Ντο-ντορίσματα...

Μάκης Γεωργίου

Παλιό και σοφό. Δύσκολα μπορεί κανείς να ξεφύγει από τον εαυτό του. Η κυρία Μπακογιάννη, στην εκπομπή 'Direct' (Alpha), σε μια ακόμη προβλέψιμη και φυσικά αναλώσιμη παράσταση, όπου εξήντλησε ξανά, το υποκριτικό της ταλέντο. 

Έχει φωτογένεια στην TV (παρότι όπως είπε η ίδια είναι άνω των 65). Αλλά, αυτό δεν φτάνει για να βάλει γκολ. 

Η Ντόρα - όπως έχει κατακτήσει να τη λένε φίλοι τε και εχθροί - ανήκει σε μια οικογένεια που έχει δύο πρωθυπουργούς, έναν δήμαρχο Αθήνας, ένα θύμα - γιατί κι αυτό έχει τη σημασία του - της 17Ν. 

Το ερώτημα που πλανάται, από τους διαδρόμους και το κυλικείο της Βουλής μέχρι το περιβόητο Da Capo και τους περιφερειακούς καφενέδες, μηδέ εξαιρουμένων εκείνων των Χανίων, αν... θα ήταν καλύτερη από τον Κυριάκο στη θέση του πρωθυπουργού, δεν έχει εύκολη απάντηση. 

Κι ίσως, να μην το μάθουμε ποτέ (στην εκπομπή έδωσε μια φοβερή απάντηση).

Όπως κι αν θα ήταν καλύτερη από τον Σαμαρά.

Ουαί, τοις ηττημένοις.

Στη μάχη εκείνη ξεκίνησε ως το απόλυτο φαβορί, την έκανε ντέρμπι και στο τέλος την έχασε. Είπαν πολλά. Ένα δεν είπαν: πως ακολούθησε τον δρόμο της άνευ ορίων προβολής. 

Η ομάδα των image maker που είχε ακόμη και αν αντιλαμβανόταν πως αυτό ήταν ένα μοιραίο λάθος, δε μπόρεσε να τιθασεύσει αυτό το ασίγαστο πάθος της (εν Ελλάδι μόνο ένας θα μπορούσε να τη συναγωνιστεί, ο Ευάγγελος Βενιζέλος).

Ο Σαμαράς, που γνώριζε πως ως ρήτωρ υστερούσε (και δεν θα μπορούσαν να τον σώσουν ούτε τα χαλίκια με τα οποία έκανε γαργάρες ο Δημοσθένης) κέρδισε αποφεύγοντας την καθημερινή έκθεση στα μίντια. 

Πάμε στη συνέντευξη. 

Ο δημοσιογράφος Τάκης Χατζής της έδωσε την ευκαιρία, μεταξύ άλλων, να φανεί τολμηρή. Και ειλικρινής. Αλλά δεν ήταν. 

Δύο κορυφαία παραδείγματα:

1. - Στην ερώτηση αν αυτή - που παρέμεινε στάσιμη: απλή βουλευτής - ένιωσε άσχημα ή εξέφρασε τη δυσαρέσκειά της στον αδελφό της που έγινε πρωθυπουργός (εν πάση περιπτώσει όπως ο δημοσιογράφος συμπλήρωσε «του κρατήσατε μούτρα;») απάντησε: Εγώ δεν κρατάω μούτρα σε κανέναν. Στον - κι εδώ η λέξη είχε μια επιτηδευμένη οικειότητα - Κυριάκο θα κρατούσα;  

2. - Στην ερώτηση αν ο γιος της, Κώστας Μπακογιάννης, μετά τον Δήμο σκέφτεται να μετακινηθεί στην κεντρική πολιτική σκηνή (μετά τον Κυριάκο, αρχηγός της ΝΔ, ας πούμε) διέρρηξε τα ιμάτιά της: Όχι! Σε καμία περίπτωση! Μόνο τον Δήμο σκέφτεται. Είναι βαθιά αυτοδιοικητικός. 

Για την Σία Κοσιώνη, δήλωσε πως είναι τυχερή (και να μην ήταν, λέμε τώρα, θα το έλεγε;) που την έχει νύφη. «Είναι έξυπνη, μιλά ωραία, χαίρομαι να τη βλέπω».

Οι μοναδικές στιγμές που φάνηκε ειλικρινής ήταν όταν (ανθρώπινο) μιλούσε για τον πατέρα και τη μάνα της. Όταν στεναχωρήθηκε - τι να έλεγε - που δεν την έκανε υπουργό ο αδελφός της. Αλλά, στην αρχή. Μετά έδωσε τόπο στην οργή. Κι όταν, τέλος, αστειευόταν για το παχύ «σίγμα» με το οποίο εκφέρει τη λέξη «σοκολατάκια».

Για την πανδημία σχεδόν όλα καλά. 

Η Ντόρα δεν είναι Αυγενάκης. Παραταύτα δεν είχε το θάρρος να παραδεχθεί πως η κυβέρνηση στο δεύτερο κύμα έχασε τη μπάλα.

Κατά τα λοιπά η γνωστή Μπακογιάννη: Τυχερή που ήταν κόρη Μητσοτάκη (κι άλλοι ήταν γόνοι μεγάλων οικογενειών αλλά δεν τα κατάφεραν), ευτυχής που μένει - με εξαίρεση αυτόν τον καιρό - για μήνες στα Χανιά, όπως επίσης για το ότι αυτά που κέρδισε «τα κέρδισε με το σπαθί της» κλπ. κλπ.

Ντο-ντορίσματα...