Άγιο είχαμε!...

Μην το συζητάς, καθόλου μην το συζητάς. Αμα σου λέω, άγιο είχαμε! Ξεκάθαρα! Να πεις είναι ένα και δυο; Εμ, δεν μου φτάνουν τα δάχτυλα να βγάλω να μετράω. Γι' αυτό σου λέω, μήτε να το σκέφτεσαι, μήτε να το συζητάς. Προσωπικά, μήτε να το φανταστώ δεν θέλω!

Τι να πρωτοθυμηθώ, Παναΐα μου; Να... ξεκινήσω απ' τη Μιράντα, που, έτσι, έχει και γλυκό όνομα; Θα ξεκινήσω απ' τη Μιράντα - που, έτσι, έχει και γλυκό όνομα. Και γλύκα στάζουν τα λόγια της κι ο λογισμός της. «Εγώ πιστεύω ότι δεν χρειάζονται κρατικά νοσοκομεία. Μπορούν όλα να είναι ιδιωτικά. Είναι ανίκανος επιχειρηματίας το κράτος - δεν πρέπει να διαχειρίζεται τίποτα!». Τάδε έφη χωρίς φόβο και με πλήρη συναίσθηση η Μιράντα Ξαφά την άνοιξη.

Στο ντοκιμαντέρ του Γιώργου Αυγερόπουλου «Agora II» το είπε. Που άγιο είχαμε, Παναΐα μου, και δεν βγήκαν οι βρομιαρομαδουραίοι να το κάμουν, της κρατικοποιήσεως να το κάμουν! Ενώ η Ξαφά... κυρία με τα όλα της. Με τις σπουδές της, την ευθύτητα του λόγου της, το ακέραιον του χαρακτήρα της. Ενα θα σου πω μονάχα: ξεκίνησε την καριέρα της στο ΔΝΤ, όπου επικεντρώθηκε στα σταθεροποιητικά προγράμματα στη Λατινική Αμερική.

Με εννοείς τι εννοώ σαν λέω «σταθεροποιητικά προγράμματα» φαντάζομαι... Ε, και μετά πήγε σούμπιτη για διευθύντρια του οικονομικού γραφείου του Κ. Μητσοτάκη, πρώην πρωθυπουργού, νυν ακριβοθώρητου (λόγω αναγκαίων συνθηκών) πατρός νυν πρωθυπουργού. Μετά ξαναπήγε στο ΔΝΤ, ήταν και πρωτοκλασάτο στέλεχος εταιρειών (από τις καλές, τις γκλαμουράτες), ήταν και ερευνήτρια του Κέντρου για την Παγκόσμια Καινοτομία στη Διακυβέρνηση... Από την πολλή καινοτομία θα το 'παθε μάλλον και σου λέει κράτος γιοκ - ζήτω οι ιδιώτες! Οχι, θα κάτσω ν' ακούω τους τσίπρες και τους μίπρες να μου λένε για ΕΣΥ. ΕΣΥ γιοκ. Μόνο ΕΓΩ... Αμα σου λέω - άγιο είχαμε!

Δεν θες Μιράντα; Πάρε Μαρέβα. Τι είπε η Αψογοτάτη και πέσαν να τη φάνε; Οτι προσέχει εαυτόν για να είναι λαμψοκοτάτη. Επειδή δηλαδή μπορεί και πάει στα εξωτερικά για φτιασίδωμα; Στο Αμέρικα για πιλάτες, στο Ρώμα για καφέ και στη Λόντρα για παρφέ; Παγκόσμια αγορά το λένε, κυρία μου.

Και η Αψογοτάτη τη στηρίζει. Και μάλιστα, για να μη λες, γιατί όλα νομίζεις τα ξέρεις και δεν ακούς και κάνα επιστήμονα (σε λίγο θα μας πεις και για τον Σωτήρη και τότε, σ' το λέω, κόβουμε την καλημέρα!), θα σου πω και τούτο. Επιστημονικά θα σ' το πω, με στοιχεία, χαρτιά και καλαμάρια: Η Washington Post προχθές δημοσίευσε μελέτη που πιο πριν δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Journal of Public Economics» και έλεγε ότι -με προσέχεις;- το πόσο ελκυστικός είναι κάποιος σχετίζεται και με τις πολιτικές του θέσεις. Οι δεξιοί πολιτικοί, σου λέει, είν' ομορφότεροι απ' τους αριστερούς. Δες Τραμπ, Τζόνσον, Μητσοτάρχα!

Θες τώρα εμείς να γίνουμε σαν τσ' αλλουνούς; Να χάσουμε τη δροσά και την εμορφάδα μας; Βρε άγιο είχαμε! Το 'χε πει κι η Παναγιωταρέα: Βγήκε η Ν.Δ. και οι Αθηναίοι γίναν γαλάζια πουλιά! Αξαφνα τους είδε «πιο φροντισμένους, σε πλήρη απόρριψη των αμπέχονων και του αφάνα-στιλ μαλλί των γυναικών, δηλαδή όσα αποτελούσαν σήμα κατατεθέν συριζαϊκό». Αυτά είπε η τρισεύγενη λευκή τούφα, που ν' αγιάσει το στόμα της. Να βγουν οι βρομιαρομαδουραίοι και να χάσω εγώ την επιδερματίδα αλάβαστρο που έκανα αμάν να τη στρώσω; Αμ δε! Α, πα πα - άγιο είχαμε.

Αμ, το άλλο; Πώς ξέχασα το άλλο; Με περισσή κατανόηση και πιότερη συν-πάθεια έσκυψε πάνω στο πρόβλημα εκατομμυρίων Ελλήνων που «είναι εξαρτημένοι από τον μισθό τους» ο Μητσοτάρχας μας, το πρώτο τη τάξει γαλαζόφτερο πουλί. Σου λέει, υπάρχουν κι αυτοί οι δόλιοι, που ως μη γόνοι γίνονται φτωχοδιαβόλοι. Απεξάρτηση τώρα! Ενώ με τον άλλο; Της εξαρτήσεώς του τον χαβά. Μωρέ, άγιο είχαμε!

Δεν ξέρω για αγίους, οσίους και μάρτυρες. Αυτό που ξέρω είναι ότι η ώρα της Κρίσης έχει έρθει προ πολλού. Ας βρει μια θέση να κάτσει ο καθείς, δεξά γιά ζερβά, κι αναλόγως ας λάβει απόφαση.

Νόρα Ράλλη

efsyn.gr