Σε σχόλιο με τίτλο “Η δικτατορία του “όχι” σε όλα” στην Καθημερινή (23-1-21), η Μαρία Κατσουνάκη αναφέρει μεταξύ άλλων: “.... η “αστυνόμευση” αναμοχλεύει πάθη ... Τί γίνεται όμως όταν...
μια κυβέρνηση επιχειρεί να δώσει ένα σχήμα στο ιδιοτελώς συντηρούμενο χάος;
Τί γίνεται όταν ... προσπαθεί να διαχειριστεί τις δημόσιες συναθροίσεις ή να προτείνει αλλαγές στα ΑΕΙ; Και μάλιστα όταν η κυβέρνηση αυτή έχει και δεξιό πρόσημο μολονότι ο πρωθυπουργός της προσπαθεί να τη μετακινεί προς το Κέντρο ... Γίνεται “χαμός”. Φοιτητικά συλλαλητήρια με σύνθημα “Έξω η αστυνομία από τις σχολές”, η Σύνοδος των πρυτάνεων λέει “όχι” σε όλες τις προτάσεις του νομοσχεδίου, ... αντιδράσεις και στο “σχέδιο Χρυσοχοΐδη” για τις δημόσιες συναθροίσεις πως αποτελεί επίδειξη αυταρχισμού, επιδιώκει περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων, ατομικών ελευθεριών, ακόμα και ελευθεροτυπίας.
Εν έτει 20201... πώς θα κάνουμε το επόμενο θεσμοθετημένο και οργανωμένο βήμα δημοκρατικά αποδεκτό ... αν δεν υπάρξει πολιτική συναίνεση στα στοιχειώδη; .... Λέγοντας “όχι” σε όλα δεν ενισχύεται η δημοκρατία ούτε προστατεύονται οι θεσμοί. Το αντίθετο συμβαίνει. Ενισχύονται οι ακραίες φωνές που θρέφονται από την απολυταρχία και ονειρεύονται δικτατορίες κάθε μορφής”.
Στο πρωτοχρονιάτικο σχόλιό του στην Καθημερινή, με τίτλο “Η ώρα του στοχασμού γι’ αυτά που έρχονται”, ο Α. Παπαχελάς ανέφερε: “... Η πανδημία “φώτισε” ακόμα περισσότερο τις ανισότητες, τις αγωνίες της μεσαίας τάξης που δε νιώθει και τόσο ... μεσαία αλλά και τη διογκούμενη δυσαρέσκεια για την ικανότητα της Δημοκρατίας να λύνει προβλήματα...”.
Τότε είχαμε σημειώσει ότι ο διευθυντής της Καθημερινής, για την πανθομολογούμενη διογκούμενη δυσαρέσκεια έβγαλε από το κάδρο την ευθύνη της ΝΔ και του Μητσοτάκη για τα χάλια της χώρας και προτίμησε να στοχοποιήσει τη Δημοκρατία. Θεωρούσαμε ότι έκανε πλάτες στον Κυριάκο και βρήκε ένα περίεργο και αμφιλεγόμενο τρόπο για να καλύψει την αβελτηρία του ανέμελου πρωθυπουργού. Είναι όμως έτσι; Ή μήπως η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία ήταν πράγματι ο στόχος;
Η Καθημερινή επαναφέρει άμεσα και απροκάλυπτα την επιχειρηματολογία της προχουντικής Δεξιάς περί “οχλοκρατίας”, “χάους” και κινδύνου αντιδημοκρατικών εξελίξεων αν δεν συμμορφωθούμε προς τας υποδείξεις του Μητσοτάκη. Επισείουν οι εκφραστές της κυβερνητικής προπαγάνδας τον κίνδυνο της δικτατορίας!!! Διότι, λέει, διογκώνεται η δυσαρέσκεια των πολιτών επειδή η Δημοκρατία δεν λύνει προβλήματα, και επειδή δεν συναινεί η αντιπολίτευση και οι οργανωμένοι φορείς των πολιτών - οι πρυτάνεις, οι φοιτητές, οι δημοσιογραφικές ενώσεις, κλπ. - στην αντιδημοκρατική κατρακύλα της κυβέρνησης Μητσοτάκη...
Νέα ήθη στη φιλοκυβερνητική δημοσιογραφία; Νέα τακτική των ταγών της κυρίαρχης ιδεολογίας και της παρασιτικής ολιγαρχίας του πλούτου για να αποφύγουν τις αντιδράσεις στα εκτρώματα που κομίζουν στο δημόσιο βίο; Θέλουν να ενεργοποιήσουν τα συντηρητικά αντανακλαστικά των νοικοκυραίων του νόμου και της τάξης επισείοντας το φόβο;
Ένα είναι σίγουρο. Απευθύνονται σ’ ένα ακροατήριο ψηφοφόρων το οποίο έχει καταληφθεί από την ψευδαίσθηση ότι η κυβερνητική πολιτική συνδέεται με την πρόοδο, την ευημερία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Στους ψηφοφόρους εκείνους οι οποίοι έχουν την τάση να υπερασπίζονται την πρόσφατη επιλογή τους και να αποδέχονται αμάσητα τα αντιδημοκρατικά μέτρα σκλήρυνσης του καθεστώτος βαφτίζοντάς τα “μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό”. Πρόκειται για την “μεροληψία επιβεβαίωσης”, όπως αποκαλούν οι ψυχολόγοι την τάση η οποία περιορίζει σημαντικά την ικανότητα απελευθέρωσης από την παρερμηνεία της πραγματικότητας.
Δε ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί “που θρέφονται από την απολυταρχία και ονειρεύονται δικτατορίες”. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι όχι μόνο δεν προσπαθεί να μετακινήσει τη δεξιά προς το Κέντρο ο Μητσοτάκης, όπως φαντασιώνεται η κ. Κατσουνάκη, αλλά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η διολίσθηση της ΝΔ σε ακροδεξιές θέσεις έχει γίνει βούκινο ακόμα και στο διεθνή τύπο. Άλλωστε πρόσφατα αναβαθμίστηκαν εντός του κυβερνητικού σχήματος πρωτοκλασάτα στελέχη της δικτατορίας των συνταγματαρχών και θιασώτες της ακροδεξιάς εθνικιστικής πλευράς της ΝΔ, οι “ακραίοι” όπως τους αποκαλούσε κάποτε ο Καραμανλής ο Β΄.
Λέτε σε αυτούς να αναφέρεται η δημοσιογράφος όταν μιλάει για “ακραίες φωνές”; Να τους αναζητήσουμε εντός της κυβέρνησης Μητσοτάκη; Να θεωρήσουμε ότι ο Κυριάκος είναι εκών - άκων συνεργός στο ... όνειρο;
Ώρα είναι να ακούσουμε “Μητσοτάκης ή τανκς”!!!...
Μαθηματικός
koutipandoras.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου