Παράξενη πρωτομαγιά/ μ’ αγκάθια πλέκουν σήμερα στεφάνια/ ηρθ’ ο καιρός του “έχε γεια”/ τι να την κάνεις πια την περηφάνια” έγραφε (1976) ο Νίκος Γκάτσος και οι στίχοι του ταιριάζουν γάντι σε αυτό που ζούμε εάν αντικατασταθεί η λέξη “πρωτομαγιά” με την λέξη “πρωτοχρονιά”.
Γιατί... και παράξενη ήταν η πρωτοχρονιά και πολύ αιχμηρά τα αγκάθια που μας έμπηξαν (από το τριχωτό της κεφαλής μέχρι βαθιά στον εγκέφαλο), ευκαιρίας δοθείσης με την πανδημία, που λειτουργεί ως χωνευτήρι όλων των δεινών που απεργάζεται και εφαρμόζει με επισπεύδουσα διαδικασία το Μητσοτακικό αριστοτεχνείο.
Βεβαίως για να λειτουργεί η πανδημία ως χωνευτήρι δεινών, για να θεωρείται ο στίχος του Ανδρέα Κάλβου “του Έλληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει” ξεπερασμένος και βλαχομπαρόκ δεν εργάστηκαν μόνο οι αριστοτέχνες του επιτελικού αριστοτεχνείου, αλλά είχαν προηγηθεί κάποιοι πρωτοπόροι σκαπανείς του είδους, που δουλεύοντας σκληρά, υπομονετικά και μεθοδικά, όπως ο «λευτερωτής από την βλαχοδυναστεία της Αριστεράς» Πέτρος Κωστόπουλος, κατόρθωσαν να ξεβλαχέψουν γενιές και γενιές Ελλήνων.
Πολύ πριν ο Κυριάκος βάλει τα πράγματα στην θέση τους με την δήλωση: “Δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες, κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση” και ακόμα πιο πριν ο «διαφωτιστής» Ιωάννης (Βαπτιστής) Πρετεντέρης μας καταθέσει το απαύγασμα της συσσωρευμένης σοφίας του γράφοντας: “Η Δημοκρατία δεν κάνει διαχωρισμούς ανάμεσα σε εύπορους και πένητες, σε ιδιοκτήτες και νοικάρηδες”, ο Πέτρος Κωστόπουλος είχε διδάξει τον μόνο, αληθινό και επαναστατικό κοινωνικό διαχωρισμό. Αυτόν που χωρίζει τους ανθρώπους σε “Βλάχους” και “Γκλαμουράτους”.
Γιατί (δίδαξε ο ξεβλαχευστής Πέτρος) οι ταξικές διαφορές δεν έχουν καμία σημασία, οι μόνες διαφορές που ενδιαφέρουν και πρέπει να μας απασχολούν είναι αυτές του lifestyle, και ενώ όσο και να αγωνίζεται ο Βούθουλας δεν μπορεί να γίνει Μπύθουλας, ωστόσο μπορεί να ονειρεύεται ότι ίσως κάποια μέρα μπορέσει να μοιάσει στους celebrities του Μπύθουλα.
Στα «χρόνια της μεγάλης φυγής» με τα μνημόνια, μπορεί να χάθηκαν δουλειές, περιουσίες και ζωές, αλλά όσοι είχαν ξεβλαχέψει ονειρευόντουσαν ότι αν κατόρθωναν να τα «(ξανα)φάμε μαζί» θα έβγαζαν τα λεφτά τους έξω, όπως ο Γκίκας Χαρδούβελης που ήταν υπεύθυνος για την εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών μας.
Στα «χρόνια της μεγάλης φυγής» με την νεοναζιστική επέλαση, αυτοί που είχαν ξεβλαχέψει διάβαζαν τις πιπεράτες λεπτομέρειες από την ερωτική ζωή του Κασιδιάρη, για την μπρουτάλ προσωπικότητα του Λαγού, για τις στυλιστικές προτιμήσεις της Ευγενίας Μιχαλολιάκου και για τα καλοκαιρινά (ένοπλα) κάμπ των χρυσαυγιτών.
Στα «χρόνια της μεγάλης φυγής» της διαπραγμάτευσης του ΣΥΡΙΖΑ, οι #menoumeeurori# που είχαν ξεβλαχέψει συγκεντρώνονταν στο Σύνταγμα φωνάζοντας “Γερούν γερά” και “Σόιμπλε διώχτους” ενώ ύψωναν τα κολωνάτα ποτήρια τους εις υγείαν του Δ.Ν.Τ.
Στα «χρόνια του μεγάλου lockdown» της Μητσοτακικής λαίλαπας και της πανδημίας, όσοι είχαν ξεβλαχέψει μπορεί να έκλειναν τα μαγαζιά τους, να έμεναν απροστάτευτοι και καταχρεωμένοι, να μην είχαν να πληρώσουν το τεστ του Covid, αλλά όλα κι όλα, ο Κυριάκος είναι ανθρώπινος, αθλητικός κι ανέμελος, η Μαρέβα είναι υπέρλαμπρη, οι αλουμινάδες κονόμησαν φτιάχνοντας μάσκες - σωβρακοφανέλες, ο Πέτσας είχε λίστα (τώρα και ο Κικίλιας) και ο Κυριάκος το σπίτι του Βολταίρου (όχι σαν τον Τσίπρα νοικιασμένο εξοχικό στα Λεγραινά).
Την πρωτοχρονιά (του μεγάλου lockdown) γιόρτασε ο Πέτρος Κωστόπουλος με φυγή στο Ντουμπάι, ενώ οι φεσωμένοι έστελναν SMS (συμπληρώνοντας το 2) στο 13033 για να αγοράσουν τσιγαρόχαρτα.
Μήπως να ξαναβλαχέψετε; Ήρεμα ρωτάω.
Θύμιος Γεωργόπουλος
koutipandoras.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου