Κενά...

Μόσιαλος για εμβόλια...

Ο εμβολιασμός κατά του κορονοϊού μειώνει τις πιθανότητες μετάδοσής του, σύμφωνα με τον καθηγητή Πολιτικής της Υγείας της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Λονδίνου (LSE), Ηλία Μόσιαλο, ο οποίος με ανάρτησή του στον λογαριασμό του στο Facebook αναφέρθηκε στα αποτελέσματα των έως τώρα ερευνών σχετικά με τον εμβολιασμό.

Όπως... επισημαίνει, με βάση την απόδοση παρόμοιων εμβολίων και τα αναδυόμενα στοιχεία από τις κλινικές δοκιμές και τους έως τώρα μαζικούς εμβολιασμούς κατά του κορονοϊού, «τα στοιχεία δείχνουν πως η φυσική ανοσία θα διαρκεί πολλούς μήνες, αν και είναι δυνατή η επαναμόλυνση (ιδιαίτερα μετά από ήπια ασθένεια). Το εμβόλιο πιθανότατα θα παρέχει παρόμοιο χρονικό διάστημα προστασίας και θα το γνωρίζουμε και αυτό σύντομα. Το πιο σημαντικό είναι πως, ακόμη και αν η προστασία δεν είναι μόνιμη, είτε λόγω εξασθενημένης ανοσίας είτε λόγω νέων παραλλαγών του ιού, οι μεταγενέστερες λοιμώξεις πιθανότατα θα είναι λιγότερο σοβαρές για εκείνους των οποίων το ανοσοποιητικό σύστημα είχε την ευκαιρία να εκτεθεί στον ιό, είτε μέσω της λοίμωξης είτε μέσω του εμβολιασμού».

Επισημαίνει ότι «ο μαζικός εμβολιασμός -όπως ήδη γνωρίζουμε από το Ισραήλ- οδηγεί σε σημαντικές μειώσεις στον αριθμό των νέων λοιμώξεων αλλά και των εισαγωγών στα νοσοκομεία και των θανάτων από τη λοίμωξη. Αυτός είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να αντιμετωπίσουμε την πανδημία, και όχι η έκθεση στον ιό».

Ωστόσο, «τα περισσότερα εμβόλια δεν προστατεύουν πλήρως από τη λοίμωξη, ακόμη και αν μπορούν να εμποδίσουν την εμφάνιση συμπτωμάτων. Ως αποτέλεσμα, οι εμβολιασμένοι άνθρωποι μπορούν να μεταφέρουν και να διαδώσουν εν αγνοία τους παθογόνα».

Δύο τύποι ανοσίας

Ο Ηλίας Μόσιαλος διευκρινίζει επίσης ότι υπάρχουν δύο τύποι ανοσίας που επιτυγχάνονται με τα εμβόλια. 

Η μια αποτρέπει την πρόκληση σοβαρής ασθένειας από ένα παθογόνο, αλλά δεν μπορεί να το εμποδίσει να εισέλθει στο σώμα ή να πολλαπλασιαστεί. Η άλλη είναι η λεγόμενη «αποστειρωτική ανοσία», η οποία μπορεί να αποτρέψει πλήρως τις λοιμώξεις ακόμη και τις ασυμπτωματικές. Αναφέρει ως παράδειγμα ότι μετά από τα εμβόλια της ηπατίτιδας Β, της παρωτίδας, της μηνιγγίτιδας και της γρίπης, κάποιος μπορεί να νοσήσει και να μεταδώσει τον ιό.

«Με κάποια πολύ γνωστά σε εμάς εμβόλια», τονίζει, «επιτυγχάνεται η μείωση της έντασης των συμπτωμάτων στους εμβολιασμένους και έτσι οι άνθρωποι συνήθως δεν νοσηλεύονται, οι πανδημίες περιορίζονται και ελάχιστοι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από λοιμώδη και μεταδοτικά νοσήματα. Άρα, τελικά, ποιο είναι το καλύτερο εργαλείο για τον έλεγχο του νέου κορονοϊού; Εύκολη απάντηση: το δικό μας ανοσοποιητικό σύστημα. Το βασικό πρόβλημα όμως είναι ότι το ανοσοποιητικό μας σύστημα πρέπει να εκτεθεί στον ιό για να μάθει πώς να μας προστατεύει. Και μερικές φορές δεν καταφέρνει να προστατεύσει κάποιους από την ένταση της λοίμωξης. Τα εμβόλια όμως λύνουν αυτό το πρόβλημα αφήνοντας το ανοσοποιητικό μας σύστημα να ‘γνωρίσει' τον ιό πριν πραγματικά μολυνθούμε, ώστε να μάθει πώς να τον καταπολεμήσει αν χρειαστεί».