Πότε ζήσαμε, αλήθεια, τα τελευταία «κανονικά» Χριστούγεννα; Οι αναμνήσεις είναι σίγουρο ότι ποικίλλουν. Για τους λίγο παλιότερους, κανονικά Χριστούγεννα μπορεί να περνούσαμε εκείνες τις σχεδόν ξεχασμένες εποχές (1995) που ο δήμαρχος Δημήτρης Αβραμόπουλος επιχειρούσε να εντυπωσιάσει τους πάντες, στήνοντας στην πλατεία Συντάγματος το «ψηλότερο δέντρο της Ευρώπης».
Ήταν τότε που «λεφτά υπήρχαν» και αποτυπώνονταν στα 60 χιλιόμετρα γιρλάντας και τα 100.000 λαμπιόνια πάνω στους αλουμινένιους σωλήνες-κλαδιά του έλατου που καταλάμβανε τη μισή πλατεία. Ουρές χιλιομέτρων σχημάτιζαν τα Ι.Χ. (και τα τζιπ που αποκτούσαν τότε μαζικά οι Έλληνες οδηγοί) για να περάσουν από αυτό που τότε θεωρούνταν το αποκορύφωμα του φαντασμαγορικού θεάματος και της καταναλωτικής χλιδής.
Μέχρι το 2008 τα Χριστούγεννα λίγο-πολύ αποτελούσαν μια αναμενόμενα κοινότοπη γιορτή. Με τη δολοφονία Γρηγορόπουλου ανοίγει ο κύκλος των ακανόνιστων και ανασφαλών Χριστουγέννων που κορυφώνονται φέτος με τις πιο περίεργες, διαφορετικές και «αλησμόνητες» γιορτές που έχουμε περάσει.
ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2008 τα Χριστούγεννα λίγο-πολύ αποτελούσαν μια αναμενόμενα κοινότοπη γιορτή. Το μεγάλο διακύβευμα για το ποιος δημοφιλής καλλιτέχνης θα τραγουδήσει στην πλατεία Συντάγματος για να υποδεχτεί τον καινούργιο χρόνο σταδιακά ξεχνιέται, αφού στην πλατεία πηγαίνουν για να γιορτάσουν πλέον κυρίως μετανάστες που δεν έχουν πού αλλού να περάσουν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Βασίλη Βαμβακά, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου