Η «φιλελεύθερη Δημοκρατία Μητσοτάκη»...

...και η αστυνομία των Πανεπιστημίων... 

 ‘Πρέπει να υπάρξει στρατηγική ήττα των ιδεών της Αριστεράς για να μην ξαναβρεθεί στην εξουσία με οποιαδήποτε μορφή της. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές». 

 Μάκης Βορίδης – 21 Αυγούστου 2018 

 Όταν ο Μάκης Βορίδης έκανε την δήλωση για... παρεμβάσεις στο κράτος για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ακόμα στην αντιπολίτευση. Οι δημοσκοπήσεις έδιναν στη Νέα Δημοκρατία ποσοστά λίγο πάνω από 30% και πολλοί πίστευαν πως ο Αλέξης Τσίπρας επικεφαλής ενός «δημοκρατικού συναγερμού» -ίσως και νέου κόμματος- θα μπορούσε να πετύχει μια ακόμα νίκη. 

 Να πετύχει δηλαδή το αντίθετο από ό,τι ήθελε ο «ακτιβιστής με το τσεκούρι»: να ξαναβάλει την Δεξιά στο «χρονοντούλαπο της Ιστορίας» -όπως έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου- ως επικεφαλής μιας αντιδεξιάς συσπείρωσης επικεφαλής της Δημοκρατικής Παράταξης. Αφελείς σκέψεις ανώνυμου δημοκράτη. Οι εκλογές του 2019 έδειξαν -όπως και οι ευρωεκλογές- πως το παλιό σύνθημα «Απόψε πεθαίνει η δεξιά», ο φόβος δηλαδή για την επιστροφή μιας Δεξιάς -με υπουργούς τον Βορίδη και τον Γεωργιάδη δεν λειτούργησε: ο Μητσοτάκης απορρόφησε το «Ποτάμι», την Ένωση Κεντρώων και ένα μέρος της Ακροδεξιάς και ανέστησε μαζί με την «δεξιά πολυκατοικία» ένα κόμμα που ο ίδιος θεωρούσε- πριν γίνει αρχηγός του- «γερασμένο» και παρηκμασμένο. 

 Η αποχή και η δεξιά κυριαρχία 

 Τα παλιά ποσοστά που έφταναν τα κόμματα της δημοκρατικής παράταξης στο 65% δεν ισχύουν πια: αν αθροίσουμε τα ποσοστά ΣΥΡΙΖΑ -για τα οποία πολλοί πανηγύρισαν- με αυτά του Κινάλ και του Βαρουφάκη μαζεύουμε ένα 43% -πολύ μακριά από το 48% του Ανδρέα Παπανδρέου -με ένα ισχυρό ΚΚΕ και «άλλες δημοκρατικές δυνάμεις» δίπλα του. Πού πήγε το υπόλοιπο και πώς εμφανίζεται μετά από μια κυβέρνηση της Αριστεράς μια ισχυρή Δεξιά -για πρώτη φορά στην ιστορία της; Aν αθροίσουμε στη δεξιά και το Κινάλ -καθόλου παράλογο- από το 2015 όπου τα κόμματα της Αριστεράς έδειχναν να έχουν 45% μέχρι το 2019 κάπου χάθηκε ένα ποσοστό ψηφοφόρων -στην αποχή που τα τελευταία χρόνια αφορά πάνω από ενάμισι εκατομμύριο ψηφοφόρων. 

 Με άλλα λόγια: τι απέγινε το 62% του «περήφανου Όχι» -που περιελάμβανε και το 7% της Χρυσής Αυγής», πώς φτάσαμε από τους Αγανακτισμένους στους Μακεδονομάχους και πώς έφτασε πάλι η Νέα Δημοκρατία από το 18% -κάποια στιγμή- να φλερτάρει ξανά με ποσοστά κοντά στο 45% με μια Ακροδεξιά που αλλάζει σχήματα, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει; Tα πράγματα είναι χειρότερα αν σκεφτούμε πως η παλιά Δεξιά ενοχοποιημένη και απολογούμενη για το «κράτος της Δεξιάς» έπρεπε να δείξει πως είναι ένα κεντροδεξιό κόμμα για να κερδίσει τις εκλογές, ενώ η νέα Δεξιά του Σαμαρά, του Μητσοτάκη και του Βορίδη είναι απενοχοποιημένη, σκληρή και θρασύτατη: δεν φτάνει που πήρε την κυβέρνηση ξανά, αλλά πρέπει «να υπάρξει στρατηγική ήττα των ιδεών της Αριστεράς για να μην ξαναβρεθεί στην εξουσία με οποιαδήποτε μορφή της». 

 Οι παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς «για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές» άρχισαν ήδη χωρίς αντιδράσεις -και ο Βορίδης είναι πλέον υπουργός Εσωτερικών -δηλαδή ο αρμόδιος για τις παρεμβάσεις στο κράτος και τους θεσμούς. 

 Πώς χτίζεται ένα προσωπικό καθεστώς 

 Πριν ακόμα κλείσει μήνα στην κυβέρνηση ο Κυριάκος Μητσοτάκης άρχισε την επιχείρηση για την δημιουργία ενός προσωπικού καθεστώτος, «καταλαμβάνοντας» την ΕΡΤ, το ΑΠΕ και την ΕΥΠ και συγκεντρώνοντας όλες τις εξουσίες στο πρωθυπουργικό γραφείο. Θα περάσει καιρός και δυο ανασχηματισμοί για να αντιληφθεί η αντιπολίτευση ότι αυτός που υποσχόταν έναν» μικρό και ευέλικτο σχήμα» -χωρίς αναπληρωτές έφτιαξε ένα κυβερνητικό τέρας, όπου την εξουσία έχει συνήθως ο αναπληρωτής υπουργός, ο υφυπουργός και κυρίως ένας σύμβουλος κρυμμένος στο βάθος της πολυπληθούς κυβέρνησης -που προφανώς χρειάζεται «συντονιστές» για να λειτουργήσει. 

 Πολλοί όπως το Κινάλ- μιλούν ήδη για αυτοκράτορα που οργανώνει ένα αστυνομικό κράτος σε ένα ολοκληρωτικό σύστημα που έχει ήδη αντικαταστήσει την κυβέρνηση από μια ομάδα εργασίας και θέλει να ελέγξει κράτος, συνδικάτα, πανεπιστήμια και στηρίζεται ήδη σε ένα ελεγχόμενο σύστημα μέσων μαζικής ενημέρωσης -χρηματοδοτούμενο από λίστες πρωτοφανείς για καθεστώς που διαχωρίζει την κυβέρνηση από την εξουσία -δηλαδή την ελευθερία- του τύπου. Η κατάργηση του ασύλου, οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για απεργίες από ψηφιακά πλέον συνδικάτα, η δυνατότητα απαγόρευσης διαδηλώσεων, μαζί με την κατάργηση του εργατικού δικαίου, τον έλεγχο της δικαιοσύνης και την κατάργηση ανεξάρτητων αρχών θα πρέπει να ιδωθούν σε συνάρτηση με την εκλογή προέδρου δημοκρατίας από ένα κόμμα και τον εκλογικό νόμο που επιτρέπει σε ένα κόμμα με ποσοστά ακόμα και 35%- κάτω από 20% στο συνολικό πληθυσμό- να σχηματίζει κυβέρνηση. H απλή αναλογική βλάπτει το πολίτευμα. 

Για κάθε πρόβλημα η κυβέρνηση σχηματίζει ένα ειδικό σώμα αστυνομίας και με το νέο νόμο για τα πανεπιστήμια αντιστοιχούν διακόσιοι αστυνομικοί σε κάθε μεγάλο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Πολλοί πρόσεξαν πως η αφισοκόλληση γίνεται -ενώ ήταν …ήδη- αδίκημα και ο νόμος προβλέπει ακόμα και οριστική διαγραφή όσων κάνουν καταλήψεις, όσο αναμένονται κάμερες και κάρτες εισόδου στα πανεπιστήμια με λιγότερους πλέον φοιτητές και χωρίς «αιώνιους φοιτητές» – η μεγαλύτερη πληγή για τα νέα πανεπιστήμια -αφού τα παλιά ήταν ως γνωστόν κέντρα διακίνησης αριστερών ιδεών. 

Προφανώς οι παραβατικές συμπεριφορές στα πανεπιστήμια για τα οποία υπήρχε νομοθεσία μπορούσαν να αντιμετωπισθούν με πέντε- έξι αστυνομικούς και ένα περιπολικό, αλλά η νέα νομοθεσία και το σώμα των χιλίων ανδρών των Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημίων δεν στοχεύουν στα πέντε κράνη και τα «αναρχικά φυλλάδια» που βρέθηκαν στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Στοχεύουν στο να μην ξανακυβερνήσει ποτέ πια η Αριστερά με τις «ελαττωματικές» ιδέες και σε ένα καθεστώς όπου ό,τι και να ψηφίζεις θα βγαίνει ο Μητσοτάκης -που ουσιαστικά θα διορίζει τον Πρόεδρο Δημοκρατίας και θα πηγαίνει σε εκλογές πιθανόν με υπόδικη την αξιωματική αντιπολίτευση και τα μέσα ενημέρωσης να μας ενημερώνουν για το πότε θα εμβολιασθεί η ….Υπέροχη Μαρέβα.

 Οι απειλές για την δημοκρατία 

 Μια κυβέρνηση που ελέγχει τα μέσα ενημέρωσης και υποστηρίζεται από οικονομικά συμφέροντα απροκάλυπτα, που ελέγχει την Δικαιοσύνη, δήμους και περιφέρειες, που καταργεί ανεξάρτητες αρχές και πάνω από όλα ελέγχει το κρατικό ταμείο και μπορεί να επηρεάσει τους ψηφοφόρους για να επανεκλεγεί είναι μάλλον επικίνδυνη για την δημοκρατία -ως ένα σύνολο θεσμών που υπάρχουν ή δεν υπάρχουν και μετά τις εκλογές. 

 Μέσα σε λίγες ώρες ο Πρωθυπουργός αποφάσισε να «ρίξει 500 ευρώ» στους παραβάτες των μέτρων για την πανδημία κι ύστερα ξεαποφάσισε ως Σουλτάνος. Λίγο πριν ως γιατρός μας έδωσε οδηγίες, πατρικά είπε στην Βουλή ποια είναι η καλή αντιπολίτευση -της Γεννηματά- και έφυγε ίσως για ποδηλασία στην Πάρνηθα ή κάπου αλλού. Στο μεταξύ ψάχνοντας στα βιογραφικά όσων μπήκαν στην κυβέρνηση ή παρέμειναν σ΄αυτή ας μετρήσουμε πόσες φορές αναφέρθηκαν στις ομιλίες τους στον Κυριάκο Μητσοτάκη- τον Κύριο Πρωθυπουργό, όπως τον αποκαλεί ο Άδωνις Γεωργιάδης.

 Κάπου αλλού, σε φιλοκυβερνητική ηλεκτρονική εφημερίδα, απολύθηκε όχι ο συντάκτης ενός σχολίου που έθιγε τον Πρωθυπουργό, αλλά ο επιμελητής της σελίδας. «Αν η ποινή για ένα έγκλημα είναι ένα πρόστιμο, τότε ο νόμος προορίζεται μόνο για την κατώτερη τάξη» ήταν το σχόλιο. «Για εσάς 300άρια, για κάποιους Ντουμπάι και γκαζιές στην Πάρνηθα».

 Το όνομα της ιστοσελίδας -που μίλησε πρώτη για τον Μωυσή -που θα οδηγήσει τον Λαό στην Γη της Επαγγελίας- είναι ….Φιλελεύθερος. Λεπτομέρεια: ο νέος νόμος για τα πανεπιστήμια ήταν υποτίθεται σε διαβούλευση -με τα κόμματα που διαφωνούσαν και τις πανεπιστημιακές αρχές -που όχι μόνο διαφωνούσαν, αλλά -όπως η Σύγκλητος του ΕΚΠΑ- τον θεωρούν αντισυνταγματικό. Η κυβέρνηση όμως, όπως αποκάλυψε η Καθημερινή, είχε ήδη σχεδιάσει τη νέα αστυνομία, αλλά και τα μπλουζάκια που θα φορά!... 

 Νίκος Λακόπουλος 

 Πηγή:anoixtoparathyro.gr