Δε θα πάνε φυλακή...

...τουλάχιστον να μην ξεφύγουν από την χλεύη...

Γιώργος Καρελιάς

Το τσουνάμι των καταγγελιών για τα ανδραγαθήματα διαφόρων σιχαμάτων στο χώρο του θεάτρου, του κινηματογράφου και του αθλητισμού, που άρχισε με την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου, έχει τρία χαρακτηριστικά. Ταυτόχρονα, ελλοχεύει ένας κίνδυνος.

Χαρακτηριστικό πρώτο, η... αηδία και η δυσεξήγητη σιωπή. Μπορεί να ακούγονται συχνά- πυκνά αφορισμοί του τύπου «συμβαίνουν αυτά» ή «όλοι τα ήξεραν», όμως είναι προφάσεις.

Όχι, δεν πιστεύω ότι τα ήξεραν όλοι και δεν αντέδρασε ποτέ κανείς όσο συνέβαιναν. Μου φαίνεται αδιανόητο εκατοντάδες αξιόλογοι άνθρωποι να ήξεραν τα τέρατα και σημεία που καταγγέλλονται και να σιωπούσαν «κοιτάζοντας τη δουλειά τους». Και αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατό να το λένε σήμερα αυτό άνθρωποι του χώρου, όπως ο Γεωργουσόπουλος και ο Μπέζος. Αν δεν μίλησαν αυτοί, που είναι τρόπον τινά ιερά τέρατα του χώρου, ποιος θα τολμήσει να ξαναπεί «τώρα το θυμήθηκαν;» για τα αδύναμα θύματα ομοτέχνων τους;

Χαρακτηριστικό δεύτερο, η- σκόπιμη ή μη- σύγχυση ως προς τη βαρύτητα των καταγγελλομένων πράξεων. Είναι άλλο πράγμα, για παράδειγμα, ένας αυταρχικός σκηνοθέτης, που χρησιμοποιεί ακραία γλώσσα ή και πράξεις βίας την ώρα της πρόβας ή της παράστασης και άλλο ένας σκηνοθέτης ή ηθοποιός, που χρησιμοποιεί το βάθρο του για να παγιδέψει νέα παιδιά και να κορέσει τη σεξουαλική πείνα του. Είναι άλλο, δηλαδή ένας που φωνάζει ή βρίζει και άλλο ένας που βιάζει. Για να μην υπάρχει καμιά παρεξήγηση, ο πρώτος δεν αθωώνεται. 

Η χρήση βίας-λεκτικής ή και σωματικής- είναι απαράδεκτη. Όμως, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να συγκριθεί ή να εξισωθεί με το σίχαμα που καλεί στο σπίτι του ή στο έρημο θέατρο νέα παιδιά και βγάζει όλον τον πρόστυχο εαυτό του, εκβιάζοντας και υποσχόμενος ρόλους. Και οι δύο κατηγορίες είναι εξουσιαστές, αλλά η δεύτερη είναι η απεχθέστερη μορφή εξουσιασμού, επειδή αποσκοπεί στην ικανοποίηση προσωπικών ορμών και απωθημένων. 

Για να το πούμε με ένα παράδειγμα, δεν μπορεί να μπαίνει στην ίδια ζυγαριά ο βιασμός της 19χρονης(τότε) αθλήτριας Μπεκατώρου με ορισμένες καταγγελίες στον καλλιτεχνικό χώρο, εμφανώς ήσσονος σημασίας, που γίνονται σήμερα με αποκλειστικό στόχο την προβολή.

Χαρακτηριστικό τρίτο, η απόπειρα να «πολιτικοποιηθούν» τέτοιες απεχθείς συμπεριφορές. Από τη μια ο Λιγνάδης, που ήταν «ευνοούμενος του Μητσοτάκη» και από την άλλη ο Χαϊκάλης, που ήταν «υπουργός του Τσίπρα». Λες και ο Μητσοτάκης και ο Τσίπρας γνώριζαν τι έκαναν στα κρεβάτια τους αυτοί οι δύο και τους κάλυπταν. Απαράδεκτο ακόμα και να το υπαινιχθεί κανείς, εκτός αν υπάρξουν αξιόπιστες καταγγελίες, μαρτυρίες και αποδείξεις-και δεν υπάρχουν. 

Πάντως, την ώρα που υπάρχουν πολύ σοβαρές καταγγελίες-και επίκειται, ενδεχομένως, εξέτασή τους από τον εισαγγελέα- η φράση της υπουργού Πολιτισμού κυρίας Μενδώνη για «ευκαιριακά στημένα δικαστήρια» ήταν- το λιγότερο-ατυχής, επειδή ερμηνεύθηκε ως προσπάθεια προστασίας του τέως καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, για τον οποίο οι καταγγελίες είναι ιδιαίτερα σοβαρές.

Ποιος είναι ο κίνδυνος σε όλο αυτό το σκηνικό; Ενας και μοναδικός. Λόγω της παρέλευσης πολλών ετών από τα καταγγελλόμενα, να έχει επέλθει παραγραφή και έτσι οι πράξεις να μείνουν ποινικά ατιμώρητες, όπως έγινε και με την καταγγελία της Μπεκατώρου(ετέθη στο αρχείο). Δυστυχώς, αυτό είναι το τίμημα των αργοπορημένων καταγγελιών. 

Οι περισσότερες είναι ευεξήγητες, αφού τα αδύναμα μέρη(νέα παιδιά που φοβούνταν είτε τον διασυρμό είτε την επαγγελματική εξαφάνιση) έκρυβαν όσα υπέστησαν. Αυτή που δεν είναι καθόλου ευεξήγητη είναι η σιωπή όσων εκ των υστέρων λένε «όλοι ήξεραν». Και θα ήταν οδυνηρό να επιβεβαιωθεί ότι τέτοιοι χώροι-που, όπως και να το κάνουμε, τους είχαμε σαν κάτι ξεχωριστό, πάνω από το μέσο όρο- ήταν γεμάτοι με «κυρ Παντελήδες», που κοίταζαν(μόνο) τη δουλίτσα τους. 

Γιατί, αν ένας-δυο από αυτούς είχαν αντιδράσει έγκαιρα, το απόστημα θα είχε σπάσει πολύ νωρίτερα και δεν θα έμεναν ατιμώρητες τουλάχιστον οι κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεις.

Τώρα αυτό το ενδεχόμενο τείνει να γίνει βεβαιότητα. Σχεδόν όλα όσα έχουν καταγγελθεί θα μείνουν ποινικώς ατιμώρητα ελέω παραγραφής. Τουλάχιστον να αποκαλυφθούν όλα, ώστε οι δράστες να μη γλιτώσουν από τη χλεύη και να εξαφανιστούν από τη δημόσια σκηνή. Και μετά ας αντιμετωπίσουν τις Ερινύες τους…

news247.gr