...το ιστορικό πρώτο tweet - προμήνυμα για το απόλυτο μπάχαλο...
Σήμερα συμπληρώθηκε ένας χρόνος ακριβώς από το ιστορικό πλέον tweet του υπουργού Υγείας ο οποίος ανακοίνωνε το πρώτο κρούσμα, αναφέροντας πως ήταν αναμενόμενο και πως η χώρα ήταν απολύτως προετοιμασμένη.
Ανακοίνωνε λοιπόν την πρόσληψη 200 ατόμων, κυρίως νοσηλευτών και ιατρών, αλλά και τεχνολόγων εργαστηρίων και πληρωμάτων ασθενοφόρων, με "μπλοκάκι", για περίοδο τριών μηνών, στο πλαίσιο των προσπαθειών αντιμετώπισης του Covid-19. 200 άτομα για ένα υγειονομικό σύστημα ξεχαρβαλωμένο, βαθύτατα πληγωμένο, με ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, χωρίς να μιλάμε καν για μόνιμο προσωπικό. Ακολούθησε σκληρό lockdown, απόλυτο "λουκέτο" και ένα καλοκαίρι κατά το οποίο τα σύνορα άνοιξαν χωρίς κανέναν λογικό έλεγχο.
Φυσικά, ο υπουργός Υγείας είχε δεχθεί σφόδρα κριτική στα social media για την ανάρτησή του, αλλά και για την τότε πρώτη ανακοίνωση του ΕΟΔΥ περί προσλήψεων και ενισχύσεων στον κλάδο της Υγείας.
Προφανώς η κυβέρνηση δεν πανικοβλήθηκε, σε αντίθεση με τον κόσμο που γνωρίζοντας το τι ισχύει με το ΕΣΥ της χώρας, τήρησε τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης στον βαθμό που μπορούσε. Είναι παραπάνω από ξεκάθαρο πως αν η χώρα μας "είναι καλύτερα από το Βέλγιο", όπως έλεγε ο Α. Γεωργιάδης, αυτό οφείλεται στις προσπάθειες των ίδιων των πολιτών και όχι στους κυβερνητικούς χειρισμούς.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό, πως ένα χρόνο μετά το πρώτο επίσημο κρούσμα, όπως δείχνει το 11ο κατά σειρά "κύμα" της έρευνας που πραγματοποιεί η aboutpeople για λογαριασμό του 20/20 σχετικά με την πανδημία του κορονοϊού στην Ελλάδα, οι πολίτες δηλώνουν πως είναι κουρασμένοι με την καραντίνα και αγχωμένοι με την οικονομία, ενώ οι θετικές γνώμες για τους χειρισμούς της κυβέρνησης ανέρχονται στο χαμηλό 38,4%, χωρίς βέβαια και η αντιπολίτευση να έχει καταφέρει να πείσει πως θα έκανε κάτι δραματικά καλύτερο.
Παράλληλα, κούραση αισθάνεται το 45,2%, αγανάκτηση το 30,5%, ενώ το 19,6% απαντά "υπομονή" και το 4,6% "αισιοδοξία". Είναι δεδομένο πως η αισιοδοξία θα αυξηθεί μαζί με την αύξηση των εμβολιασμών, ωστόσο, 12 μήνες μετά τις πρώτες ανακοινώσεις τα δεδομένα είναι δύο:
Το ΕΣΥ έχει ενισχυθεί ελαχίστως και οι πολίτες φυλάνε τις δικές τους "Θερμοπύλες" την ώρα που ανησυχούν για μια ενδεχόμενη μονιμοποίηση των "έκτακτων" μέτρων, μέσα από διάφορες εκφάνσεις τους όπως στον τομέα των εργασιακών. Ακολούθως, οι ΜΕΘ μπορεί να έχουν αυξηθεί, ωστόσο δεν έχει αυξηθεί το εξειδικευμένο προσωπικό για να τις λειτουργήσει, οι προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού παραμένουν σε καθεστώς συμβάσεων, ενώ ακόμη υπάρχουν χρωστούμενα δεδουλευμένα για υπερωρίες, όταν οι μαχόμενοι της πρώτης γραμμής συνεχίζουν ακούραστοι να βρίσκονται στις θέσεις τους.
Το άγχος για την επόμενη μέρα εστιάζει σε κάποια δεδομένα. Στο να μετατραπεί το ΕΣΥ σε σύστημα απόκρισης μίας νόσου, με άλλα νοσήματα να μένουν πολύ πίσω, ενώ όλο και περισσότεροι πολίτες οδηγούνται στα ιδιωτικά θεραπευτήρια για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους. Γιατί η σκληρή αλήθεια είναι πως αναβάλλονται χειρουργεία όγκων για να εξασφαλιστούν κρεβάτια ΜΕΘ, ενώ η προληπτική ιατρική χάνει έδαφος, με τις επιπτώσεις να είναι μπροστά μας.
Ακόμη, τα μέτρα επιτήρησης συνοδεύονται με αποστέρηση κοινωνικών ελευθεριών, γεγονός που αποδομεί ακόμη περισσότερο την όποια εμπιστοσύνη προς την κυβέρνηση. Βλέπετε, οι αλλαγές στα εργασιακά και στην Παιδεία, δεν έρχονται τυχαία αυτή την περίοδο. Χωρίς φυσικά να έχουμε δει και τις οικονομικές επιπτώσεις της κρίσης στην πλήρη διάστασή τους, τις οποίες και θα μετρήσουμε μόλις προχωρήσουμε στο περιβόητο άνοιγμα της οικονομίας.
Ένα χρόνο μετά λοιπόν, καλό θα ήταν ο κ. Κικίλιας να επανέλθει με ένα "διορθωτικό" tweet, στο οποίο θα μπορούσε να μας εξηγήσει αναλυτικά και με διαφάνεια τι πραγματικά έχει κάνει η κυβέρνηση απέναντι στην πανδημία, χωρίς "θα" και φαινομενικές υποσχέσεις, και να προχωρήσει στη δέουσα αυτοκριτική.
Ένα χρόνο μετά, περιμένουμε μια αποτίμηση των μέτρων: τι πήγε και τι δεν πήγε καλά με την "εκτεταμένη ιχνηλάτηση και επιτήρηση" που δεν έγινε μέχρι τον Νοέμβριο, με τα σχολεία, με τις μάσκες που στην αρχή δεν έπρεπε να φοράμε και τώρα πρέπει να φοράμε διπλές, με τα δρομολόγια των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς που δεν έχουν αυξηθεί, με το απροετοίμαστο άνοιγμα του λιανεμπορίου, με τις Εκκλησίες που έστησαν το δικό τους "αντάρτικο", με την τηλεργασία που δεν τηρείται, με την αστυνομοκρατία και τις μαζικές προσλήψεις ενστόλων αντί για γιατρούς και εκπαιδευτικούς, για τα επιδόματα πείνας σε κλάδους εργασίας που δίνονται με χαρακτηριστική καθυστέρηση και πάει λέγοντας.
Γιατί την ώρα που ως πολίτες βιώνουμε την ψυχολογική πίεση των τεσσάρων μηνών lockdown, η κυβέρνηση συνεχίζει με αδιέξοδο τρόπο να "συμπιέζει" τον χρόνο που έχει ο πολίτης για να βγει έξω σε λιγότερες ώρες - κάτι που δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερες συναθροίσεις - προχωρώντας σε διαρκείς πειραματισμούς, με μόνη ελπίδα μας να είναι το εμβόλιο και οι χρηματοδοτήσεις της ΕΕ...
Χρήστος Δεμέτης
ews247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου