Μιλούν. Μιλούν ακατάπαυστα. Από κανάλι σε κανάλι. Ομιλούσες κεφαλές. Κι αντί για λέξεις χρησιμοποιούν νούμερα και αριθμούς. Κάνουν υπολογισμούς, κάνουν συγκρίσεις, πουλάνε στατιστικές και διαγράμματα. Πάντα με αριθμούς. Πάντα με νούμερα. Τόσο θα μας κόστιζε το... ένα. Τόσα λεφτά θα χάσουμε με το άλλο. Και ανάμεσα στα χρήματα να στριμώχνονται και οι νεκροί. Αλλά κι αυτοί σαν αριθμοί.
Αριθμοί νεκρών παντού. Εδώ λιγότεροι. Αλλού περισσότεροι. Στο άρρωστο μυαλό κάποιου άλλου οι νεκροί λιγότεροι από τα δημοσκοπικά ποσοστά της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και μετά οι ΜΕΘ. Πόσες έχουμε. Πόσες δεν έχουμε. Και πόσοι θα πέθαιναν αν είχαμε περισσότερες. Και πάλι καλά που έχουμε λιγότερες. Όπως τα τεστ. Όσο λιγότερα τόσο καλύτερα. Όσο λιγότερα τόσο φτηνότερα. Γιατί δεν τους βγαίνουν οι αριθμοί, μάνα μου. Γιατί έχουν άλλες προτεραιότητες να ξεπληρώσουν.
Και πίσω από τους αριθμούς, τι; Πίσω από τις στατιστικές και τα διαγράμματα, τι; Ανώνυμα ονόματα, βουβή αγωνία, καταπιεσμένος φόβος και λέξεις που έσβησαν αθόρυβα μέσα στον εκκωφαντικό ήχο των αριθμών και της στατιστικής των νεκρών που γίνεται εργαλείο στα χέρια και στα στόματα των τεχνοκρατών της ζωής και του θανάτου.
Θαρρείς αποκομμένοι από το πένθος για τους νεκρούς, την αγωνία για τους ασθενείς και τον φόβο όλων των υπολοίπων, καταναλώνουν τον τηλεοπτικό τους χρόνο συγκρίνοντας αριθμούς που πίσω τους κρύβουν ανθρώπους, οικογένειες, ζωές που χάθηκαν, ζωές που τρέμουν μην τυχόν και το αύριο τους επιφυλάσσει μια θέση στα death statistics των υπουργών. Νούμερα και αριθμοί στην υπηρεσία της πολιτικής και των επιλογών τους.
Μας αντιμετωπίζουν σαν νούμερα κι εμείς να το σκεφτόμαστε διπλά και τριπλά μην τους αποκαλέσουμε επικίνδυνα νούμερα, μην τυχόν και μας στήσουν στον τοίχο της πολιτικής τους ορθότητας. Αλλά δεν φταίνε αυτοί, εμείς φταίμε που το ανεχόμαστε και τους ανεχόμαστε...
ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου