1. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να συμφωνήσει με την άλλη πλευρά στην μονοθεματική ατζέντα πριν πάει στις διερευνητικές και να προσέξει να... μη χρεωθεί τυχόν αδιέξοδά τους.
2. Πολλοί συγχαίουν ανάμεσα στον ελληνοτουρκικό διακρατικό διάλογο που μπορεί να είναι πολυθεματικός και στον δομημένο διάλογο/διερευνητικές που καταλήγει σε διεθνές δικαστήριο ή διεθνή διαιτησία και που δεν μπορεί παρά να αφορά μόνο την Υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ.
3. Η ελληνική κυβέρνηση αποφεύγει να απαντήσει στις δηλώσεις της τουρκικής κυβέρνησης δια του ΥΠΕΞ της (12.1.2021), ότι η Ελλάδα προσέρχεται στις διερευνητικές μετά «από προειδοποιήσεις των ΗΠΑ και της Γερμανίας». Οφείλει να απαντήσει αν την εκβίασαν καθώς και να ζητήσει εξηγήσεις από τη Γερμανία, που δεν συμπεριφέρεται στα ελληνοτουρκικά ως κράτος-μέλος της ΕΕ, αλλά ως «πιασμένος διαιτητής» από την αντίπαλη ομάδα.
4. Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να μελετήσει τον τρόπο που ένα διεθνές δικαστήριο, όπως αυτό της Χάγης, θα προσδιορίσει στις σημερινές συνθήκες την Υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, διότι το Δικαστήριο θα ζητήσει χάρτες-προτάσεις και από τις δύο πλευρές, όπου η Τουρκία θα θέσει ως όλα δείχνουν και τις παράνομες διεκδικήσεις της ως αφετηρία «σημείων βάσης». Κατά συνέπεια να σκεφτεί σοβαρά πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για την μία ή άλλη κίνηση.
5. Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κανένα λόγο να αναζητεί διαμεσολαβητές για να συζητήσει με την Τουρκία. Και αποτελεί ιστορικό ξεπεσμό να ξεκινά με διαμεσολαβητή την Μέρκελ και να καταλήγει στον Ράμα. Ούτε υπάρχει λόγος να γίνονται οι συναντήσεις εκτός των δύο κρατών, με εξαίρεση αν αφορά χώρο του ΟΗΕ. Η Ελλάδα έχει δεκάδες τόπους όπου μπορεί να φιλοξενήσει ξένο υπουργό εξωτερικών όταν μάλιστα είναι η σειρά της να φιλοξενήσει την άλλη πλευρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου