Ικαριώτικος πανηγυριώτικος...

«Εκπληκτοι οι γιατροί και οι νοσηλευτές του νοσοκομείου Ικαρίας, καθώς και οι πολίτες που είχαν σπεύσει για να εμβολιαστούν, είδαν ξαφνικά μπροστά τους τον... 

Κυριάκο Μητσοτάκη το πρωί του περασμένου Σαββάτου. Ο πρωθυπουργός μετέβη στο νησί με στρατιωτικό ελικόπτερο αιφνιδιαστικά, χωρίς καμιά προειδοποίηση, συνοδευόμενος από λίγους στενούς του συνεργάτες, για να επιβλέψει τη διαδικασία των εμβολιασμών και να στείλει μήνυμα αισιοδοξίας για την έκβαση της πανδημίας. Την ίδια έκπληξη επιφύλαξε και για τους κατοίκους των Φούρνων Κορσέων και της Θύμαινας, επόμενων σταθμών της σύντομης περιοδείας του στο Ανατολικό Αιγαίο. “Η καρδιά μας είναι πάνω από όλα στα μικρά νησιά. Είμαστε πια στο τέλος. Ξέρουμε ότι τα εμβόλια δουλεύουν και ότι όσο αυξάνεται το ποσοστό εμβολιασμού τόσο θα πλησιάζουμε στο σημείο όπου θα αφήσουμε την περιπέτεια πίσω μας”, δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης». 

Κάπως έτσι θα έπρεπε να έχει πραγματοποιηθεί η πρωθυπουργική επίσκεψη στα τρία ακριτικά νησιά μας. Χωρίς επίσημη υποδοχή στο αεροδρόμιο της Ικαρίας. Χωρίς κορίτσια με παραδοσιακές φορεσιές και ανθοδέσμες στα χέρια. Χωρίς μπουλούκια κομματικών στελεχών να τον ακολουθούν κατά πόδας. Χωρίς επευφημίες και μαντινάδες. Χωρίς πιτσιρίκια «τοποθετημένα» στο σχολείο τους, σαββατιάτικα, να τον περιμένουν για τις συνήθεις χαριτωμένες σέλφι. Και, κυρίως, χωρίς τα γνωστά παρατράγουδα. Δεν ήταν καθόλου δύσκολο· θα μπορούσαν να έχουν γίνει με αυτόν τον τρόπο τα πράγματα –αθόρυβα, σεμνά, ουσιαστικά– αν είχε βρεθεί έστω και ένας από το επιτελείο του πρωθυπουργού, από τους τόσους συμβούλους του, να του πει «πρόεδρε, ας μην προκαλέσουμε, ας τηρήσουμε τουλάχιστον τα προσχήματα, οι πολίτες είναι στα όριά τους»… Και αν ο βουλευτής Ν. Σάμου, Χριστόδουλος Στεφανάδης, δεν είχε δει την επίσκεψη ως ευκαιρία να κάνει πρόβα της επόμενης προεκλογικής του καμπάνιας (κοντοζυγώνουν οι εκλογές, ως φαίνεται) και να εξασφαλίσει φωτογραφικό υλικό για τις αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 

Αν, αν, αν… Ομως, δυστυχώς, όλα έγιναν με τον λάθος τρόπο. Και το πιο λυπηρό: δεν είναι μόνο οι κοινωνικές αποστάσεις που δεν τηρήθηκαν στη βεράντα, στις σκάλες και στη σαλοτραπεζαρία της οικίας Στεφανάδη για το «πρόχειρο και σύντομο γεύμα» και την «έκφραση της παραδοσιακής φιλοξενίας». Είναι η ολοένα και μεγαλύτερη απόσταση από την κατανόηση της εξαιρετικά δύσκολης κατάστασης που βιώνουν οι Ελληνες, της αφόρητης ψυχολογικής πίεσης. Ενας πρωθυπουργός δεν αρκεί να δηλώνει ότι διαθέτει ενσυναίσθηση για τους πολίτες του. Πρέπει και να το αποδεικνύει κάθε στιγμή...

Τασούλα Επτακοίλη

kathimerini.gr