Επικοινωνώντας την πανδημία...

«ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ επικοινωνηθεί ένα αποτελεσματικό μήνυμα για την πανδημία;»: Aυτό είναι το ερώτημα που απασχολεί, ειδικά τώρα που το ζήτημα της επικοινωνιακής καμπάνιας που πρέπει να ακολουθηθεί για το ακανθώδες θέμα του εμβολιασμού φαντάζει ιδιαίτερα κρίσιμο.

 Τα... διαφημιστικά κοινωνικά μηνύματα που έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι τώρα στην Ελλάδα με θέμα τη πανδημία μπορούν να χωριστούν σε τρεις ομάδες. Την πρώτη ομάδα την αποτελεί από μόνο του το μήνυμα «Κλείνουμε την πόρτα στον κορωνοϊό. Μένουμε σπίτι όσο περισσότερο μπορούμε» με πρωταγωνιστή τον Σπύρο Παπαδόπουλο. Είναι το πρώτο μήνυμα που δημιουργήθηκε με στόχο κυρίως να χτυπήσει το καμπανάκι του κινδύνου στην τρίτη ηλικία για την ανάγκη να προστατευτεί (διακόπτοντας κυρίως την επαφή με τα εγγόνια).   

Το μήνυμα έγινε αποδεκτό ιδιαίτερα εύκολα, όχι μόνο μέσα στο κλίμα γενικευμένου φόβου της πρώτης φάσης αλλά και επειδή αξιοποίησε ένα ιδιαίτερα αγαπητό πρόσωπο (ιδίως στους ηλικιωμένους, που εδώ και χρόνια διασκεδάζουν στα «τηλεοπτικά μπουζούκια» κάθε Σαββάτο βράδυ, στην εκπομπή του Παπαδόπουλου με τον προφητικό τίτλο «Στην υγειά μας, βρε παιδιά») για να εκφράσει με οικεία αυστηρότητα την έκκληση για υγειονομικό αυτοπεριορισμό.   

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι περίπου τα 2/3 της ελληνικής κοινής γνώμης είναι έτοιμα να φερθούν «ηρωικά» και να κάνουν το εμβόλιο που θα βάλει ένα τέλος στο πολύπλευρο πρόβλημα που δημιουργεί η πανδημία. Η δύσκολη συγκυρία που διανύουμε σήμερα φαίνεται να επηρεάζει θετικά ακόμη και αυτούς που μέχρι πρότινος δεν ήταν θετικοί.   

Αντίθετα, η δεύτερη κατηγορία μηνυμάτων ήταν αυτή που στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία. Μιλάμε κυρίως για το σποτάκι της Πολιτικής Προστασίας τον Μάιο με πρωταγωνιστή τον Χρήστο Λούλη, που είχε σκοπό να αποτρέψει τις τάσεις κοινωνικού συγχρωτισμού που σημειώθηκαν με το πρώτο χαλάρωμα της καραντίνας. Το κάπως δασκαλίστικο ύφος του μονολόγου του ηθοποιού, που προσπαθεί να αλλάξει γνώμη στην κοπέλα του, που θέλει να πάνε έξω με παρέα, κατηγορήθηκε για υποτίμηση του γυναικείου φύλου και έμμεσο σεξισμό (επικίνδυνη/χαζογκόμενα - σοβαρός/υπεύθυνος άνδρας) και αποσύρθηκε (το λιγότερο ανδροπρεπές σποτάκι με την Κατερίνα Λέχου ελάχιστα κέντρισε το ενδιαφέρον).   

Είναι η κατηγορία των μηνυμάτων που ούτε κοινό-στόχο έχει καθορίσει σωστά ούτε το περιεχόμενό τους έχει μελετηθεί με προσοχή: το σποτ με πρωταγωνιστή τον κ. Λούλη (πρόσφατο κινηματογραφικό άβαταρ του Γιάνη Βαρουφάκη σε ταινία του Κ. Γαβρά), ακόμη και αν δεν ήταν σεξιστικό, ήταν γεμάτο στιγματιστική ειρωνεία και όχι αναστοχαστικό χιούμορ.

Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Βασίλη Βαμβακά, πατήστε ΕΔΩ...