Η εσωστρέφεια μετακομίζει στη ΝΔ...

Αυτά που βλέπουμε στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι εικόνες από σχολική εκδρομή. Οι φράξιες και οι εσωτερικές αναμετρήσεις στην Κουμουνδούρου είναι αθώες ζαβολιές μπροστά στον... εμφύλιο που κλιμακώνεται στη ΝΔ και την κυβέρνηση. Είναι η κορυφή του παγόβουνου στον πόλεμο συμφερόντων που άρχισαν οι μεγάλοι της διαπλοκής -οι «νταβατζήδες» που έλεγε ο Καραμανλής.

 Η γενική αβεβαιότητα για τη σταθερότητα της κυβέρνησης δεν οδηγεί -προς το παρόν τουλάχιστον- σε προβλέψεις ανατροπής της από μέσα, κατά τα πρότυπα του 1993. Αλλά διαμορφώνονται σταδιακά οι προϋποθέσεις: Υπάρχει ένας ιντριγκαδόρος κομματικός παράγων που θέλει ρεβάνς, μια ομάδα με ακροδεξιές αντιλήψεις που προσπαθεί να επιβάλει την ατζέντα της, «κόμματα» οικονομικών παραγόντων μέσα στο κόμμα, συγκρούσεις για το δημόσιο και κοινοτικό χρήμα, ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια για την αποτυχημένη κυβερνητική πολιτική. 

 Κυρίως υπάρχει ένας αδύναμος πρωθυπουργός που δεν μπορεί να κάνει ούτε ανασχηματισμό. Δεν στέκεται χωρίς να μιντιακά δεκανίκια του, δεν έχει βεληνεκές ηγέτη και δεν θα άντεχε μια εσωτερική σύγκρουση. Όχι με τον άμεσο προκάτοχο του, που τον προκαλεί τώρα -αλλά βρίσκει απέναντί του ολόκληρη την οικογένεια, καθώς και η Ντόρα συμμαχεί με τον άσπονδο αδελφό της εναντίον του. 

Αλλά με τον προηγούμενο που εκφράζει τις ιδρυτικές αξίες τη ΝΔ. Καθώς παραμένει άφθαρτος στην παραταξιακή συνείδηση, ενδέχεται να ζητηθεί η παρέμβασή του από τη βάση. Για να «σωθεί το κόμμα» από την αναταραχή που προκαλεί για δεύτερη φορά η κυριαρχία της οικογένειας Μητσοτάκη. 

 Οι αθέατες συγκρούσεις και τα μέτωπα 

 Προς το παρόν εξελίσσονται ορατές και αθέατες συγκρούσεις σε τρία διαφορετικά μέτωπα: Το μέτωπο με τον Αντώνη Σαμαρά έχει παλιές ρίζες και η περίοδος εκτόνωσης που επέβαλε ο ίδιος, παίρνοντας με τον μέρος του τον Κυριάκο, έκλεισε όταν ο ευεργετηθείς τον εγκατέλειψε.

 Αλλά ο Μεσσήνιος πολιτικός έχει για τον εαυτό του αντιλήψεις που τον κινούν προς την «διάσωση της πατρίδας» από την σημερινή «ενδοτική» κυβέρνηση και την «σωτηρία της παράταξης» από την βουλιμική οικογένεια Μητσοτάκη. Δεν προτίθεται να υποχωρήσει και ο Κυριάκος αδυνατεί τον αντιμετωπίσει ευθέως, φοβούμενος τα χειρότερα. 

Ο Σαμαράς εκτός από τη «αντρική σχολή» μπορεί να γίνει και «του λιμανιού», όπως προειδοποίησε εκ μέρους του ο Χρύσανθος Λαζαρίδης. Ενώ η μεγάλη πλειοψηφία των βουλευτών της ΝΔ, αλλά και των υπουργών αποφεύγουν να αναμειχθούν στην διαμάχη υπερασπιζόμενοι τον Πρωθυπουργό, το ανέλαβε ο άπειρος Γ. Γεραπετρίτης ως «φωνή του Κυρίου του». Αλλά δεν τα καταφέρνει. Προσπαθώντας να μεταφέρει μηνύματα, εκφεύγει σε ύμνους και υπερβολές υπέρ του Πρωθυπουργού, που τονίζουν περισσότερο την αδυναμία του.

 Όσο για τη Ντόρα Μπακογιάννη κινείται κατά του Σαμαρά για προσωπικούς λόγους, όχι για χάρη του Μεγάρου Μαξίμου. Αντίθετα, ίσως υπολογίζει ότι οξύνοντας την κόντρα με τον άνθρωπο που την κατέστρεψε πολιτικά, τον ωθεί σε ρήξη με τον αδελφό της -ως τιμωρία που συμπορεύθηκε μαζί του. 

 Ούτε το δεύτερο μέτωπο, Βορίδη -Γεωργιάδη, είναι καινούργιο. Ανάγεται στην εποχή του ΛΑΟΣ και του Γ. Καρατζαφέρη που τους εκπαίδευσε στην πολιτική. Ο Άδωνις ήταν περισσότερο το «παιδί για τα θελήματα» του αρχηγού. Ο Βορίδης ήταν το «βαρύ στέλεχος» και ήθελε τη θέση του αρχηγού. Όταν τους πήρε στη ΝΔ ο Σαμαράς, τα πράγματα αλλάξαν. Ο Άδωνις έγινε αντιπρόεδρος του κόμματος και κάποια στιγμή και ισχυρός παράγοντας -πριν αρχίσει ο Μητσοτάκης να τον κλαδεύει ως υπουργό. Ο Βορίδης τώρα ανεβαίνει στη σκηνή. Και καθώς εκτός από το παλιό αμοιβαίο μίσος και οι δυο προσπαθούν να πλασαριστούν ως δελφίνοι, η κατάσταση γίνεται εκρηκτική. 

Ο Μητσοτάκης απέτυχε να την κρατήσει έξω από τις συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου. Η προσωπική αναμέτρησή τους, με πρόσχημα την κάνναβη, είχε περισσότερη ένταση από όσο αποκαλύφθηκε -από αμέλεια του πολιτικού ρεπορτάζ. Κράτησε ένα τέταρτο και έληξε με ήττα του Βορίδη. 

 Ο Πρωθυπουργός τάχθηκε με τον αδύναμο Άδωνι, αλλά με τρόπο κομπογιαννίτικο: «Δεν θα γίνουν τέτοιες επενδύσεις στην εκλογική σου περιφέρεια» είπε στον υπουργό Εσωτερικών. 

 Ο καταλύτης των εξελίξεων 

 Στο τρίτο μέτωπο ο Μητσοτάκης εμφανίζεται ως ρυθμιστής, αλλά στην ουσία δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα. Τον πρώτο λόγο έχουν οι ισχυροί επιχειρηματίες και μιντιάρχες που τον ανέδειξαν και τον στηρίζουν. Τα ανταλλάγματα που αξιώνουν -όχι μονο οικονομικά , αλλά και παρεμβάσεις σε θεσμούς υπέρ τους- φέρνουν τον Πρωθυπουργό σε δύσκολη θέση. Και κάποιους υπουργούς σε απελπισία. 

 Είχαμε τα πρώτα σημάδια στην τηλεόραση και τον αθλητισμό. Αλλά η μεγάλη σύγκρουση εξελίσσεται στη κατανομή κονδυλίων. Εκεί οι «ριγμένοι» θα ξεσπαθώσουν και στην κυβέρνηση «όποιος μείνει θα ακούει των γυναικών τα μοιρολόγια», που έλεγε ο Κολοκοτρώνης. Το μεγάλο ενδιαφέρον βρίσκεται στο ενδεχόμενο να ενεργοποιηθεί το τέταρτο. 

Αυτό που βρίσκεται εν υπνώσει, αλλά όχι και σε λήθαργο. Όταν έλθει η ώρα «θα πάρουν φωτιά τα τόπια»- καθώς πρωταγωνιστές θα είναι οι οπαδοί της ΝΔ. Η βάση θα αξιώσει αποκατάσταση της «κανονικότητας» στο κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής -και όχι ο Ελευθέριος Βενιζέλος που μνημονεύει ο Κυριάκος. Από τη φύση του αυτό το μέτωπο θα είναι καταλύτης εξελίξεων. 

Τα σημάδια ότι εκδηλώνεται θα φανούν όταν -στη Ραφήνα και στο υπερυψωμένο ισόγειο στους πρόποδες του Λυκαβηττού- αρχίσουν να σχηματίζονται γαλάζιες ουρές. Με πλακάτ «κάτι πρέπει να γίνει, πριν αυτός μας διαλύσει», όπως ψιθυρίζουν στα πηγαδάκια βουλευτές της ΝΔ... 

 Γ. Λακόπουλος 

 Πηγή:anoixtoparathyro.gr