Εσπευσαν οι ηγέτες διαφόρων ευρωπαϊκών και μη χωρών να καταδικάσουν τα όσα τραγικά έγιναν στις Ηνωμένες Πολιτείες με την εισβολή των οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο, κάνοντας αναφορά στη δημοκρατία, στους θεσμούς και στο μεγαλείο της χώρας, με τα οποία δεν συνάδουν οι προχθεσινές εξελίξεις.
Φυσικά το πραξικόπημα «οπερέτα»... που είδαμε στην Ουάσινγκτον με πρωταγωνιστές διάφορους εθνικοπαράφρονες, ναζιστές, συνωμοσιολόγους και γραφικούς πλην επικίνδυνους τύπους παρέπεμπε σε κάτι το «μπρουτάλ» και πρωτόγονο για μια σύγχρονη υπερδύναμη όπως οι ΗΠΑ. Ωστόσο, η πρεμούρα των Ευρωπαίων να αποστασιοποιηθούν από τα τεκταινόμενα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, δεν τους απαλλάσσει από τα δικά τους πεπραγμένα στο πεδίο της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων και των ελευθεριών.
Η Ανγκελα Μέρκελ εδώ και χρόνια στραγγαλίζει ό,τι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», επιδεικνύει απίστευτη ιδιοτέλεια για τα συμφέροντα της χώρας της εις βάρος των άλλων και επιδίδεται σε χαριεντισμούς με ό,τι αντιδραστικότερο και συντηρητικό υπάρχει στην ήπειρο: από τον Ορμπαν μέχρι τον Ερντογάν. Στη διάρκεια των τεσσάρων θητειών της βασίστηκε σε συμβιβασμούς και ισορροπίες, ενώ στη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης κράτησε μια τιμωρητική στάση προς τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, αποδεχόμενη τα χειρότερα λαϊκιστικά στερεότυπα.
Ο Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος έκανε διάγγελμα αργά μέσα στη νύχτα λόγω και της διαφοράς ώρας με την Αμερική, πλειοδοτεί σε φλυαρία περί τη δημοκρατία και τα υψηλά ιδεώδη, αλλά έχει αντιμετωπίσει με απίστευτη αγριότητα τις διαδηλώσεις των «κίτρινων γιλέκων», ευνοεί συστηματικά το μεγάλο κεφάλαιο, δεν χάνει ευκαιρία να επιδιώκει τα χαμένα μεγαλεία της αποικιακής δύναμης και ποντάρει στην πόλωση με τη Λεπέν, προκειμένου να συσπειρώσει ένα αντιφασιστικό μέτωπο.
Φυσικά δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για τις δηλώσεις ανύπαρκτων πολιτικά προσώπων όπως του Ζοζέπ Μπορέλ ή της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, τα οποία αποτελούν αχυρανθρώπους που προΐστανται κατασκευασμένων θεσμών που δεν λογοδοτούν σε κανέναν και δεν εκλέχτηκαν δημοκρατικά.
Από την άλλη, η Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν «τρόλαρε» τις ΗΠΑ, χαρακτηρίζοντας το σύστημά τους «αρχαϊκό», ενώ το ρωσικό ΥΠΕΞ έσπευσε να πει ότι τα όσα συνέβησαν στην Ουάσινγκτον είναι εσωτερική υπόθεση της χώρας – προφανώς γιατί η Μόσχα δεν θα επιθυμούσε την όποια αμερικανική κριτική σε περιπτώσεις δικών της αντιδημοκρατικών εκτροπών. Μεταξύ κατεργαρέων... κατανόηση.
Η δε Κίνα του Σι Ζιν Πινγκ έσπευσε να κάνει τον συμψηφισμό μεταξύ των γεγονότων στο Καπιτώλιο με τις διαδηλώσεις του φιλοδημοκρατικού κινήματος στο Χονγκ Κονγκ και να υπογραμμίσει ότι... κανείς δεν σκοτώθηκε όταν οι διαδηλωτές κατέλαβαν το κοινοβούλιο στην υπό κινεζική κυριαρχία πόλη. Σφάξιμο δηλαδή με το βαμβάκι!
Οσο για τον δικό μας πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, λίγο μετά τα επεισόδια, δήλωσε στο τουίτερ «εξαιρετικά προβληματισμένος, εξαιτίας της βίας και των φοβερών γεγονότων στην Ουάσινγκτον». Φυσικά ηθελημένα ξεχνά το κρεσέντο καταστολής από την αρχή της θητείας της κυβέρνησής του, μέσω του υπουργού Καταστολής του πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και την άνευ όρων και ορίων βία που ασκούν οι πραιτωριανοί του. Θέλει επίσης να ξεχνά ότι το κόμμα του εγκολπώθηκε την Ακροδεξιά και εθνικιστική ιδεολογία και τα στελέχη της παράταξης. Δεν θυμάται επίσης τον καιροσκοπικό εναγκαλισμό με την Εκκλησία και τους Ιεράρχες σε ό,τι πιο αντιδραστικό.
Αυτές όλες οι αθώες περιστερές κριτικάρουν τον Τραμπ, χωρίς να αποκηρύσσουν όμως τις πολιτικές του που έκαναν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.
Τάσος Τσακίρογλου
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου