Στην ανεργία...

...οι ηθοποιοί που έλεγαν «όχι» στις «σεξουαλικές χάρες»...

Το τσουνάμι από τις καταγγελίες για βιασμούς και σεξουαλική παρενόχληση σε βάρος ηθοποιών, ανδρών και γυναικών, αλλά και δημοσιογράφων απειλεί να σαρώσει τα ΜΜΕ. 

Η προσβλητική, απαξιωτική συμπεριφορά ορισμένων εκ των... δήθεν κορυφαίων παραγόντων του ελληνικού θεάματος, ηθοποιών, σκηνοθετών και σεναριογράφων, διεπλάκη με ανάρμοστες σεξουαλικές απαιτήσεις σε βάρος νεότερων ανθρώπων, που πάλευαν για να ζήσουν από την εργασία τους στο θέατρο και τον κινηματογράφο.

Υπάρχει η περίπτωση δύο δημιουργών που απαιτούσαν από τους νέους ηθοποιούς να αποδεχθούν τη συνεύρεσή μαζί τους για να πάρουν έναν ρόλο. Η αρνητική απάντηση στις ορέξεις των «κλειδοκρατόρων» των σειρών σήμαινε και την απομάκρυνση των ανθρώπων από τον χώρο. Αν δεν δέχονταν τη σεξουαλική υποταγή τους, έμεναν άνεργοι, ενώ όσοι αποδέχονταν την ανήθικη πρόταση αποκτούσαν ρόλους και προοπτικές.

Ένα «κονκλάβιο» των ισχυρών του θεάτρου και της τηλεόρασης, που λειτουργούσε και συζητούσε ανοικτά για τις περιπτώσεις των ηθοποιών που δεν υπέκυπταν και αποφάσιζαν τον αποκλεισμό τους από τις παραγωγές. 

Τα μέλη του, καθώς ήταν δημοφιλή πρόσωπα στο κοινό, μπορούσαν και διαπραγματεύονταν απευθείας είτε με τους παραγωγούς των τηλεοπτικών προγραμμάτων είτε με τους διευθυντές προγράμματος των τηλεοπτικών σταθμών και όριζαν ποιοι ηθοποιοί θα έπαιρναν τους ρόλους. Με τον τρόπο αυτό αποκλείονταν όσοι και όσες έλεγαν «όχι».

Επίσης,  για όσους δεν αποδέχονταν να μετατραπούν σε «ερωμένες» και «εραστές» προβλέπονταν «καψόνια»  πριν από τον αποκλεισμό τους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση θιασάρχη-δημοφιλέστατου τηλεοπτικού προσώπου, που χτυπούσε στο πάτωμα της σκηνής το κεφάλι ενός νέου ηθοποιού, μέχρι να ματώσει, την ίδια ώρα που οι υπόλοιποι ηθοποιοί χασκογελούσαν, απολαμβάνοντας το θέαμα. 

Μια άλλη επιλογή ήταν ο διασυρμός των νέων με το επαναλαμβανόμενο γύρισμα κάθε σκηνής. Όταν οι νέοι εξαντλούνταν και έχαναν τον έλεγχο, οι παλιοί, που συγκροτούσαν το «κονκλάβιο», ενέκριναν τη σκηνή με στόχο τον διασυρμό των «ανεπιθύμητων», έτσι ώστε να αποδοκιμάζονται από το κοινό και τους διευθυντές προγράμματος των καναλιών.

Το «κονκλάβιο» εξασφάλιζε για λογαριασμό του υψηλότατες αποδοχές από τους τηλεοπτικούς σταθμούς και τους θεατρικούς επιχειρηματίες, ενώ με την εξασφάλιση των επιδοτήσεων του ν. 4487/2017 επανήλθαν οι σειρές στις οθόνες και εδραιώθηκε το καθεστώς.

Μάλιστα υπάρχει πίεση από το εν λόγω σύστημα προκειμένου να περιοριστούν οι καταγγελίες και ο έλεγχος να σταματήσει στα ονόματα των ηθοποιών και των σκηνοθετών που έχουν ήδη δημοσιευθεί.

Ορισμένοι, δε, που συνιστούσαν το υπό διάλυση «κονκλάβιο», για να στρέψουν το ενδιαφέρον αλλού, έχουν βγει… επιθετικά και καταγγέλλουν την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον χώρο, έτσι ώστε στα μάτια της κοινής γνώμης να μη συνυπολογίζονται μαζί με εκείνους που έχουν ήδη καεί...

typologies.gr