«Θα γί-νει Τα-ι-λάν-δη!» κραύγαζαν οι Ελληνες φοιτητές τον Οκτώβριο του 1973, τη χρονιά της μεγάλης φοιτητικής εξέγερσης ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία σ’ εκείνη τη χώρα. Μπαίνει κανείς στον πειρασμό να σκεφτεί ότι, αν πεθάνει ο Κουφοντίνας, ίσως και... στους ελληνικούς δρόμους να ακουστεί το σύνθημα «Θα γίνει Μιανμάρ!» (ή, έστω, «θα γίνει Βιρμανία!» χάριν ευφωνίας).
Βέβαια, στην Ελλάδα δεν έχουμε χούντα, όμως ο αυταρχισμός της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως εκδηλώνεται σε πολλά επίπεδα και κορυφώνεται στην υπόθεση Κουφοντίνα, θυμίζει τους ανέμους που σπέρνουν κάποιοι προτού θερίσουν θύελλες.
Μια λεπτή γραμμή χωρίζει στον χάρτη τη Βιρμανία, τη Μιανμάρ, από την Ταϊλάνδη, όπως μια λεπτή γραμμή χωρίζει την Ελλάδα από την Τουρκία. Κι αν κάτι φέρνει πιο κοντά αυτές τις δύο τελευταίες χώρες, τούτο δεν είναι άλλο από το οδυνηρό τέλος που επιφυλάσσουν οι κυβερνήσεις τους στους απεργούς πείνας.
Μαριάννα Τζιαντζή
Παρασκήνια
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου