Καλαμπούρι θα ήταν αν...

Θανάσης Καρτερός

Καλαμπούρι θα ήταν αν γινόταν λόγος για τα χρέη του πρωθυπουργού και δεκάδων επώνυμων στελεχών της Ν.Δ., για τη ρύθμισή τους από τις τράπεζες

Σύντροφε Αλέξη, όλα κι όλα. Καταλαβαίνει κανείς γιατί στην ανάρτησή σου... χαρακτηρίζεις «καλαμπούρι» την επίθεση λάσπης για το σπίτι στο Σούνιο, αλλά δεν έχεις δίκιο. Διότι:

Καλαμπούρι θα ήταν αν μιλούσαμε για τα δεκάδες ακίνητα, βίλες μεσοτοιχία και αμπελοχώραφα του Μητσοτάκη. Αν ζητούσαμε το μισθωτήριο του διαμερίσματος όπου μένει, τον φάκελο του ιδιοκτήτη του κ.λπ. Τότε, φυσικά, κανένα σοβαρό ΜΜΕ δεν θα καταδεχόταν να ασχοληθεί.

Καλαμπούρι θα ήταν αν γινόταν λόγος για τα χρέη του πρωθυπουργού και δεκάδων επώνυμων στελεχών της Ν.Δ., για τη ρύθμισή τους από τις τράπεζες, υπό την εποπτεία του Στουρνάρα, και για την εξυπηρέτησή τους. Ακόμα και για τα χρέη της ίδιας της Ν.Δ. Τόσο καλαμπούρι που δεν θα έβρισκε θέση στη σοβαρή ενημέρωσή μας.

Καλαμπούρι θα ήταν αν ζητούσαμε τον λόγο για το σπίτι του Βολταίρου, τη μυστήρια χρηματοδότησή του από μυστήριες πηγές, τις λουξ εμφανίσεις σε στήλες «Πώς να τα ξοδέψετε» εν μέσω πανδημίας. Κάτι τέτοια κανένας σοβαρός δημοσιογράφος, ούτε καν ο Πρετεντέρης, δεν θα τα άγγιζε.

Καλαμπούρι θα ήταν αν ασχολούμασταν με τον δωρεάν εξοπλισμό του γραφείου του Μητσοτάκη από τη Siemens, με τις οικογενειακές αγάπες για τον Χριστοφοράκο, με τις φιλίες με καταδικασμένο για παιδεραστία. Αυτό άντε να το φώτιζε το κεράκι του ήσσονος Διαδικτύου, αλλά όχι βέβαια οι προβολείς της μείζονος ενημέρωσης.

Καλαμπούρι θα ήταν αν κάποιοι δήλωναν δημόσια την ντροπή τους για έναν πρωθυπουργό που ζητάει συγγνώμη από βαρόνο της ενημέρωσης γιατί το κόμμα του δεν ψήφισε ομόφωνα την παραπομπή αντίπαλου βουλευτή, την ίδια στιγμή που συκοφαντεί άλλους για διαπλοκή. Μπορούσε η διαπλοκή να προβάλει τέτοιες αστειότητες;

Καλαμπούρι θα ήταν να ασχολούμαστε με τις λίστες και τις πίστες πάνω στις οποίες τρέχουν από τα μπατζάκια του κράτους ευρώ για ολιγάρχες και αμορτισέρ, την ίδια στιγμή που βγαίνουν σε κλήρο τα ιμάτια και τα σπίτια χιλιάδων θυμάτων της κρίσης.

Καλαμπούρι θα ήταν αυτά κι άλλα τόσα. Αλλά γίνεται μακάβρια σοβαρό όταν το θράσος, η δειλία και η μολυσματική κακοήθεια οδηγούν τους αυτουργούς τους να προσπαθούν να σκεπάσουν με το γέλιο της ύαινας τον θρήνο και τα «γιατί» για τις καθημερινές εκατόμβες...

ΑΥΓΗ