Η μιζέρια των κυβερνητικών στελεχών...

Είναι για λύπηση οι άνθρωποι. Νομίζουν πως αναρριχώνται πολιτικά όταν... φωτογραφίζονται και παίρνουν πόζα μπροστά στους τηλεοπτικούς φακούς, θεωρούν ότι εκμεταλλεύονται τη συγκυρία, άσε που παίρνουν τη θέση εκείνων που πραγματικά οφείλουν να εμβολιαστούν, όπως είναι γιατροί, νοσηλευτές, πολλοί που εργάζονται σε νοσοκομεία, ευπαθείς ομάδες, υπέργηροι. Δεν ξέρουν ότι προκαλούν συναισθήματα απέχθειας στον ελληνικό λαό; Δεν συνειδητοποιούν πόσο τοσοδούληδες, πόσο φαιδροί φαίνονται στα μάτια της κοινωνίας;

 Ε, λοιπόν, όχι. Δεν καταλαβαίνουν και δεν τους νοιάζει να καταλάβουν, έτσι που θεωρούν το κράτος φέουδό τους, οι κακομοίρηδες. Κι ενώ ο κόσμος γελάει μαζί τους αυτοί απτόητοι -μερικές φορές δεν αντέχει κανείς να βλέπει τη μιζέρια τους. Ας αφήσουν καλύτερα τα περί φιλελευθερισμού, τα περί αριστείας και άλλα ιλαρά και ας τολμήσουν να πουν στην κοινότητα τη μόνη αλήθεια: η Δεξιά δεν αλλάζει τομάρι, όσα πολιτικά «κοσμήματα» κι αν φορέσει. 

Με το πέρασμα του χρόνου ξεγυμνώνονται και αποδεικνύουν ποιοι πραγματικά είναι και τι επιδιώκουν ασφαλώς: την απομύζηση όσων υλικών αγαθών προφτάσουν, οι άπληστοι, οι κενόδοξοι, οι καψεροί. Ολο και λιγοστεύουν οι πιθανότητες κάποιοι από αυτούς να εξαιρούνται από τους ως άνω χαρακτηρισμούς -έτσι κι αλλιώς τους παρασέρνει [αν υπάρχουν] το ρεύμα της πλειοψηφίας. Ταιριάζουν σε αυτούς τα λόγια που βάζει ο Αριστοφάνης στον Ευριπίδη στους Βατράχους του: «Μισώ τον πολίτη εκείνο, που όταν είναι να ωφελήσει την πατρίδα του είναι τα ζώα μου αργά κι όταν είναι να τη βλάψει τρέχει σαν αστραπή -και είναι γεμάτος αγαθά για τον εαυτό του, ενώ για την πόλη του ανίκανος να κάνει το παραμικρό». 

 Μήπως δεν ταιριάζουν και τα λόγια που βάζει στον Αισχύλο; «Εάν από τους πολίτες που τώρα εμπιστευόμαστε, σε αυτούς δυσπιστούσαμε και χρησιμοποιούσαμε όσους τώρα δεν χρησιμοποιούμε θα μπορούσαμε να είχαμε σωθεί». Είναι ένα θέμα βέβαια ποιους πολίτες δεν χρησιμοποιούμε, ενώ θα έπρεπε. Είναι όμως γνωστό ότι ουδείς πλέον ακούει τους ποιητές, κάποτε φορείς της αλήθειας. Ας δούμε και ένα άλλο «απόφθεγμα» από τους Ιππής του: «Το να κυβερνάς τον λαό δεν είναι πια υπόθεση εκπαιδευμένων και ηθικών ανθρώπων, αλλά είναι πράγμα για άσχετους και ανέντιμους». Τελικά, και αφού τους έκραξε ο κόσμος, αναγκάστηκαν να πάρουν επίσημη (!) απόφαση και να σταματήσει αυτή η γελοιότητα.

 Εχουν μάθει όμως ότι πολλοί έχουμε κοντή μνήμη κι έτσι δεν πολυσκάνε εάν ο αρχηγός τους τους τράβηξε λιγάκι το αυτί - η δουλοφροσύνη υπερτερεί οποιασδήποτε αξιοπρέπειας. Δεν τους έχει περάσει καν από τον νου εάν και πόσο ρεζιλεύτηκαν -αυτά είναι ευαισθησίες και αυτές δεν χωράνε στον ιδεόκοσμό τους [στον ποιον;]. 

 Η γελοιότητα των κυβερνητικών στελεχών που έτρεξαν να επιδείξουν τον εαυτό τους εμβολιαζόμενο μπροστά στις κάμερες δεν είναι τίποτε άλλο από τη φανέρωση της πραγματικής τους πολιτικής συγκρότησης, αλλά και της δεξιάς νοοτροπίας [το κράτος είναι δικό μας, κυβερνάμε και κάνουμε ό,τι γουστάρουμε]. Απλώς: αυτοί είναι... 

 Γιώργος Σταματόπουλος 

 Πηγή:efsyn.gr