Έχουμε φτάσει στο σημείο μίας τραγικής απάθειας, στο σημείο που η αποτυχία μέτρων που ανακοινώνονται είναι προδιαγεγραμμένη και η ανακοίνωσή τους γίνεται απλά για τον περίγελο στα κοινωνικά δίκτυα και για να δυσκολέψει λίγο παραπάνω η καθημερινότητα. Για μία... σημαντική μερίδα των πολιτών, η κυβερνητική και κυρίως, η επιστημονική διαχείριση της πανδημίας έχουν χάσει κάθε ίχνος σοβαρότητας. Ίσως να υπερβάλλω, ίσως όντως αυτό που χρειαζόμασταν να ήταν να πηγαίνουμε στο σούπερ μάρκετ που βρίσκεται εντός δύο χιλιομέτρων και ίσως ένας πολίτης που δεν πάει με τα πόδια να αθληθεί να κολλάει κορονοϊό στο αμάξι του.
Ίσως να μην είμαι υπερβολικός και απλά να γελάμε με πόνο με την επόμενη αρλούμπα που θα ακούσουμε. Αλήθεια, ποιος να περίμενε ότι το μέτρο της απαγόρευσης κυκλοφορίας από τις 6 θα ήταν λάθος; Ποιος απομακρυσμένος από την πραγματικότητα εγκέφαλος δεν έχει καμία επαφή με την κοινωνία στην οποία απευθύνεται και δεν κατάλαβε ότι αυτό θα δημιουργήσει συνωστισμό; Γεγονός που εντωμεταξύ, φάνηκε από το πρώτο Σαββατοκύριακο, φάνηκε από έρευνα στην Τουλούζ, αλλά όχι, έπρεπε να το κρατήσουμε έναν μήνα, πριν το πάμε στις 19:00.
Τώρα, ήρθαν τα νέα μέτρα, που θα είναι πολύ έξυπνα, όχι σαν κι αυτό παραπάνω το ανόητο. Σούπερ μάρκετ εντός δύο χιλιομέτρων. Ναι δεν έχω κάποιο πρόβλημα, αλλά επίσης νομίζω ότι ο κόσμος δεν ψήνεται να διαλέγει σουπερ μάρκετ. Διαλέγει το κοντινό, αυτό που έχει ο,τι χρειάζεται ή έστω το φθηνότερο. Επίσης, για να πας στο σούπερ μάρκετ παίρνεις είτε το αμαξάκι σου, είτε πας με τα πόδια. Μόνος και μόνη. Από όσα επιδημιολογικά γνωρίζω έτσι δεν πολυκολλάς. Αυτό που θέλω να πω αναλύοντας μια μετακίνηση στο σουπερμάρκετ, είναι ότι το πρόβλημα σου δεν είναι το πού θα πάει ο κόσμος, αλλά ο συνωστισμός μέσα στον κλειστό του χώρο. Το αν ο συνωστισμός θα γίνει στο τοπικό κατάστημα του Περιστερίου ή λίγο παραπέρα στα Σεπόλια, πρέπει να είναι αδιάφορο.
Επόμενη κατηγορία, «άσκοπες μετακινήσεις». Το ακούσαμε πρώτη φορά πέρσι, να τις αποφύγoυμε και η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου το δέχθηκε. Με την πάροδο του χρόνου όμως και μετά την πρώτη καραντίνα όπου όντως ο χρόνος ήταν πολύ περιορισμένος και η απειλή πρωτόγνωρη, δεν άλλαξε τίποτα. Ο κόσμος παστώνεται στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τον βρίζουν τα κανάλια για το σοκαριστικό μποτιλιάρισμα από ανθρώπους που πηγαίνουν στις δουλειές τους, δουλεύει σε χώρους όπου πολύ πιθανόν να μην γίνεται κανένα τεστ, ξαναπαστώνεται στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και μετά οφείλει να αποφεύγει την «άσκοπη μετακίνηση». Οταν όλο αυτό δεν βγαίνει, όπως είναι αναμενόμενο ότι δεν θα βγει, η κυβέρνηση τα ρίχνει στις άσκοπες μετακινήσεις και παίρνει μέτρα για να τις περιορίσει. Γενικά οι άσκοπες μετακινήσεις είναι κάτι σαν τους μπαχαλάκηδες, φτάινε για όλα τα δεινά του κόσμου. Έτσι ήρθε η απαγόρευση κυκλοφορίας στις 21:00 και μετά νωρίτερα, έτσι τώρα περιορίζονται κωδικοί στο SMS, έτσι ακούστηκαν διάφορα γραφικά για κόφτες στα μηνύματα που μπορούν να στέλνουν οι πολίτες, ή άλλα για κυκλοφορία μονά – ζυγά, έτσι εξετάζεται το χρονικό όριο για τα ψώνια όταν ανοίξει το λιανεμπόριο.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Θάνου Καμήλαλη, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου