...ο Τζο Μπάιντεν και οι νέες αβεβαιότητες...
Ουδείς μπορεί να γνωρίζει αυτή τη στιγμή ποια πολιτική δύναμη θα κυριαρχήσει μετά τις κάλπες στο Βερολίνο και, συνεπώς, ποια στρατηγική θα διαμορφώσει η χώρα-ατμομηχανή της Ευρώπης για μείζονα θέματα.
Η Σύνοδος Κορυφής της Πέμπτης και της Παρασκευής και της... γερμανικής προεδρίας στην ΕΕ σηματοδοτεί το τέλος της «εποχής Μέρκελ», καθώς η Γερμανία εισέρχεται στην προεκλογική περίοδο για τις κάλπες του προσεχούς φθινοπώρου.
Τα κόμματα θα δοκιμαστούν από τις εσωκομματικές διαδικασίες που θα αναδείξουν τον (ή την) υποψήφιο για τη Καγκελαρία, ενώ καμία προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν δείχνει να έχει κάποια δυναμική για να ηγηθεί στην κορυφαία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή που να διαθέτει μικρή έστω από την απήχηση που έχει σήμερα η Άγγελα Μέρκελ.
Η νυν Καγκελάριος θα παραμείνει βεβαίως στη θέση της μέχρι και το τέλος του έτους, είναι όμως προφανές ότι η Γερμανία θα βυθιστεί σε μια μεγάλη εσωστρέφεια, που δεν θα της επιτρέπει να παίζει τον ηγετικό της ρόλο το επόμενο διάστημα, ενώ δεν αποκλείεται να σημειωθεί και κενό στην κορυφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επιπλέον, ουδείς μπορεί να γνωρίζει αυτή τη στιγμή ποια πολιτική δύναμη θα κυριαρχήσει μετά τις κάλπες στο Βερολίνο και, συνεπώς, ποια στρατηγική θα διαμορφώσει η χώρα-ατμομηχανή της Ευρώπης για μείζονα θέματα.
Τι συμμαχίες θα επιλεγούν
Αυτή τη στιγμή ουδείς μπορεί να προβλέψει όχι απλώς ποιοι θα είναι οι υποψήφιοι για την Καγκελαρία, αλλά και τι είδους συμμαχική κυβέρνηση θα συγκροτηθεί.
Οι Χριστιανοδημοκράτες δείχνουν στάσιμοι, το άλλοτε κραταιό Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν δείχνει ικανό να ανακάμψει πληρώνοντας το κόστος της συγκυβέρνησής του με τους χριστιανοδημοκράτες, η ακροδεξιά δεν σημειώνει άνοδο και η μόνη πολιτική δύναμη που αυξάνει τις δυνάμεις της είναι οι Πράσινοι.
Στο παρασκήνιο γίνεται από τώρα προσπάθεια προκειμένου να υπάρξει συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών και Πρασίνων, ώστε να αποφευχθούν τα …χειρότερα. Τα οποία «χειρότερα» είναι η δημιουργία «κοκκινοπράσινης κυβέρνησης», με τη συμμετοχή των Πρασίνων που θα έχουν τον κυρίαρχο ρόλο, αλλά και του Σοσιαλιστικού Κόμματος και του κόμματος της Αριστεράς.
Αν συγκροτηθεί, πάντως, μια τέτοια κυβέρνηση στη Γερμανία θα αποτελεί σήμα για εξελίξεις σε όλη την Ευρώπη, πολύ περισσότερο καθώς οι πολίτες θα εξέρχονται(;) από μια κρίση πανδημίας και θα βρίσκονται στη δίνη μιας μεγάλης οικονομικής κρίσης, με χτύπημα των μισθών , με μεγάλη άνοδο της ανεργίας και με μια μεγάλη αναδιάρθρωση της οικονομίας, με σάρωμα των παραδοσιακών κλάδων.
Η εποχή Μπάιντεν και ο κίνδυνος της Γαλλίας
Ενδιαφέρον είναι βεβαίως πώς θα συμπεριφερθεί ο Τζο Μπάιντεν, ο νέος αμερικανός πρόεδρος, ξεκινώντας τη θητεία του: Θα αναμένει τους νέους συσχετισμούς που θα προκύψουν από τις εκλογές στο Βερολίνο προκειμένου να οριστικοποιήσει τη στρατηγική του στις ευρωατλαντικές σχέσεις ή θα προτιμήσει να διαμορφώσει μια νέα ισορροπία με το Παρίσι, αναβαθμίζοντας το ρόλο του Μακρόν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις;
Για τη σχετική απόφαση του Τζο Μπάιντεν θα παίξει ρόλο και η στρατηγική που θα επιλέξει στην Ανατολική Μεσόγειο. Όλα δείχνουν πως ο νέος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, εν αντιθέσει με τον Ντόναλντ Τραμπ, θα επιλέξει ανοίγματα στο Ιράν και θα επανατοποθετήσει εκ νέου τη Ρωσία ως αντίπαλο.
Η Τουρκία και η Ελλάδα
Στο πλαίσιο αυτή της νέας στρατηγικής του Τζο Μπάιντεν η Τουρκία ενδέχεται να έχει αναβαθμισμένο ρόλο.
Δεν είναι τυχαίο που ένας από τους λόγους που το Βερολίνο δεν ήθελε στη Σύνοδο Κορυφής να επιβληθούν κυρώσεις στην Άγκυρα για την επιθετικότητά της έναντι της Αθήνας και της Λευκωσίας, ήταν και ότι ήθελε να δώσει το χρόνο στον Τζο Μπάιντεν για να διαμορφώσει μια συνολική στρατηγική των Ηνωμένων Πολιτειών για την Ευρώπη και την Τουρκία.
Στρατηγική που θα οριστικοποιηθεί με συνάντηση Κορυφής της ΕΕ με τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ, πιθανότατα εντός του Φεβρουαρίου, ενώ θα υπάρχει και τετ α τετ με τον Ταγίπ Ερντογάν.
Βασίλης Σκουρής
ieidiseis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου