Η 20ή Ιανουαρίου θα έπρεπε να είναι μια ημέρα γιορτής για την ανθρωπότητα. Ένας από τους πιο μεγαλομανείς, μονομανείς και σεξομανείς Προέδρους στην ιστορία του αμερικανικού κράτους αποχωρούσε από τον Λευκό Οίκο.
Οι εκατοντάδες σημαίες, όμως, που κυμάτιζαν στην τελετή ορκωμοσίας του Τζο Μπάιντεν –εκεί όπου... θα έπρεπε να στέκονται δεκάδες χιλιάδες πολίτες- παρέπεμπαν σε κηδεία και όχι σε μια γιορτή της δημοκρατίας. Όσο για τα πρωτοφανή μέτρα προστασίας, θύμιζαν την πρόβα τζενεράλε ενός αστυνομικού και στρατιωτικού κράτους που ετοιμάζεται να επιβάλλει τη θέλησή του εντός και εκτός των τειχών.
Προφανώς, ακόμη και επάνω στα αποκαΐδια της αμερικανικής δημοκρατίας, εκατομμύρια πολίτες των ΗΠΑ αισιοδοξούν ότι στις πρώτες 100 ημέρες της προεδρίας Μπάιντεν, θα διορθωθούν ορισμένες από τις πιο κραυγαλέες κινήσεις του προηγούμενου Προέδρου.
Τα πρώτα προεδρικά διατάγματα, με τα οποία επανέφερε τις ΗΠΑ στη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, διέκοψε την κατασκευή του φαραωνικού τείχους στα σύνορα με το Μεξικό και επανακαθόρισε την πολιτική για την αντιμετώπιση της πανδημίας, αποτέλεσαν ενέσεις λογικής σε ένα παράλογο πολιτικό σύμπαν.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Άρη Χατζηστεφάνου για το Sputnik, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου