Ριάλιτι: Όταν το bullying και η τοξικότητα "τσακίζουν" τους παίκτες...

 Τα ριάλιτι αυξάνονται με γοργούς ρυθμούς, κατακλύζοντας τους τηλεοπτικούς μας δέκτες, ενώ τείνουν να αποτελέσουν το κυρίαρχο είδος ψυχαγωγικού προγράμματος στην prime time ζώνη. Όλα σχεδόν τα κανάλια διαθέτουν τουλάχιστον ένα ριάλιτι, οποιουδήποτε είδους: μουσικό, επιβίωσης, εγκλεισμού, μόδας, αγάπης. Όσο κι αν διαφέρουν μεταξύ τους, όλα έχουν... κοινά χαρακτηριστικά, με τις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των παικτών κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού να αποτελούν το κυριότερο και πιο ενδιαφέρον, ίσως, στοιχείο, τόσο για τους ιθύνοντες του προγράμματος όσο και για τους τηλεθεατές.

 

Ειδικά στα ριάλιτι εγκλεισμού και επιβίωσης, ακόμα και σε αυτά που, ναι μεν δεν βασίζονται σε αυτό το concept, αλλά οι παίκτες συγκατοικούν στον ίδιο χώρο, παρατηρούμε πιο έντονα τις συμπάθειες και τις αντιπάθειες που δημιουργούνται ανάμεσα στους παίκτες. Η συμβίωση ανθρώπων που είναι άγνωστοι μεταξύ τους και έχουν διαφορετικούς χαρακτήρες, βιώματα, αναφορές και συμπεριφορές, σε συνδυασμό με την καθημερινή επαφή και την τριβή, οδηγούν, αφενός, στον σχηματισμό υποομάδων και, αφετέρου, στη δημιουργία εντάσεων, καβγάδων και αντιπαραθέσεων. Όσο πιο έντονες οι ίντριγκες τόσο πιο πολύ ανεβαίνουν τα νούμερα τηλεθέασης, όσο πιο δυνατά ακουστούν οι φωνές των παικτών τόσο πιο πολύ έχει πετύχει τον στόχο της η παραγωγή του εκάστοτε προγράμματος.

Ωστόσο, αυτοί οι καβγάδες που παρακολουθούμε κάθε βράδυ να εξελίσσονται μπροστά στα μάτια μας, πολλές φορές ξεπερνούν τα όρια και οδηγούν στην ψυχολογική κατάρρευση των διαγωνιζομένων. Κι αυτό είναι κάτι που έχουμε δει αρκετές φορές να συμβαίνει. Στο πλαίσιο του ανταγωνισμού του εκάστοτε παιχνιδιού, έχει πολλάκις δημιουργηθεί ένα τοξικό κλίμα που επιτρέπει ακραίες συμπεριφορές όπως ο ψυχολογικός πόλεμος, το bullying και η στοχοποίηση. Και μπορεί αυτό να μην ενδιαφέρει τους παραγωγούς, ωστόσο, θα έπρεπε να ενδιαφέρει εμάς, τους τηλεθεατές, που παλεύουμε ως κοινωνία να εξαλείψουμε τέτοιου είδους φαινόμενα και να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας, τα παιδιά μας και τους γύρω μας.

Όταν, λοιπόν, τα όρια ξεπερνιούνται, τότε ξεφεύγουμε από τον όρο «ψυχαγωγία» και μπορούμε πια να μιλάμε για ένα ανθρωποφαγικό πρόγραμμα, που δεν σέβεται ούτε τους τηλεθεατές που το παρακολουθούν, ούτε τους παίκτες που συμμετέχουν και ούτε, φυσικά, την παραγωγή και το κανάλι.

Survivor 4: Η κατάρρευση της Ελευθερίας Ελευθερίου

Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση της Ελευθερίας Ελευθερίου, της γνωστής τραγουδίστριας που συμμετέχει φέτος στο “Survivor 4”. Τον τελευταίο καιρό ήταν απολύτως εμφανής η έχθρα της ίδιας με την συμπαίκτριά της Άννα-Μαρία Βέλλη, καθώς οποιαδήποτε συναναστροφή τους οδηγούσε σε καβγά. Σε αρκετά επεισόδια, έχουμε δει την Ελευθερία να κλαίει είτε με κάποια αφορμή είτε σε ανύποπτο χρόνο, αναφέροντας πως δεν αντέχει άλλο την κατάσταση στην παραλία και πως προσπαθεί να βρει μέσα της τη δύναμη για να αντέξει και να συνεχίσει τη συμμετοχή της στο ριάλιτι επιβίωσης του ΣΚΑΙ.

Σε ένα από τα επεισόδια της προηγούμενης βδομάδας, όμως, είδαμε την τραγουδίστρια να καταρρέει κυριολεκτικά κατά τη διάρκεια του συμβουλίου του νησιού. Η Ελευθερία έκλαιγε με λυγμούς, δεν μπορούσε να αναπνεύσει και η κατάστασή της θα μπορούσαμε να πούμε ότι έμοιαζε μια κρίση πανικού. Η ίδια δήλωσε ότι πρέπει να πάρει αέρα και βγήκε από τον χώρο υποβασταζόμενη, ενώ στη συνέχεια έβαλε ξανά τα κλάματα.

Όταν η Ελευθερία κατέρρευσε, δεν είχε ειπωθεί ή συμβεί κάτι συγκεκριμένο, αλλά φαίνεται πως η παίκτρια είχε «μαζέψει» πολλά αρνητικά συναισθήματα, τα οποία την κατέκλυσαν εκείνη τη στιγμή. Και είναι θλιβερό να βλέπεις, αφενός, μια ομάδα ανθρώπων να οδηγεί έναν άλλον σε αυτό το ακραίο αποτέλεσμα και, αφετέρου, να κινδυνεύει η υγεία μιας παίκτριας λόγω της συμπεριφοράς των γύρω της.

Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο της Παναγιώτας Κλεάνθους, πατήστε ΕΔΩ...