Αυτογκόλ και μετά …lockdown...

Με αποφάσεις «μπρος πίσω» η κυβερνητική εικόνα έδειχνε την απώλεια ελέγχου, με τους πολίτες να της χρεώνουν... 

παλινωδίες και λάθη που οδήγησαν σε νέα έξαρση της υγειονομικής κρίσης και ακόμα ένα σκληρό lockdown μέσα στο lockdown. «Με τον ήλιο τα μπάζω, με τον ήλιο τα βγάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;»...νομίζω ότι αυτή η παροιμία αντανακλά την εικόνα της κυβέρνησης και της χώρας το τελευταίο διάστημα. Ο πρωθυπουργός κέρδισε την τεράστια εμπιστοσύνη των πολίτων στο πρώτο κύμα της πανδημίας. Η σοβαρότητα και ο επαγγελματισμός που επέδειξε στη διακυβέρνηση εντυπωσίασε εκτοξεύοντας τη δημοτικότητα του. Η αντίδραση στο προσφυγικό και η ετοιμότητα που έδειχνε ο κρατικός μηχανισμός άρχισαν να γίνονται μέτρο σύγκρισης με τις προηγούμενες κυβερνήσεις. 

Οι δημοσκοπήσεις, όμως, φαίνεται ότι υπνώτισαν τους Υπουργούς και παρά τις δραματικές εκκλήσεις των επιστημόνων για το επερχόμενο δεύτερο κύμα και τις προειδοποιήσεις ότι δεν αντέχει το σύστημα Υγείας, δεν τους συγκίνησαν και πήγαν…διακοπές. Η ψυχρολουσία του φθινοπώρου βρήκε την κυβέρνηση να τρέχει πίσω από τον κορωνοϊό με μπαλώματα στο ΕΣΥ και όχι ουσιαστική ενίσχυση και είδε τον εφιάλτη της Θεσσαλονίκης να απειλεί τις καλές επιδόσεις. Φάνηκε η γύμνια στις προσλήψεις που δεν έκανε και άρχισε να αποψιλώνει τα νοσοκομεία της Αθήνας. Αρνήθηκε τα μαζικά δωρεάν τεστ και κυβερνητικοί αξιωματούχοι άρχισαν να διαμοιράζουν ευθύνες. Με στοχοποίηση ακόμα και γιατρών και σταθερά τους νέους. Μετά όλους τους πολίτες με την «ατομική ευθύνη». Στη συνέχεια άρχισαν να δείχνουν και να επιρρίπτουν ευθύνες μέχρι και στην Επιτροπή των επιστημόνων και την έκθεση τους στα ΜΜΕ. 

Με αποφάσεις «μπρος πίσω» η κυβερνητική εικόνα έδειχνε την απώλεια ελέγχου, με τους πολίτες να της χρεώνουν παλινωδίες και λάθη που οδήγησαν σε νέα έξαρση της υγειονομικής κρίσης και ακόμα ένα σκληρό lockdown μέσα στο lockdown. Με εργαζόμενους και επιχειρήσεις πλέον να βρίσκονται στο χείλος της καταστροφής, εάν δεν το έχουν ήδη ξεπεράσει και τη ψυχική κόπωση να πιάνει κόκκινο. Η τακτική του «βλέποντας και κάνοντας», ακριβώς επειδή βρισκόμαστε εν μέσω μιας πρωτόγνωρης πανδημίας δεν μπορεί εύκολα να συγχωρεθεί από τη στιγμή που οι επιστήμονες προειδοποιούσαν. Οι τελευταίες ημέρες πριν το διάγγελμα του πρωθυπουργού ήταν ενδεικτικές και οδυνηρές. Στην περίπτωση του take away υπήρξε απίστευτο μπάχαλο και αλαλούμ. Η αναίρεση μιας απόφασης σε λίγες ώρες μετά την ανακοίνωσή της έδειξε πανικό και ανοργανωσιά. Και μετά ήρθε η Ικαρία με την αντιπολίτευση να ανεβαίνει στα κάγκελα ότι για δεύτερη φορά έκανε το ίδιο λάθος ο πρωθυπουργός. 

Πέρα από το λάθος στην κυβερνητική επικοινωνιακή διαχείριση, το κυριότερο πλήγμα ήταν στο πολιτικό αφήγημα της κυβέρνησης. Το πρόβλημα που δημιούργησε η Ικαρία δεν ισοφαρίζεται με συμψηφισμούς για το τι έκανε ο Τσίπρας στις δικές του περιοδείες ή σχετικά με τις πορείες αλλά επειδή θέτει σε αμφισβήτηση το κεντρικό αφήγημα της κυβέρνησης. Πώς ζητάς από τους πολίτες να εφαρμόζουν μέτρα τα οποία δεν μπορείς να τα τηρήσεις σε δικές σου περιοδείες; Θα ρωτάει ο πολίτες που καθημερινά του κουνάνε το δάχτυλο και του χρεώνουν τον μη περιορισμό της πανδημίας. Και φυσικά «αδυνάτησε» το μήνυμα του διαγγέλματος για τους λόγους που ξαναμπαίνουμε σε νέους περιορισμούς. Πώς, λοιπόν, ο κ. Μητσοτάκης θα πείσει τους πολίτες; Από την Πάρνηθα στην Ικαρία ένα lockdown δρόμος με στάση για take away;...

Νίκος Παναγιωτόπουλος

newpost.gr