...και μιλάγαμε για υπερβολές και φαντασία...
Αυτό πάλι που το Facebook το έχει βρει κάθε τρεις και λίγο να ανοίγει και να κλείνει λογαριασμούς; Να αποφασίζει τι είναι πολιτικά ορθό για πολιτικούς και τι κινείται τη σφαίρα του αποδεκτού για τους δημοσιογράφους; Το... πότε και πως υπερέβησαν τα όρια κι ανάλογα της υπέρβασης και η ποινή. Φαντάσου τώρα να είσαι μια ζωή δημοσιογράφος με ένα σκασμό δημοσιεύσεις και ρεπορτάζ και να τρως πόρτα από ποιον; Από κάποιους που κάθονται πίσω από ένα μόνιτορ με αλγόριθμους κι ανεβάζουν ή κατεβάζουν ανάλογα με το τι πρασινίζει ή χτυπάει κόκκινο στο σύστημα τους.
Ποιος όμως καθορίζει τα όρια και παταει τα φανάρια με πράσινο ή κόκκινο;
Ακόμα κι αν υπάρχουν εταιρικοί κανόνες (κανένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης δεν μπορεί να ορίσει τον κώδικα δεοντολογίας), υπάρχουν άλλες αρχές που καθορίζουν το πλαίσιο αυτό και δεν μπορεί να είναι διαφορετικό από τον κώδικα κοινοβουλευτικής δεοντολογίας ή αντιστοίχως της δημοσιογραφικής. Ειδικά για τις συγκεκριμένες επαγγελματικές κατηγορίες. Οι πολίτες ανεβάζουν και κατεβάζουν τους πολιτικούς, είτε αυτό αφορά στα κοινοβούλια είτε στην καθημερινή πολιτική σκηνή. Τους δημοσιογράφους οι αναγνώστες και πριν από αυτούς οι εκδότες με την αποδοχή ή την απόρριψη.
Σίγουρα πάντως η αποκαθήλωση - και οι ποινές 30,20, 10 ή 3 ημερών, ή η λογοκρισία μέσα από censorship codes ή παρεμβάσεων εργαζόμενων των εισηγμένων στη Wall Street εταιρειών όπως το Facebook - δεν είναι αποδεκτές. Εκτός κι αν πρόκειται για τρομοκράτες ή οργανώσεις που εξωθούν σε τρομοκρατία. Για οτιδήποτε άλλο αποφασίζει ο ψηφοφόρος ή ο αναγνώστης για τη στιγμή, τον τρόπο και την ώρα της αποκαθήλωσης. Κάπως έτσι και στην περίπτωση της Elena Akrita η οποία αποκαθηλώθηκε για τριάντα μέρες διότι παραβίασε τι ακριβώς ;
Κάποτε διαβάζαμε τον μεγάλο αδελφό και μιλάγαμε για υπερβολές και φαντασία. Ωστόσο μοιάζει να μην είναι μακριά ο καιρός που η φαντασία θα στέκει φτωχή κι η υπερβολή θα αποδειχθεί ελάχιστη, μπρος σε αυτά που βιώνουμε ...
Πάνος Χαρίτος (FB)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου