«Ο βασιλιάς είναι γυμνός»...

Αντιμέτωποι με την πραγματικότητα της κρίσης...

Παρά τη σιωπή των κυρίαρχων ελληνικών ΜΜΕ για τις πολιτικές διαχείρισης της υγειονομικής, οικονομικής και πολιτικής κρίσης από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, τα μηνύματα που έρχονται από το εξωτερικό και δείχνουν ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός» πληθαίνουν.

Σε... όλες τις κατατάξεις της χώρας από οργανισμούς εξωτερικούς με τα πολιτικά πράγματα στη χώρα, η κυβέρνηση σημειώνει το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο. Δυστυχώς ελάχιστα από αυτά τα μηνύματα περνούν τα φίλτρα λογοκρισίας λόγω του ασφυκτικού ελέγχου που ασκεί η κυβέρνηση στα ελληνικά ΜΜΕ.

Αντιθέτως προβάλλονται μια σειρά από επιχειρήματα που μάλιστα ανακυκλώνονται ανάμεσα σε στρώματα που στήριξαν το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας (Ν.Δ.) – πέρα από τους πλούσιους και εύπορους που έχουν αληθινά κοινωνικά συμφέροντα σε ένα πιο νεοφιλελεύθερο μέλλον το οποίο ευαγγελίζεται το κυβερνών κόμμα.Κοινωνικά στρώματα, που απαρτίζονται από επαγγελματικές ομάδες (π.χ. μικροεπιχειρηματίες, πανεπιστημιακούς, γιατρούς, δικηγόρους, σχετικά υψηλά αμειβόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα) αλλά και λαϊκό κόσμο (π.χ. κατηγορίες συνταξιούχων) που απογοητευμένοι από τη διάψευση των μεγάλων ελπίδων του αντι-μνημονιακού κινήματος (2011-2015), επένδυσαν στη νίκη της Ν.Δ. Δεν έχει σημασία εάν αυτό έγινε κάτω από την επίδραση των μονολιθικών ΜΜΕ για το Μακεδονικό ζήτημα και τις ευθύνες για τις απώλειες της πυρκαγιάς στο Μάτι σε ένα αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.Η ουσία ήταν μια βαθιά συντηρητική αντι-αριστερή στροφή που αγγίζει κάθε προοδευτικό ή ριζοσπαστικό εγχείρημα και πρέπει να ενδιαφέρει όλη την ευρύτερη αριστερά. Είναι μια μετατόπιση του πολιτικού σκηνικού αρκετά κλικ προς τα δεξιά.Στη βάση αυτής της μετατόπισης σήμερα σημειώνονται εξελίξεις εντός του κοινωνικού σώματος.

Παρακάτω, κωδικοποιούμε τα σημαντικότερα από αυτά τα επιχειρήματα στο πλαίσιο της κρίσης (υγειονομική-οικονομική-πολιτική), που ενεργούν ως αμφιθυμικές καταστάσεις, ιδιαίτερα ανάμεσα στον κόσμο της Ν.Δ.:

1. Η σκληρή καραντίνα είναι στα λόγια. Δες έξω τι γίνεται στους δρόμους, όλοι κυκλοφορούν σαν να μην υπάρχει λοκντάουν.

2.Ναι, έχουμε κατά μέσο όρο 90 νεκρούς τη μέρα επί 32 ημέρες! (αυτά είναι τα ακριβή νούμερα για το διάστημα 21 Νοέμβρη έως 22 Δεκέμβρη). Αργήσανε λίγο στην κυβέρνηση, αλλά όλες οι χώρες πάνω κάτω τα ίδια μέτρα πήραν. Eμείς, ο κόσμος που δεν προσέχει, φταίει για τη σφοδρότητα τους 2ο κύματος. Στο πρώτο κύμα ήμασταν αλλιώς.

3. Η χώρα είναι φτωχή, μετά τα μνημόνια. Τι να κάνουν οι κυβερνώντες; «Να γεννήσουν λεωφορεία;» «Να γεννήσουν γιατρούς και ΜΕΘ;» Ό,τι μπορούν κάνουν.

4. Ναι ίσως να έχουμε ύφεση που θα πλήξει παραπέρα το εισόδημά μας, αλλά φταίει ότι δεν παράγουμε τίποτα. Στηριζόμαστε στον τουρισμό.

5. Η κυβέρνηση τα πήγε καλά. Αντέδρασε γρήγορα και έγκαιρα στο πρώτο κύμα γιατί ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε γρήγορα αντανακλαστικά.

6. Μην ασκείτε κριτική. «Όλοι μαζί» να γλιτώσουμε τα χειρότερα.

7. Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει ατομική ευθύνη στην Ελλάδα. Φταίει «ο χαρακτήρας των Θεσσαλονικιών», των Λαρισαίων, οι Ρομά, οι νέοι που συνωστίζονται στις πλατείες κ.ά. όπως στελέχη της κυβέρνησης και διάφορα ΜΜΕ έχουν ισχυριστεί κατά καιρούς.

Ας επιχειρήσουμε μια ψυχολογική προσέγγιση αυτού του κόσμου της Ν.Δ. Καταλαβαίνουμε τον ψυχικό πόνο που προκαλεί η απώλεια της ελπίδας στην κυβέρνηση Μητσοτάκη που συνοπτικά ακολουθεί τις φάσεις που είναι γνωστές ως «Τα πέντε στάδια του πένθους»:

α. Άρνηση

β. Θυμός

γ. Διαπραγμάτευση

δ. Κατάθλιψη

ε. Αποδοχή

Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο των Δημήτρη Αναστασίου, Παντελή Μπάγκου, πατήστε ΕΔΩ...