Τρία είναι τα συμπεράσματα από τα μέτρα που εξήγγειλαν χθες από κοινού η υπουργός Παιδείας και ο υπουργός Δημόσιας Τάξης - εμβληματική πρωτιά, αυτό το τελευταίο, τουλάχιστον στα μεταδικτατορικά χρονικά.
Το πρώτο είναι πως η... μεταρρύθμιση του συστήματος εισαγωγής στα ΑΕΙ επισκιάστηκε, εκ των πραγμάτων, από την πανηγυρική εξαγγελία ενός συστήματος ασφυκτικής αστυνόμευσης που θα μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε στρατόπεδα συγκέντρωσης φοιτητών και διδασκόντων.
Τόσο η άκρως προβληματική επαναφορά του ν+2 και της ελάχιστης βάσης εισαγωγής (για να εξασφαλιστεί περισσότερη πελατεία στα ιδιωτικά ΙΕΚ) όσο και οι όποιες καινοτομίες θα περάσουν μοιραία σε δεύτερο πλάνο μπροστά στο θέαμα της μόνιμης κατάληψης των πανεπιστημιακών χώρων από 1.000 αστυνομικούς με κλομπ, χειροπέδες, χημικά όπλα, προανακριτική αρμοδιότητα και απεριόριστες εξουσίες, οι οποίοι θα λογοδοτούν απευθείας στον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ., επιφυλάσσοντας στους πανεπιστημιακούς καθηγητές και στις πρυτανικές αρχές τον ρόλο ενός απρόθυμου κολαούζου.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι πως οι Κυρ. Μητσοτάκης, Μιχ. Χρυσοχοΐδης και Νίκη Κεραμέως ξεπέρασαν κατά πολύ σε κατασταλτικό οίστρο ακόμη και το θεσμικό πλαίσιο που ίσχυε στα ΑΕΙ επί χούντας, πόσο μάλλον στα χρόνια της μετεμφυλιακής «επιτηρούμενης δημοκρατίας».
Αν μη τι άλλο, το τότε «Σπουδαστικό» της Ασφάλειας αποτελούνταν από μετρημένους στα δάχτυλα ασφαλίτες με πολιτικά, όχι από στρατιές νεοπροσληφθέντων «ειδικών φρουρών» με εκπαίδευση (και, πιθανότατα, ψυχολογία) Κορκονέα.
Το σύστημα ζωντανής παρακολούθησης των πανεπιστημιακών χώρων, με κάμερες που θα τροφοδοτούν ειδικό «κέντρο λήψης σημάτων» της ΓΑΔΑ, με τους πανεπιστημιακούς σε ρόλο βοηθητικού πληροφοριοδότη, παραπέμπει πάλι απευθείας στον Οργουελ.
Η τεχνική αυτή υποδομή συμπληρώνεται με την ανάθεση στο νέο σώμα καθηκόντων όχι μόνο επιτήρησης ή καταστολής, αλλά και «πρόληψης της παραβατικότητας» (face control και σωματικοί έλεγχοι κατά βούληση, δηλαδή), με κερασάκι την απαγόρευση -επί ποινή ακόμη και οριστικής αποβολής- όλων των καθιερωμένων δραστηριοτήτων και μεθόδων πάλης του φοιτητικού κινήματος: καταλήψεις, αποχές, ακόμη και οποιαδήποτε «χρήση των ανοικτών χώρων του ιδρύματος χωρίς την άδεια των αρμόδιων οργάνων του» (άρθρο 17 §2.στ)!
Τρίτο και τελευταίο συμπέρασμα: η ασφυκτική αυτή αστυνόμευση αργά ή γρήγορα θα βάλει φωτιά στα ελληνικά ΑΕΙ. Προς δόξαν, εννοείται, των προσχηματικών κυβερνητικών υποσχέσεων για την εύρυθμη λειτουργία τους...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου