Να μιλήσουμε για εργασιακή βία και εκτός θεάτρου...

Τις τελευταίες ημέρες άνοιξε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση περί εργασιακής βίας, γιατί αυτή τη μορφή βίας αφορούν οι καταγγελίες ηθοποιών κατά του Γιώργου Κιμούλη. Μια μορφή βίας που τα τελευταία χρόνια βιώνουν στο πετσί τους και στην πιο ακραία τους μορφή χιλιάδες εργαζόμενοι. 

Μια μορφή βίας που... περνά συστηματικά απαρατήρητη από τα συστημικά ΜΜΕ, που απαξιούν να ασχοληθούν με τέτοιου είδους περιστατικά και καταγγελίες, αποφεύγοντας να στοχοποιήσουν εργοδότες και επιχειρήσεις. Τα παραδείγματα πολλά, οι ειδήσεις ελάχιστες.

Στις αρχές του μήνα ένας εργαζόμενος σε εταιρεία κούριερ έπεσε θύμα άγριου ξυλοδαρμού από τον προϊστάμενό του καθώς δεν κατάφερε να παραδώσει όλα τα δέματα κι αυτό έφερε την «έκρηξη» του ανωτέρου του. Το καλοκαίρι εργαζόμενος σε ξενοδοχείο της Λευκάδας ξυλοκοπήθηκε από τον εργοδότη του επειδή έκανε το λάθος να ζητήσει αντίγραφο της σύμβασής του προκαλώντας την οργή του αφεντικού του. 

Πριν από χρόνια ιδιοκτήτης πιτσαρίας σακάτεψε εργαζόμενο χτυπώντας τον με σιδερογροθιά στο πρόσωπο επειδή ο τελευταίος τόλμησε να αρρωστήσει. Κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα εκατοντάδες εργαζόμενοι επιστρέφουν διά της βίας δώρα και επιδόματα στους εργοδότες τους υπό την απειλή μπράβων και φουσκωτών. Κάθε χρόνο γυναίκες βιώνουν τη βία της απόλυσης για το «παράπτωμα» της εγκυμοσύνης.

Και σε όλες αυτές τις περιπτώσεις εργασιακής βίας τα θύματα δεν θα βρουν ούτε κάμερα ούτε μικρόφωνο να καταγράψουν τις καταγγελίες τους, ούτε οι εργοδότες τους θα υποστούν τη βία της δημόσιας κατακραυγής, αφού οι περιπτώσεις αυτές όχι μόνο στερούνται λάμψης, αλλά μπορεί να σχετίζονται με επιχειρήσεις που καλό είναι τα ΜΜΕ να μην τις ακουμπούν.

Οι καταγγελίες των ηθοποιών κατά του Γ. Κιμούλη ας γίνουν αφορμή να ανοίξει μια ευρύτερη συζήτηση για την εργασιακή βία, που φουντώνει όσο οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της Πολιτείας διαλύονται στο όνομα της εργοδοτικής ασυδοσίας...

Πέτρος Κατσάκος

ΑΥΓΗ