Για πολλά χρόνια –για δεκαετίες– το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών είχε πέσει σε αφωνία. Άλλοτε ήταν εύρωστο, δυναμικό, με μεγάλη συμμετοχή σε κινητοποιήσεις όποτε ο... κλάδος διεκδικούσε, αλλά και σε άλλες εργατικές δράσεις. Οι γενικές συνελεύσεις του ΣΕΗ ήταν θυελλώδεις.
Γίνονταν σε μεγάλα κεντρικά θέατρα –στο Βεάκη, στο Άλφα, στο Αθηνά και αλλού– πάντα γεμάτα, και με μεγάλη παρουσία «πρώτων» ονομάτων. Στα «καλά» χρόνια κυκλοφορούσε εφημεριδάκι με τα νέα του κλάδου, τις παραστάσεις, τους θανάτους. Ακόμα επιχορηγούσε θιάσους νέων –τους περίφημους «Εταιρικούς Θιάσους ΣΕΗ» που έκαναν πολύ καλή και σοβαρή δουλειά, αποκεντρωμένη, στις γειτονιές και στη περιφέρεια.
Αλλά σιγά σιγά ήρθε η υποχώρηση στη μορφή ενός σωματείου που περνούσε απαρατήρητο, ακόμα και για τα μέλη του. Ένα σωματείο που το κύριο μέλημά του ήταν κάθε χρόνο να συγκεντρώνει τις ταυτότητες των μελών και να τις στέλνει στην εφορία θεαμάτων για να σφραγιστούν, ώστε να έχουν τη λεγόμενο «ατέλεια», δηλαδή τη δωρεάν είσοδο στα θέατρα και στους κινηματογράφους.
Στα χρόνια της σιωπής, στα γραφεία του ΣΕΗ, στον δεύτερο όροφο της παλιάς πολυκατοικίας της οδού Κάνιγγος, δεν υπήρχε η παλιά κινητικότητα.
Με τον Σπύρο Μπιμπίλα στην προεδρία του, το ΣΕΗ απέκτησε πάλι ρυθμό, φωνή και νεύρο.
Άρχισε να φαίνεται. Η καταιγίδα των καταγγελιών που συγκλονίζουν το Θέατρο, το έκανε ακόμα πιο χρήσιμο για τον κλάδο. Διακριτικά, με την προσοχή και σεβασμό στη σοβαρότητα της υπόθεσης, βοηθάει από την πλευρά του να πέσει φως στην υπόθεση και να καθαρθεί μια ολόκληρη επαγγελματική κατηγορία από το άγος...
harddog-sport.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου