«Ευέλικτη προσαρμογή»...

Παντελής Μπουκάλας

Παράγραφος 3η από τις 14 του πρωθυπουργικού διαγγέλματος: «Γνωρίζουμε ότι οι επιθέσεις του κορωνοϊού μπορεί να εκδηλωθούν αιφνιδιαστικά και με ρυθμούς εκθετικούς. 

Σαν τη φωτιά που απλώνεται γρήγορα και καταστροφικά. […] Γι’ αυτό, άλλωστε, κι... απέναντι σε ένα φαινόμενο δυναμικό, επιλέξαμε την τακτική επισκόπηση και την ευέλικτη προσαρμογή των μέτρων». 

Ζήτημα πρώτο: Αν η αναλογία με τη φωτιά χρησιμοποιήθηκε για να υπομνησθεί η τραγωδία στο Μάτι, το βέλος της διατρυπά τον κ. Τσίπρα, για τη δεινή αποτυχία του στην αντιμετώπιση της πυρκαγιάς, πλήττει όμως και τον κ. Μητσοτάκη. Γιατί τον εμφανίζει (δεύτερη φορά, μετά την ομιλία του στον ΟΗΕ) να αποδέχεται πως μια πυρκαγιά απλώνεται «με ρυθμούς εκθετικούς», γεγονός που δυσχεραίνει την τιθάσευσή της.

Ζήτημα δεύτερο: Ποιο είναι, αλήθεια, το ακριβές περιεχόμενο της «ευέλικτης προσαρμογής»; Η εξαγγελία μέτρων στις δέκα το πρωί, η αναίρεσή τους το μεσημέρι και η επανεξαγγελία τους το βραδάκι; Το άνοιγμα των σχολείων χωρίς προσαρμογή του αριθμού των μαθητών ανά τάξη στις συστάσεις των ειδικών; 

Η μη προσαρμογή του αριθμού τόσο των ΜΕΘ όσο και των ειδικευμένων γιατρών που πρέπει να δουλεύουν σε αυτές τις πραγματικές ανάγκες επί πανδημίας; Ή η προσαρμογή του κυβερνητικού ενδιαφέροντος όχι στα ΜΜΜ αλλά στα ΜΜΕ; Και μάλιστα προσαρμογή όχι ευέλικτη αλλά ευέ-λιστη, για να θυμηθούμε τη «λίστα Πέτσα»; 

Παράγραφος 6η: «Γνωρίζουμε ότι από τον Απρίλιο θα είμαστε πολύ καλύτερα». Το γνωρίζουμε όντως; Και πώς αυτή η διαγγελματική γνώση συμφωνεί με την απόγνωση που προκαλούν οι δυσοίωνες προβλέψεις πολλών ειδημόνων, και κυρίως όσων πολεμούν στα νοσοκομεία και έχουν αυθεντική εικόνα μπρος στα μάτια τους; 

Στηρίζει μήπως ο πρωθυπουργός την πεποίθησή του σε όσα είπε στη 13η παράγραφο, ότι δηλαδή «σε λίγο οι εμβολιασμοί στη χώρα θα φτάσουν τις 500.000» και ότι «οι παραδόσεις των εμβολίων θα αυξηθούν ραγδαία το επόμενο διάστημα»; Για να αναθαρρήσουμε κι εμείς, πρέπει να μάθουμε πόσο λίγο είναι στ’ αλήθεια το «σε λίγο» και τι ακριβώς σημαίνει «επόμενο διάστημα». Διαφορετικά, θ’ ακούμε για τον «ήλιο του εμβολίου» και θα βαρυθυμούμε σαν θύματα μιας επιπλέον άστοχης μεταφοράς.

Παράγραφος 12: «Στην κοινή προσπάθεια υπάρχουν λάθη, σύγχυση και αβλεψίες». Και ποιοι τα χρεώνονται; Οι πολίτες; Οι γιατροί; Μάλλον αυτοί, από κοινού. Γιατί οι κυβερνητικές ευθύνες, και ειδικά οι πρωθυπουργικές, αναγνωρίζονται στη 15 παράγραφο. Η οποία, τυχαίο είναι, δεν υπάρχει...

Καθημερινή