέθηκε επανειλημμένα μπροστά στο εκβιαστικό δίλημμα «ή βάζετε πλάτη να σωθούν οι τράπεζες ή χάνετε τις αποταμιεύσεις σας». Υποβολείς του διλήμματος ήταν η τρόικα και οι δανειστές.
Αλλά οι ίδιες οι διοικήσεις των τραπεζών και οι κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαετίας υπέκυπταν στον πειρασμό να υιοθετήσουν και να ενισχύουν αυτόν τον εκβιασμό, για να αποσπάσουν την ανοχή της κοινωνίας σε όσα επέβαλλαν τα μνημόνια. Ακόμα και σε βάρος των ίδιων των τραπεζών και των εγχώριων βασικών μετόχων τους, με πρώτο το Δημόσιο. Είτε μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), είτε μέσω των ασφαλιστικών ταμείων και άλλων δημόσιων φορέων που εμπιστεύονταν το τραπεζικό σύστημα.
Ο απολογισμός αυτών των εκβιασμών είναι συντριπτικός. Επειτα από μία δεκαετία μνημονιακών ανακεφαλαιοποιήσεων, συνολικού ύψους σχεδόν 60 δισ. ευρώ, η αναγκαστική συμμετοχή του Δημοσίου και του ΤΧΣ στην κεφαλαιακή στήριξη των τραπεζών έχει σωρεύσει ζημιές άνω των 37 δισ. ευρώ. Αυτό χωρίς καν το Δημόσιο να ασκήσει τα δικαιώματά του ως βασικού μετόχου των συστημικών τραπεζών, δηλαδή το δικαίωμα να έχει λόγο στη διοίκησή τους και, κυρίως, στην πιστωτική πολιτική τους.
Διότι τράπεζες που δεν δανείζουν και πορεύονται απλώς ξεφορτώνοντας δάνεια στους «εισπράκτορες», διαφημίζοντας μάλιστα ως τεράστιο επίτευγμα τη μεταβίβαση των προβληματικών δανείων τους σε τρίτους, ουσιαστικά έχουν αυτοκαταργηθεί.
Αλλά αυτό είναι πρόβλημα των τραπεζών, των διοικήσεων τους και των (ευρωπαϊκών και εγχώριων) αρχών που τις εποπτεύουν. Πρόβλημα δικό μας είναι ότι ως πολίτες, φορολογούμενοι, αποταμιευτές και δανειολήπτες έχουμε τη μνήμη και την εμπειρία να μην επωμιστούμε άλλη ζημιά, στο όνομα της Πειραιώς ή οποιασδήποτε άλλης τράπεζας.
Πρόβλημα της κυβέρνησης και όλου του πολιτικού συστήματος είναι να αποδείξουν ότι δεν θεωρούν το δημόσιο συμφέρον περιττή υποσημείωση στο πολιτικό παιχνίδι...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου