Μετά από 115 ημέρες καραντίνας και ενώ κυβερνητικοί παράγοντες ποτίζουν το άνθος της αισιοδοξίας, διαμηνύοντας αριστερά και δεξιά ότι... «βγαίνουμε μωρό μου βγαίνουμε» από την καραντίνα, ο ΕΟΔΥ ανακοίνωσε την Τρίτη 23 Φεβρουαρίου, 2.147 νέα κρούσματα. Επαναλαμβάνω, 2.147 νέα κρούσματα. Εν μέσω νέου αυστηρού (υποτίθεται) lockdown η χώρα βρίσκεται και πάλι εκεί που ήταν τον περασμένο Δεκέμβριο. Είναι ο μεγαλύτερος αριθμός κρουσμάτων που έχει καταγραφεί από τις 2 Δεκεμβρίου. Τότε είχαν σημειωθεί 2.186 θετικά κρούσματα και η βόρεια Ελλάδα είχε χτυπήσει κόκκινο με τις εντατικές να έχουν πληρότητα σχεδόν 100%. Τώρα η βόρεια Ελλάδα ευτυχώς δεν δοκιμάζεται, αλλά η πληρότητα των ΜΕΘ στην Αττική έχει φτάσει το 85% και στο σύνολο της χώρας το 55%. Το 55% το έχουμε φτάσει βέβαια με 357 διασωληνωμένους και αυτό κάτι λέει για τον πραγματικό αριθμό των λειτουργικών ΜΕΘ.
Θα πει βέβαια κάποιος «και τι να κάνεις που μας βρήκε αυτό το κακό. Υπομονή και θα περάσει». Σωστά, αλλά επειδή οι 115 ημέρες διαρκούς καραντίνας είναι πολλές και τα 534 ευρώ που παίρνουν χιλιάδες εργαζόμενοι σε αναστολή είναι λίγα, μήπως κάτι δεν πηγαίνει καλά;
Μήπως δηλαδή η απόφαση να μην στηριχτεί το ΕΣΥ όσο πρέπει (γιατί ο ιός θα περάσει και τι θα τους κάνουμε τόσους γιατρούς και τόσες ΜΕΘ) μας έχει οδηγήσει στη μόνη λύση που είναι το διαρκές lockdown;
Την στιγμή δηλαδή που λίγο ως πολύ οι υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες χαλαρώνουν τα περιοριστικά μέτρα, εμείς διαρκώς τα αυστηροποιούμε. Και ενώ διαρκώς τα αυστηροποιούμε, τα κρούσματα διαρκώς αυξάνονται. Και επειδή τα κρούσματα διαρκώς αυξάνονται, τα μέτρα αυστηροποιούνται. Και πάει λέγοντας.
Και αν αυστηροποιούμε τα μέτρα και υπάρχει αποτέλεσμα έχει καλώς. Εδώ όμως βλέπουμε τον ιό να φουντώνει, την οικονομία να μένει κλειστή, τις επιχειρήσεις να καταστρέφονται και τα νοικοκυριά να μην ξέρουν τι τους ξημερώνει. Προφανώς και δεν συζητάμε ότι θα πρέπει να γίνει ο,τι χρειάζεται για τη δημόσια υγεία. Αλλά εδώ κάτι δεν πάει καλά. Είμαστε σε lockdown διαρκείας και τα στοιχεία αντί να βελτιώνονται χειροτερεύουν.
Ο ΕΟΔΥ καταγράφει για την Τρίτη 23/2 συνολικά 357 διασωληνωμένους. Ενώ δηλαδή είμαστε σε lockdown από το Νοέμβριο ο αριθμός των διασωληνωμένων επέστρεψε στα επίπεδα του Ιανουαρίου.
Κανείς δεν θα τολμούσε να πει τίποτα βέβαια, για την πορεία του ιού και τις επιπτώσεις στη ζωή και την οικονομία, εάν την ίδια ώρα δεν έβλεπε να τηρούνται δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Από τη μια δηλαδή κλειστές οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, όπου εύκολα θα μπορούσαν να τηρηθούν μέτρα προστασίας και από την άλλη ανοιχτές παραμένουν μεγάλες βιοτεχνικές και βιομηχανικές μονάδες, χωρίς ελέγχους και μέτρα ασφαλείας.
Κλειστά τα μαγαζάκια της γειτονιάς, αλλά στοιβαγμένοι στα ΜΜΜ. Σε αναστολή με 534 ευρώ χιλιάδες εργαζόμενοι, αλλά στην ουρά για να μπουν στα σούπερ μάρκετ και στα καταστήματα των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας.
Για την εστίαση ας μη μιλήσουμε. Το παρατεταμένο κλείσιμο, δεν θα βάλει λουκέτο, αλλά ταφόπλακα σε χιλιάδες επιχειρήσεις, συμπαρασύροντας και χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία.
Αλλά και εδώ προέχει η υγεία.
Και αφού προέχει η υγεία, γιατί οι υπουργοί κάνουν βόλτες στα κανάλια και πουλάνε ελπίδα ότι ανοίγουμε;
Γιατί την ημέρα του νέου ρεκόρ κρουσμάτων, η κυβέρνηση διαρρέει από το πρωί «τα σενάρια για την επανέναρξη της αγοράς»;
Μήπως γιατί θέλει να δείξει πόσο πολύ θέλει να ανοίξει την αγορά, αλλά δεν την αφήνει ο ιός;
Είναι σχεδόν μόνιμη πρακτική. Κάθε φορά που έχουμε αύξηση κρουσμάτων, πριν τις ανακοινώσεις συζητάμε ποτέ ανοίγουμε και μετά τις ανακοινώσεις συζητάμε για πόσο θα μείνουμε ακόμα κλειστοί.
Βέβαια τώρα υπάρχει και άλλη λύση. Να βγουν την Παρασκευή οι αρμόδιοι και να μας ενημερώσουν ότι αυτοί ήταν έτοιμοι να μας αμολήσουν, αλλά ο κορονοϊός τους εξαπάτησε και αυτός με υποκριτική τέχνη...
Αλέξανδρος Κλώσσας
2020mag.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου