Θα είναι άραγε αληθινές γιορτές;...

Βρισκόμαστε λοιπόν στο τέλος του 2020, μια χρόνια που ως ανθρωπότητα βιώσαμε πολλά, ζήσαμε στιγμές που... 

δεν περιμέναμε ποτέ να ζήσουμε και δυστυχώς ο κορονοϊός έχει αφήσει ήδη τα σημάδια του στην κοινωνία μας. Το 1ο κύμα της πανδημίας αντιμετωπίστηκε με επιτυχία από τις περισσότερες χώρες μέσα στις οποίες ήταν και η δικιά μας, η ελληνική κυβέρνηση κάνοντας τα αυτονόητα είχε καταφέρει να κερδίσει την πρώτη μάχη αλλά όχι τον πόλεμο. Η συνέχεια γνωστή σε όλους μας: επαναλειτουργία της καθημερινότητας χωρίς σχέδιο, καμία ενίσχυση στο σύστημα υγείας με γιατρούς και ΜΕΘ, η υποταγή στις αεροπορικές εταιρείες για τα τεστ ανίχνευσης του ιού, η ανύπαρκτη στήριξη στις υποδομές της παιδείας ώστε μαθητές και εκπαιδευτικοί να μπορούν να πηγαίνουν με ασφάλεια στο σχολείο, η αδιαφορία για μέσα μεταφοράς που ανάγκασαν τον κόσμο να συνωστίζεται μέσα σε αυτά καθώς η πολιτεία δεν επέκτεινε τα δρομολόγια και τα αργοπορημένα μέτρα προστασίας μας οδήγησαν στην 2η καταστροφική για την κοινωνία καραντίνα. 

Οι πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε συνδυασμό με την πανδημία όχι μόνο ισοπεδώνουν το κοινωνικό κράτος αλλά θέτουν τον πολίτη σε μια κατάσταση ανασφάλειας μην γνωρίζοντας τι θα του ξημερώσει αύριο, έχοντας τον φόβο ότι θα απολυθεί από την δουλειά του,και έχοντας τον φόβο ότι θα νοσήσει από τον ιό. Το κοινωνικό σύνολο έχει χτυπηθεί ανελέητα για τα συμφέροντα του παρασιτικού κεφαλαίου το οποίο στηρίζει η συντηρητική κυβέρνηση η οποία λαμβάνει μέτρα εν μέσω πανδημίας για κατάργηση της προστασίας της πρώτης κατοικίας αφήνοντας δεκάδες χιλιάδες πολίτες στον δρόμο προς όφελος των τραπεζών, καταστροφικά εργασιακά μέτρα όπως απλήρωτες υπερωρίες και 6ήμερη εργασία και τα τραγικά μέτρα στην παιδεία όπως η βάση του 10 και η επιστροφή της τράπεζας θεμάτων που μόνο σκοπό έχουν την αποτυχία των μαθητών ώστε να κατευθυνθούν στα κολέγια και τα ΙΕΚ. Εκμεταλλευόμενη την απαγόρευση κυκλοφορίας η κυβέρνηση περνά αυτά τα μέτρα "νύχτα" με τους πολίτες να μην μπορούν να αντιδράσουν πάρα μόνο μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης καθώς η καραντίνα σε συνδυασμό με την άγρια αστυνομική βία τους εμποδίζει να διαμαρτυρηθούν για τα ακραία αυτά νεοφιλελεύθερα μέτρα. Κλείνοντας λοιπόν θα ήθελα θέσω ένα ερώτημα το οποίο πιστεύω θα σκέφτονται και άλλοι πολλοί πολίτες, θα είναι άραγε οι φετινές γιορτές όντως γιορτές; 

Ο Τζουλιάν Χατζίου είναι μαθητής Νέου Ηρακλείου...

left.gr